maandag 22 december 1997

Dreaming of A Wild Christmas

.
 .
Dreaming of
A Wild Christmas
. 
Ik droomde van een kerst als deze:
een warme kachel, tasje thee
muziek en in de canapé
een hele avond languit lezen
 
het mocht natuurlijk niet zo wezen
de deurbel ging, aan mijn entree
stond roodkapje met arrenslee
ik moest – sprak zij – vooral niet vrezen
 
ik vroeg haar, na te zijn gezeten
“waarom draagt gij vandaag een baard
en staan er takken op uw paard ?”
haar ogen trokken toen in spleten
 
“Wel gij kalkoen!” riep zij gebeten
en liet haar tanden zien en staart
en ook hoezeer zij was behaard
daarna werd ik uiteengereten !
 
 
© bert deben
Antwerpen, o3 november 1997.
 
 

zondag 30 november 1997

Interview with a Vampire

.
Antwerpen, zondag 30 november 1997, voor Dirk.
Geschreven na het zien van ‘Interview with a Vampire’.
Art by Ryo 

woensdag 5 november 1997

Aan ’t randje van een inzinking ...

.


Aan ’t randje van


Ik zat in ’t park aan ’t randje van
de vijver en een inzinking
waarom ik mij nog niet verhing
was wel reeds vraag, maar nog geen plan

plots stond er naast mijn rechterbeen
een soort van eend, die zei : Ik ben gans …
Hallo ! – zei ik beleefd – Dag Hans !
Niet Hans ! – sprak hij – Maar gans alleen !

Hoezo ? – vroeg ik toen – Gans alleen !?
want ik dacht steeds dat ik dat was
we bleken dus eenzelfde ras
en eigenlijk met z’n tweeën

even toch, want in de vijver tussen ’t riet
bleef hij vlot drijven, maar ik dus niet.


© bert deben
Antwerpen, 05 november 1997, zittend op een bank in het stadspark.


.

donderdag 4 september 1997

September, straks dag 7

.
. 
September, dag 7

September wandelt vanaf nu met kille schreden
door het landschap dat mijn ziel mag zijn, oude vragen
verkleuren het groen en de zon schijnt enkel vage
stralen op een vers jaargetij, een nieuw verleden

de dichter reflecteert vanop latente treden
die hem lokken naar Nirwana, stapelt daar lagen
met woorden tot sonnet en herleest weer met trage
ogen vol begrip wat hij beter had vermeden

hij herbeleeft almaar de fouten in zijn leven
geeft de wereld wat hij denkt dat hij schenken kan:
gedichten van kristal, waarop men zal proberen 
stenen te werpen om de scherven te creëren 
waarmee de dichter zich verminken zal tot man 
 
 
het is vandaag september, en alweer dag 7.


© bert deben 
Turnhout, 1 + 2 september 1997 
Vogelwaarde 30 maart 2021 deels herschreven, luisterend naar 
Ghosteen van Nick Cave and The Bad Seeds:  
 
 

woensdag 20 augustus 1997

Je mist mij, ik mis jou niet ...

                       .
  
Ik pluk een bloem en 1 voor 1 haar blaadjes
je mist mij – zeg ik, en ik mis jou niet
ik mis vooral een troost voor het verdriet
en af en toe een vulling voor de gaatjes. 
.

© bert deben
Antwerpen, woensdag 20 augustus 1997, voor een toen nog onbekende,
een overgehouden strofe uit mijn sonnet 'Ik kookte uit gewoonte weer voor twee'
Art: Dilka Bear - acrylic on wood 20 x 20cm
 

woensdag 9 juli 1997

Opa op de wallen



Opa hijgt als nooit tevoren 
dolverliefd en plompverloren 
opgegeild door al het gore 
van de dames van de nacht 

ongekend vindt hij ze prachtig 
ongebreideld en verkeerd 
opa is voorbij de tachtig 
maar bijlange niet volleerd. 


©  bert deben 
Kamperland, 9 juli 1997. 

 

maandag 2 juni 1997


Ballast 

Hoe schrijf ik jou mijn achterkant
mijn waaier van gezichten
gedichten van de schemer en
de schaduw van mijn ziel

hoe zwijg ik jou verankering
aan liefde en aan lust en aan
een nooit geblust verlangen naar
het ongetemperde van vlees

hoe kijk ik met de ogen toe
naar de hemel en de hel en
naar het eeuwige verhangen zijn
aan het denken aan de dood

de mens in mij zoekt vaste vorm
maar zwijgen weegt als lood.


© bert deben
Antwerpen, 1997, voor Anneke. 
 


Gepubliceerd in literair tijdschrift Gist juni 1997. 

vrijdag 2 mei 1997

Belijdenis



BELIJDENIS  
 
Alstublieft aanhoor, eerwaarde 
hoe ik lijden moet van binnen 
laat ik maar alvast beginnen 
met hoe het lot mij ’t meest bezwaarde 

mijn zoon, mijnheer, nochtans geboren 
en opgevoed in mijn gezin 
zei onlangs: “Moeder, ik bemin 
een man, geen vrouw kan mij bekoren!” 

en dan mijn man, van mij gescheiden 
al was ik hem een leven trouw 
hij liet zich door een jonge vrouw 
tot het overspel verleiden 

en ook mijn dochter ben ik kwijt 
ze zit gevangen in de klauwen 
van een man die niet wil trouwen 
dat heeft toch niets van waardigheid 

ik die dagelijks heb gebeden 
die vroom en naar Gods woorden leefde 
naar kuisheid en perfectie streefde 
en bovenal naar goede zeden 

waaraan verdien ik deze smet 
waarom wil niemand om mij geven 
gelukkig heb ik in dit leven 
steeds nog de bijbel en ’t gebed


© bert deben 
Kamperland, 02 mei 1997. 


maandag 3 maart 1997

Sonnet voor een tijdelijke Minnaar



Sonnet
       voor een tijdelijke Minnaar
.               
De kamer hangt nog vol verhalen
al toont ze leger dan voorheen
want hier zit ik, alweer alleen
slechts met mijn pen als troost (een schrale)  

ik denk aan ’t bijna pastorale
het kind in jou, de edelsteen
die schitterde en dan verdween
als een gedicht in mijn annalen 

ik wenste dat je hier nog was
(niet enkel op papier) en slik
met moeite die begeerte kwijt  

zo nip ik nogmaals van het glas
dat aan jouw lippen hing als ik
en proef ik jouw aanwezigheid. 

© bert deben
Antwerpen, o3 maart 1997, voor Peter V.



werd gepubliceerd in literair tijdschrift Gist
in de brochure van het ZonZinZomerfestival 1998 te Hengelo
en in holebi tijdschrift 'Uitkomst'


maandag 24 februari 1997



Hoertje 

Ik ben een hoertje 
en zal altijd een hoertje zijn 
zelfs in de dagen dat men niet betaalt 

dat liefde haalt uit mij 
wat ik dan gratis geef 

zo leef ik anders 
en toch hetzelfde dag en nacht 

ik geef mijn warme tederheid 
ik geef mezelf 
ik geef 

maar ik verwacht. 


© bert deben 
Antwerpen, maandag 24 februari 1997.  
 

 .

maandag 10 februari 1997

Eén gedicht per dag



Beste vader, je had alweer gelijk
ik ben inderdaad voor niet veel goed
alles mislukt, wat jouw zoontje doet
zelden breng ik aarde aan de dijk

erger nog, ik doe dijken breken
wat ik aanraak gaat voorzeker stuk
ik ben gemaakt voor het ongeluk
en hou het dus maar voor bekeken

neen, ik ga wéér geen zelfmoord plegen
zelfs daarin faalde ik reeds voorheen
ik wil niet echt dood, ik wil alleen
nog maar wandelen op de wegen
die fraai zijn en mij toegenegen

één gedicht per dag, daar wil ik heen!


©
bert deben

Antwerpen, Zeilstraat, maandag 10 februari 1997,
geschreven met mijn rechtse linkerhand,
na het breken van een glas van mijn koepel.



werd gepubliceerd in literair tijdschrift Gist jg.20 nr. 6 

zondag 9 februari 1997

Geen engel ben ik ...

.
.
Geen engel ben ik maar een vlinderman 
zwevend van bloem tot bloem – ik bestuif 
bemin, bewonder, betast, verschuif 
mijn tederheid tot energie, ontspan 

elke kelk, drink de honing als melk, span 
mijn vleugels en vlinder weer, snuif 
nog eenmaal de zoete geur en wuif 

dan langzaam afscheid - 
mijn liefde kent geen plan.


© bert deben 
Antwerpen 09 feb. 1997, 
op vraag van Ludo Vorsselmans, bij zijn schilderij ‘Vlinderman’



zondag 2 februari 1997

Zoekertje



Zoekertje

Een tafel met vier stoelen er omheen
en nog wat extra stoelen hier opzij
en allemaal die stoelen zijn van mij
ik zet ze hoe ik wil, ik woon alleen!

ook mijn salon biedt plaats aan meer dan één
en daarenboven oogt het heel gastvrij
en telkens ik me in mijn zetel vlij
leg ik mij hoe ik wil, ik woon alleen!

ik heb een dubbel bed, voor twee personen
een badkamer, met zelfs twee lavabo’s
ik heb overigens ook twee bureaus

ik heb haast alles om met twee te wonen
de ruimte, het verlangen, de hormonen …
gezocht: lieve kerel, mag ook dakloos.


© bert deben
Antwerpen, 02 februari 1997.


gepubliceerd in ZiZo Magazine jg. 24 nr. 139, juli 2017  

dinsdag 14 januari 1997

Mild van verlangen



We weten beiden 
dat we mild van het verlangen zijn 
maar hard van te veel afscheid.  
 
 
© bert deben 
Antwerpen, 14 januari 1997 




woensdag 1 januari 1997

 

Hemisfeer


Het park voelt weer verlaten aan
al dolen hier wat schimmen rond
de ogen open en de mond
kreunt zacht, maar laat niets verstaan

genegenheid is hier een waan
het vormt geen cirkel, het is half rond
een wonde die lang open stond
en hoopt om even dicht te gaan

als twee helften elkaar raken
en zo de eindjes samenknopen
dan kunnen ze een cirkel maken
zo simpel lijkt het hier te lopen

wat animo tussen de bomen
tot één van hen is klaargekomen.


© bert deben
Antwerpen, Zeilstraat, 1 januari 1997,
liggend in bad geschreven van oud op nieuw.
1ste gedicht geschreven in mijn eigen huis.