Mathematical limerick

 

author unknown but much appreciated 

Neerslachtigheid ten huize dichter

.

Sint-Janskruid

        (in de leeszaal van de bib)

Neerslachtigheid ten huize dichter 
het is zo’n beetje mijn natuur
ik startte maar meteen een kuur
Sint-Janskruid maakt de droefheid lichter

ik voel het bruisen in mijn lijf
de nevenwerking is een feit
flatulentie (winderigheid)
ik schat een kleine windkracht vijf

het waait hier van de zielenpijn
en moest het dan nog lachgas zijn
men zou hier snel heel vrolijk wezen
maar ik zie afkeer op gezichten

ik schrijf het af in mijn gedichten
maar niemand naast mij wil het lezen.

© bert deben  

Antwerpen, woensdag 5 januari 2011.

  

 

Gepubliceerd in Lichtvoetig VII, Stichting Taalpodium, Emmen nov. 2023. 

Stormhaiku

.

De bomen kaler 

de tuin bezaaid met takken 

en alles weer stil.

© bert deben

Hulst, vrijdag 3 nov. 2023.   

  

 

 

  

 

Geschreven voor Kukai = haiku wedstrijd, met thema Storm 

Uitslag en inzendingen: Kukai Herfst23 Uitslag – PoetryKukai.com 

Ik zou graag zachtjes willen wenen om oud gemis

 

Gepubliceerd in de bundel ‘Vertalersweelde, Gaspara Stampa in de handen van Mereie de Jong’ uitgegeven door Stichting Spleen, Amsterdam, 18 nov. 2023.

Origineel geschreven te Antwerpen, 12 oktober 2008 (als allereerste gedicht voor Ruud) en herwerkt te Vogelwaarde, juli 2023 als reflectie bij het gedicht ‘CCXIV - De oude liefde zit de nieuwe in de weg’ van de in 1554 overleden Italiaanse dichteres Gaspara Stampa.

Een huis van glas

.

.

EEN HUIS VAN GLAS 

Hij zuchtte diep, keek haar in de ogen en sprak
op een uiterst denigrerende en zelfgenoegzame toon:
’Wie in een glazen huis woont moet niet met stenen
gooien …’ Alsof hij met een dolk in haar hart stak.

Natuurlijk stond ze zwak en wist hij dat. Een kind
van een alleenstaande moeder en de vader ongekend.
In het dorp keerde iedereen hen al jaren de rug toe
en kinderen mochten niet met haar spelen of praten.

Hoe ze hem ook aanklagen wou, ze kon het beter laten.
Weer keek hij haar in de ogen, glimlachte heel hautain
en klemde wederom zelfverzekerd zijn hand op haar dij.
Ze huiverde en snikte, maar hij kreeg haar als altijd zo ver

dat ze niemand wat zei.

© bert deben
Vogelwaarde, oktober 2023.

Geschreven n.a.v. het Apropos thema voor november 2023: ‘Wie in een glazen huis woont moet niet met stenen gooien’ met als bijkomende opdracht: Schrijf een aangrijpend verhaal. Ik ontving hiervoor de binnen de groep voor het eerst ingestelde ludieke ‘Johan Meesters-award’.

Digitale kunst: Réfléchir - © bert deben, 11.2023

Poëzievoordracht Watersnoodmuseum zaterdag 11 nov. 2023

.

Poëzievoordracht in het Watersnoodmuseum 

n.a.v. de 70-jarige herdenking van de Watersnoodramp van 1953 

Het Watersnoodmuseum heeft dit jaar een bijzonder programma voor mensen die in 1953 geboren zijn of ouder zijn dan 70 jaar, op 7 geselecteerde dagen. 70+ers kunnen gratis deelnemen aan een van de bijeenkomsten in het museum die voor hen zijn samengesteld. Er zijn in totaal 7 bijeenkomsten: 4 met een muziekoptreden en 3 met dichtkunst. Aanvang: 14.00 uur. Aanmelden via: info@watersnoodmuseum.nl

Op zaterdag 11 november 2023 maakt Bert Deben in naam van de Klimaatdichters het programma van de bijeenkomsten compleet. De Klimaatdichters is een collectief van Vlaamse en Nederlandse woordkunstenaars die via hun poëzie voor een klimaatvriendelijke wereld strijden en nu, n.a.v. klimaatveranderingen en recente overstromingen in België en Nederland, stil staan bij de Watersnoodramp van 1953. 

De bijeenkomst begint om 14.00 uur in het auditorium in het Vijfde Caisson, gelegen naast het Watersnoodmuseum. Vanaf 13.30 uur start de inloop, waarbij men ontvangen wordt in Het Vijfde Caisson met koffie/thee en wat lekkers. Het programma begint met een inleiding en getuigenis door Mina Verton-Kooijman, als kind was ze ooggetuige van de ramp, nadien volgt een poëzievoordracht door Bert Deben. 

Tot slot kan men het Watersnoodmuseum bezoeken op eigen gelegenheid. 

Meer info via onderstaande links:

Agenda -Watersnoodmuseum

agenda |klimaatdichters

foto's: Mina Verton-Kooijman, de dichter (door Joyce Wouters) en Gedenkteken Watersnoodramp 

Berichtje van het front (Apropos)

Een foto en klein maar prettig gestoord verslagje, dat je met een flinke korrel zout mag nemen, door Willem van Vliet, over de eerste uitreiking van de ‘Johan Meesters-award’ (*) tijdens een als altijd gezellige bijeenkomst van het Zeeuws-Vlaamse Schrijversgezelschap Apropos:

 

"Breskens, 7 november 2023.

Onder grote belangstelling ontving de dichter Bert Deben de Johan Meesters-award voor zijn gedicht met het (door hemzelf bedachte) thema Een Glazen Huis.
Deben won nipt van Joke Vermeulen.
De overige deelnemers waren weliswaar enorm teleurgesteld, maar konden zich troosten met enkele mokkataarten.
Deben ontving de Award (een zelfgekozen boek) uit handen van de voorzitter van het Johan Meesters-Award-Comité, de heer Johan Meesters.

Daarna bleef het nog lang onrustig ten huize Laurine." 

(*) De ‘Johan Meesters-award’ is een door Johan ingestelde extra uitdaging bij het maandelijkse schrijfthema van Apropos, in dit geval was dit: ‘Schrijf een aangrijpend verhaal’. Ik koos de bundel 'Berichten van het front' van Anna Enquist 

Voor wie het gedicht wil lezen, klik op 'Een huis van glas'

Met wat hem rest ...

.

Gepubliceerd in gedichtenbundel ‘Zinspiratie, 28e Poëziewedstrijd Boontje 2023’ 

Geschreven in Dalanzadgad, Gobi, Mongolië, 03 augustus 2004. 

.

De Gelovigen - Muus Jacobse

.

Muus Jacobse (pseudoniem voor Klaas Hanzen Heeroma) was leraar te Wassenaar, redacteur bij 'het Woordenboek der Nederlandsche Taal' en hoogleraar aan de Universiteit van Indonesië te Djakarta en later te Groningen. Hij was redacteur van het christelijke letterkundig tijdschrift 'Opwaartsche wegen' en legde zich, naast zijn wetenschappelijk werk, toe op het berijmen van psalmen en het schrijven van kerkliederen. 

Ze is 6 geworden!

Ze is 6 geworden en ze gaat
nu naar de grote school, ze leert
daar lezen en ook schrijven – geïnteresseerd
kijkt opi hoe ze haar leesboek openslaat

en woordjes leest en ook verstaat
een frons, toont hoe gepassioneerd
ze is – even leest ze iets verkeerd
opi kucht dan als een diplomaat

ze kijkt naar hem en lacht, opi beseft
dat het haar wat begint te vervelen
ze raakt ietwat de aandacht kwijt

dat mag, vindt opi, en hij ontheft
haar van de leestaak, ze mag spelen
want ze is nog klein, zijn grote meid.

© opi bert (gedicht en tekening)
Vogelwaarde, 18 oktober 2023, voor Frances.

Aan beide kanten

                                                                                                  

                                                                   

                                                                   

Aan beide kanten

van het slagveld vochten ze

voor eenzelfde god

tot ze alles kwijt waren

behalve hun religie. 

 

© bert deben

A67, NL, vrijdag 4 september 2015

 

 

 

 

Toekomstberichtje van maanbasis XIII aan ruimtestation

.

Vogelwaarde, zondag 20 augustus 2023, n.a.v. schrijfopdracht   

van schrijversgezelschap Apropos met oktober thema ‘het hoekje om’   

Franchimont

.

FRANCHIMONT

Het kan verkeren

ooit een neiging tot grootmacht

nu een ruïne

en nog slechts een gehuchtje

in een doorsnee gemeente. 

. 

© bert deben

Franchimont, Theux, dinsdag 12 september 2023. 

Kasteel Franchimont © bert deben - sept. 2023

https://ardennen.nl/kastelen/kasteel-van-franchimont/

September en een hittegolf

.

Verwondering 

Verwondering gaat altijd mee

op wandeltochten waar ik ga

door bos of veld of langs de zee

naar plaatsen waar ik stiller sta

in de natuur en bij het leven

bij al wat groeit en groter is

en bij ervaren en vergeven

en af en toe ook bij gemis

al is gemis dan relatief

en alsmaar korter ook van duur

omdat ik zie wat ik begeer

als ik hier kijk naar de natuur

ik adem in en mediteer

ik heb hier al de schoonheid lief.

© bert deben

Hengstdijk, maandag 29 juli 2013.
foto: Park Vogelwaarde  

.

Ziel aan de wandel - Assyke Amri

..

.

ZIEL AAN DE WANDEL 

Je hebt soms van die dagen.

Dan loop je met je ziel onder de arm.

Je doet de gewone dingen.

Maar een stukje van jou is er niet bij.

Zo´n dag was het vandaag.

Alles liep gesmeerd, het koken, de maaltijd, het naar bed sturen van 

het kleine grut, een rustige avond op de bank, een beetje bijpraten 

en ervaren dat je elkaar nader komt.

Maar dan gaat lief naar bed en jij voelt dat het jouw tijd nog niet is, 

want je ziel die wil daar weg, daar van onder je arm. Je moet iets, maar  

je weet niet wat.

En terwijl je je laptop opent, die toch meestal de functie vervult van 

een platte vuilnisbak, staar je naar de leegte en hoor je geen respons.

Je staat op het punt je computer af te sluiten, want wat je zocht dat 

vond je niet.

Dan hoor je een harde doffe klap!

Vanaf de schutting van de buren is een grote rode kat bovenop de 

tuintafel gesprongen.

Vlak voor hij de tafel weer wil verlaten, ziet hij mij en ik hem. Hij 

bevriest in zijn beweging, voelt zich duidelijk betrapt.

En ik…ik voel hoe mijn ziel haar plekje weer hervindt.

© Assyke Amri 

April 2012

.

Skater

.

SKATER

Soms kan een lijf niet knapper zijn
ontblote bast en slank getraind
ik zelf, te oud voor zo’n perfectie
geniet van hoe hij springt en keert
en altijd komt hij weer terecht

op slechts dat plankje met vier wielen
hij raast voorbij, een pure wolk
van feromonen benevelt mij
ik proef welhaast het hengstig zweten

het brengt mij van mijn à propos
wat verder staat een man te dealen
ik zie niet wat, het kan ook frisdrank zijn
hij kijkt naar mij, ik kijk snel weg
soms hoef je iets ook niet te weten.

© bert deben
Brussel, Quartier des Marolles, Skatepark Chapelle, donderdag 6 juli 2023.
Foto: Skater Barcelona, 23 juni 2009. 

n.a.v. de schrijfopdracht van schrijversgezelschap Apropos
met augustus-thema n.a.v. onze groepsnaam: ‘à propos’.

Bronzen hoofd (Enrico David)

. 

In het duister 
van mijn bronzen hoofd 
schuilt altijd eenzaamheid. 

© bert deben
Berlin, KW Institute for Modern Art, 20 juli 2023, voor Wim.
bij bronzen beeld van Enrico David
https://www.kw-berlin.de/ausstellung-enrico-david/ 

Wie wil dat de wereld blijft zoals hij is wil niet dat die blijft

 

Graffiti, Berlin Wall, East Side Gallery    

Park zonder zorgen

.

PARK ZONDER ZORGEN 

Welke dag het is
vraagt iemand mij
ik zeg: mijn dag is altijd morgen

vandaag is tijd en gaat voorbij
maar morgen niet
want dat is iets om steeds naar uit te kijken

of soms ook niet
soms is men ook voor morgen bang
wat niet echt hoeft
want wat gebeurt, gebeurt steeds nu

maar welke dag is het dan nu?

dat maakt niet uit
toch niet voor mij
ik wil een leven zonder zorgen

ik loop graag met een glimlach rond
een heel groot park met een paleis
dat is de dag
mijn dag is altijd morgen.

© bert deben
Berlijn, Potsdam, park Sanssouci, dinsdag 18 juli 2023. 

.

Sprinter

.

 

Sprinter ICE 1157 (198 km/uur)

We zijn op weg, dat zijn we graag

de trein rijdt heel erg snel per uur

zo snel dat buiten alles vaag

verleden wordt en kort van duur

het leven is slechts garnituur

dat overblijft van het gejaag

we zijn op weg, dat zijn we graag

de trein rijdt heel erg snel per uur

de snelheid went ook op de duur
verschillen tussen rap en traag
verkleinen inzicht en structuur
het is geen stelling, maar een vraag
de trein rijdt heel erg snel per uur.

© bert deben
Sprinter ICE1157, Köln–Berlin, wagon 27, zondag 16 juli 2023. 

 

De Stilte van het Park

. 

 . 

De Stilte van het Park

.

De jeugd komt niet

voor de stilte van het park 

de jeugd komt om zichzelf te horen

vrolijk, luidruchtig, uitgelaten

gevlucht voor de nukkigheid van thuis

 

dat ze storend zijn

voor de dichter

hebben ze niet in de gaten

 

anders zouden ze zeker

nog luider tekeer gaan.

 

 

© bert deben

Madrid, Parque del Retiro, donderdag 5 september 2013
foto: De profeet van Pablo Gargallo - Middelheim 

uit de Poëzieroute van 'Feesten in het Stadspark' 

Antwerpen, 8 - 9 juli 2023 

(met dank aan Gust Peeters) 

   

Ik heb heel vaak eenzelfde droom

Ik heb heel vaak eenzelfde droom
een ouder huis, waarin verborgen
een kamer ligt waarin ik woon
ver weg van grote zorgen

onverwacht belt iemand aan
licht verbaasd ga ik dan kijken
om buiten niemand te zien staan
zo ver het oog kan reiken

ik voel, als ik de deur weer sluit
dat in het huis iets staart naar mij
en daarna gaan de lichten uit
wat ik niet zie komt dichterbij

ik vlucht doorheen de duisternis
maar blijf door gangen dwalen
en vind niet waar mijn kamer is
dan voel ik dat iets voor me staat

een entiteit, een duister kwaad
dat mij moet komen halen.

© bert deben
Vogelwaarde, dinsdag 26 mei 2020 – juni 2023 afgewerkt
n.a.v. de schrijfopdracht van schrijversgezelschap Apropos
met als juli-thema: ‘droom’. 

 

Pavel G. Chesnokov - To Thee We Sing

Ze speelde harp en zong een lied

Ze speelde harp en zong een lied 

ik stelde mij een engel voor 

een dag vrijaf van ’t hemels koor 

al leek dit ook de aarde niet 

het was een droom, een zweven door 

een licht dat je door nevels ziet 

ze speelde harp en zong een lied  

 

ik stelde mij een engel voor.  

 

© bert deben 

Cultureel Centrum Vogelwaarde, zaterdag 1 juli 2023. 

 

Geschreven tijdens een betoverend en inspirerend concert van LidAnn, een duo 

dat Keltische traditionals + eigen werk brengt met harp, altviool en 2 stemmen, 

voor info: https://www.facebook.com/lidannmusic/ 

n.a.v. de maandopdracht van schrijversgezelschap Apropos

met als juli-thema: ‘droom’ 

Mijn dag heb ik verdroomd; zoo doe ik met mijn leven - Hélène Swarth

Mijn dag heb ik verdroomd; zoo doe ik met mijn leven.
De vogels zongen luid hun Julimorgen-zangen,
Mijn eigen hart zong mee, vol weemoed en verlangen.
Ik heb geluisterd — en mijn blad is wit gebleven.

Wel heb ik in mijn ziel de klanken opgevangen,
Nog zie ik op het, gras de zonnestralen zweven,
Nog hoor ik melodie, — maar ’k heb geen woord geschreven.
Ik laat, mijn droeve harp aan ’t wilgenloover hangen.

O vogels, zingt alleen! uw stem houdt mij gekluisterd.
Vervult met uw gekweel de frissche, groene twijgen.
Mijn oor is onvermoeid, doch laat mijn lippen zwijgen!

’k Wil spreken — door een traan voel ik mijn oog verduisterd.
En ware ’t nu niet wreed een lied van mij te vergen?
Laat mij in ’t fulpen (*) mos mijn aangezicht verbergen!

Hélène Swarth  

(25 okt. 1859 - 20 juni 1941)
uit: Eenzame bloemen (1885) 

(*) fulpen = als van fluweel 

https://www.dbnl.org/Hélène.Swarth  

 

portret Hélène Swarth door Rosa Spanjaard

.

Hier was een plek - Johanna M. Pas

.

een gedicht uit de poëzieroute 'Poëtische paardenkastanjes' langsheen het Saffierpark  

in liefdevolle herinnering aan Johanna M. Pas (30 nov. 1969 - 22 juni 2023)  

Vogels fluiten (voorlopig toch nog) in het Saffierpark te Antwerpen

.

Vogels fluiten (voorlopig nog) in het Safierpark te Antwerpen: 

N.a.v. de jaarlijkse Safierparkdag en de protestactie van de burgerbeweging ‘Beter Alternatief Fietsostrade F11’ (BAF 11) werd langsheen de Safierstraat te Antwerpen een poëzieroute aangelegd met gedichten om de actie te ondersteunen van BAF 11.  ‘De Poëtische paardenkastanjes’ is een verzameling van relevante en doortastende gedichten langsheen de 1,3 km lange straat, te beginnen bij het voetgangersbrugje aan het station van Berchem, en eindigend aan het hek van de luchthaven te Deurne. Schrijver, performer, docent en redacteur Runa Svetlikova ontfermde zich over dit project. 

Burgerbeweging BAF 11 tracht te voorkomen dat een groot deel van de 2,7 hectare verruigde natuur tussen de Safierstraat en het treinspoor zal worden vernietigd voor de aanleg van stuk een fietsostrade. Hiervoor zouden ook de helft van de 72 jarenoude kastanjebomen moeten verdwijnen, maar door de betonnering zou ook de gezondheid van de resterende bomen in gevaar komen. Ze pleiten voor het behoud en de bescherming van het park enerzijds en een alternatief voor de fietsostrade (bv van de Safierstraat een fietsstraat maken, wat perfect kan en zelfs een goedkoper alternatief is) 

Meer over BAF 11 kan men vinden via onderstaande links: 
https://www.baf11groenenhoek.be/ 
https://www.facebook.com/BAF11groenenhoek 

enkele foto's van het bedreigde park: 

Leven na de dood

 Het Huis

Er tekent zich een plant af

op de muur

en de luchter licht

sinds gisteren weer op

voorheen hing er maanden stilte

een grijs verleden

waaruit ze weigerde weg te gaan

er moesten kleinkinderen komen

warme kersten 

zomers met een plonsbad in de tuin

nu schijnt er licht doorheen de kamers

en blijkt er leven na de dood te zijn.

© bert deben

Antwerpen, vrijdag 01 augustus 2008,

vanwege nieuwe achterburen.

Werd aug. 2008 al een keer op het Volkskrant-blog geplaatst.