dinsdag 17 januari 2017

Boulevard of broken dreams

.


Ik wandel door een straat met
enkel huizen waar ik woonde
van koning tot onttroonde
en zie door elke muur nog ieder bed

nog elke stoel waar ik mij neergezet
van alle fouten ooit verschoonde
de treurnis en de weggehoonde
lieflijkheid – met trage tred

passeer ik peinzend elke gevel
elke wroeging, elke wrevel
elk thans van pijn ontdaan gemis
ik lach mijn oude partners teder toe

gekwetst zien zij alleen maar hoe
mijn glimlach afgemat van leven is.


© bert deben
Antwerpen, 1 april 2001


Nominatie Poëziewedstrijd HolebiHuis Vlaams Brabant, Leuven 2009.
Gepubliceerd in de bloemlezing ‘uitgelicht’
bijhorend blog :
Poezieprijs uit handen van minister Pascal Smet


 
.
Gepost door op
Labels: , , , , ,

25 opmerkingen:

  2. @ Zelfstandige : eigenlijk maar 1 te veel om exact te zijn ... ;-)

    BeantwoordenVerwijderen

  5. Mooi Bert de vermoeidheid o.a.
    vertolkt, ach wat valt er
    eigenlijk te zeggen op een
    goed gedicht....

    BeantwoordenVerwijderen

  7. elk thans van pijn ontdaan gemis

    Een regel die vragen oproept, maar waarvoor antwoorden in andere gedichten zitten. Het lijkt wel een oeuvre. Mooi hoor.

    BeantwoordenVerwijderen

  8. ... dromen moesten dromen blijven
    niet willen breken

    Mijn Wordpressaccount werkt hier niet.

    Groet van Ingrid van den Berghh

    http://ingridvandenbergh.wordpress.com

    BeantwoordenVerwijderen

  9. Ik vind het een groot kunnen dat je sonnetten zo vloeiend zijn, die je als lezer echt meenemen en je ergens verstomd achterlaten...

    BeantwoordenVerwijderen

  10. met dank voor de wel heel mooie reacties, met het compliment van Kiezels als één van de mooiste die ik ooit kreeg ... ;-)

    BeantwoordenVerwijderen

  11. @ martin : je zit heel dicht bij de reden waarom ik net nu dit gedicht plaatste - het hoort bij de aankondiging (die nog volgen moet) van een poëzieavond, op 14 april te Antwerpen, waarbij ik de centrale gast mag zijn en dan een deel van dat oeuvre mag voorstellen.

    BeantwoordenVerwijderen

  12. Laat maar gemeend: vol vergankelijkheid, deernis en met gevoel voor het reële bestaan.

    BeantwoordenVerwijderen

  13. Een gedicht dat je woord voor woord weet te raken, eerst ergens ter hoogte van het middenrif, maar vervolgens nestelt het zich als geheel in je, om niet meer vergeten te worden...

    Liefs,
    Ingrid

    BeantwoordenVerwijderen

  15. hoe mooi weer
    hoe intens de woorden blijven hangen

    BeantwoordenVerwijderen

  19. zo slijt de pijn van het gemis
    halverend in elk delen
    totdat het niet meer is

    BeantwoordenVerwijderen

  23. Voor het eerst gelezen, kennelijk volg ik jou korter dan ik soms denk. Maar wat volg ik je met plezier en dit lied ervaar ik als echte schoonheid.

    BeantwoordenVerwijderen

  24. Weer een mooi gedicht Bert ik ben maar weer aan het 'delen' geslagen

    BeantwoordenVerwijderen

  25. Prachtig gedicht Bert,laat de zon je nu zijn warmte geven !

    BeantwoordenVerwijderen

Abonneren op: Reacties posten (Atom)