Harry, jaargang 3

.

.

HARRY, jg. 3 

Een kleine man, maar ook wel stoer
en altijd vrolijk (toch meestal 😉)
hij speelt met auto’s op de vloer
met vrachtwagens en dan vooral

die grote met een takelkraan
die is dan ook van hem alleen
ik zit er naast (ik mag niet staan)
als ik wil spelen zegt hij ‘neen!’

ik mag slechts kijken en ik moet
ook steeds iets van bewondering tonen
het liefst bij alles wat hij doet
dat hoort zo bij de spelpatronen

wat later kijken we TV
naar Paw Patrol of Spiderman
een flesje pap, konijntjes mee
voor nu is dit zijn loopbaanplan.

© opi Bert
Vogelwaarde, vrijdag 19 april 2025.

voorafgaande gedichten: 

Happy Harry! (2 jaar)  

Happy Harry 1 

Kleine Grote broer 

Ze is vandaag al 7

.

Happy Harry! (2 jaar)

.

Happy Harry, 2

Hij kijkt, hij lacht met grote ogen
loopt met open armen naar me toe
en noemt mij ‘Owi’ want dat is hoe
‘Opi’ klinkt in zijn spraakvermogen

of bedoelt hij ‘ouwe’ (ook dat kan …)
terwijl hij in zijn taaltje praat
dat enkel hij compleet verstaat
is hij een kleine grote man

maar elke keer versta ik meer
soms hoor ik ‘auto’ of ‘konijn’
en vindt hij iets niet heel erg fijn
dan zegt hij onmiskenbaar ‘nee!’

en niet te stil, want hij weet wat hij wil
tenslotte is de man al 2 !

© opi bert
Vogelwaarde, zaterdag 20 april 2024, voor Harry.

1 jaar geleden: Happy Harry! (1jaar) 

Protestpeutergedicht voor Frances toen ze 2 werd: Een Plastic Soep  

Ze is 6 geworden!

Ze is 6 geworden en ze gaat
nu naar de grote school, ze leert
daar lezen en ook schrijven – geïnteresseerd
kijkt opi hoe ze haar leesboek openslaat

en woordjes leest en ook verstaat
een frons, toont hoe gepassioneerd
ze is – even leest ze iets verkeerd
opi kucht dan als een diplomaat

ze kijkt naar hem en lacht, opi beseft
dat het haar wat begint te vervelen
ze raakt ietwat de aandacht kwijt

dat mag, vindt opi, en hij ontheft
haar van de leestaak, ze mag spelen
want ze is nog klein, zijn grote meid.

© opi bert (gedicht en tekening)
Vogelwaarde, 18 oktober 2023, voor Frances.

Mini reusje Harry

.

met minireusje Harry 

Met alles erop en eraan

handjes, voetjes,

mondje, neusje ...

is babietje een groot mirakel,

eigenlijk een mini-reusje ! 

 

 

© bert deben
27 aug. 1986, voor Dana
18 okt. 2017, voor Frances 

20 april 2022 voor Harry 

2017, met minreusje Frances: 

1986 met minireusje Dana: 

Kleine grote broer

.

KLEINE GROTE BROER

Waar blijft hij nu, mijn grote broer 

de mama zegt: nog wat geduld … 

maar zij is van de wens vervuld 

en hij moet groot zijn en ook stoer 

geduld is niet haar sterkste kant 

zelf was ze 3 weken te vroeg 

toen mama haar nog in zich droeg 

maar broer is niet zo bijdehand 

hij voelt geen drang naar haast en spoed 

nog rustig klotsend in het water 

geboren worden kan ook later 

hij vindt het in die buik wel goed 

en groot zijn dat is welbeschouwd 

iets dat hij nu nog niet wil zijn 

ze merkt het straks nog wel hoe klein 

als zij hem in haar armen houdt. 

© opi bert deben 

Vogelwaarde, Paasmaandag 18 april 2022, 

voor Frances en kleine grote broer.  

 

Kleine grote broer Harry werd op de valreep van 20 april 2022 geboren (foto 24 april 2022)

Ze danst, ze zingt ...

.

. 

Ze danst, ze zingt, ze weet precies 

wat ze zo wil, ze wil publiek 

ze heeft de stijl en de mimiek 

ze draait als blaadjes in een bries 

ze leeft als ze een podium krijgt 

het maakt niet uit wie naar haar kijkt 

ze danst, ze zingt, ze voelt, het lijkt 

alsof ze alles overstijgt 

ze modelleert haar eigen stijl 

haar eigen dans, haar eigen lied 

terwijl ze excessief geniet 

ze weet ook wat ze wil bereiken 

ze danst, ze zingt, maar checkt terwijl 

of wij wel degelijk naar haar kijken. 

© bert deben 

Vogelwaarde, 11 oktober 2021, voor Frances 

 

Trein naar Turnhout

. 

TREIN NAAR TURNHOUT 

Niemand knikt hier een gedag

niemand kijkt mij in de ogen

ieder heeft een masker op

niemand lijkt hier opgetogen

ieder in een eigen wereld

ieder leeft in een mobiel

enkel ik leef in een schriftje

bijdetijds als een fossiel

vier wagons slechts deze trein

paarse zetels, vuile ruiten

februari nog en winter

toch is het al lente buiten

slechts een uurtje met de trein

en wat tijd om te beschrijven

wat ik zie hier rondom mij en

wat in mij komt bovendrijven

zoals de vraag: waar gaat het heen

met het klimaat en met Covid19

terwijl ik zelf naar Turnhout ga

om mijn kleinkind weer te zien.

© bert deben

Trein Antwerpen – Turnhout, woensdag 24 februari 2021.

Terug buiten (mondmasker)

.

Terug buiten 

Vandaag mocht ik weer buiten

normaal is dat normaal

maar na heel lang me op te sluiten

werd dit wel heel speciaal

mijn mama zette mij een masker op

ook bij haarzelf, dat moet zegt zij

ik vond het maar een saaie flop

het maakte mij niet blij

een flauwe vorm van carnaval

normaal loop ik dan heel erg lang

getooid in een prinsessenkleed

maar buiten zag je ’t overal

het maakte mensen ook soms bang

ik zag hoe iedereen ons meed!

© bert deben

Hengstdijk, donderdag 14 mei 2020,

opi ‘out of lockdown gedicht' voor Frances.

Foto: Frances met mondmasker, mei 2020 © Dana Deben 

. 

Kleine ballerina

Kleine ballerina

Ze kijkt naar mij met iets van argwaan 

ze denkt: dit is mijn opi niet

het is een scherm, waarop ze ziet

dat ik beweeg, ze lacht, maar niet spontaan 

waarna ze naar de mama kijkt

en zonder praten mededeelt

dat ze eigenlijk liever speelt

het is een kind, ze heeft gelijk

terwijl ze toch niet echt verdwijnt

ik zie haar op de achtergrond

ze draait daar sierlijk in het rond

een ballerina wil ze zijn

ze danst, ze draait, ze lacht, ze bloost

zo heel ver weg en toch verbonden

een knuffel kan niet meer, ’t is zonde

’t is slechts een scherm, maar toch een troost.

© bert deben

Vluchtoord Vogelwaarde, woensdag 15 april 2020,

opi in lockdown gedicht nr. 2, voor Frances en Dana.  

Kunstwerk van mijn kleinkind

.

.

Ik kreeg een kunstwerk van mijn kleinkind

stijl Miró heeft ze even geprobeerd

mijn kleine kunstenaar, nog niet volleerd

maar mooi om zien hoe ze soms hersenspint  

ze weet niet hoe ik die momentjes mis

de ‘v’ van virus zal wel toeval zijn

de ‘l’ van lockdown ook, te jong, te klein

om te beseffen wat er gaande is  

de stempelhartjes maken het perfect

een vrolijk kaartje, aan de binnenkant 

de omtrek van haar handjes goud omrand

bij opi wordt een traantje opgewekt  

ze leest het later wel, wat nu gebeurt

misschien als een gewone anekdote

hoe alle grenzen werden afgesloten

en hoe opi, bij opa nu in Nederland

door haar meesterwerk wordt opgefleurd. 

© bert deben

Vluchtoord Vogelwaarde, NL, woensdag 25 maart 2020,

Opi in lockdown gedicht voor Frances, die ik, vanwege de coronacrisis en de afgesloten grenzen,
een tijdlang niet meer zien kan/mag.

.

Kerstmarkt met opi

.

.

Kerstmarkt met opi  

Mijn opi wil op foto staan

hij is zo trots, vooral op mij

vooruit dan maar, ik lach spontaan

een mooie achtergrond er bij  

dan wil ik wel een keer poseren

maar niet te lang, ’t is Kersmarkt hier

en ik wil alles observeren

aanschouwen is mijn groot plezier  

wat je met zo’n kerstmis allemaal ziet

het maakt alvast mijn opi blij

hij lacht hier al zijn tanden bloot  

ik leer van hem deugnieterij

maar van zijn choco drinken mag ik niet

omdat iemand er iets raar in goot?  

 

© opi bert

Vogelwaarde, zaterdag 4 januari 2020,

foto 'Frances met opi op de kerstmarkt' - Dana Deben

.

een plastic soep en zeeën stijgen

.

He jij daar, grote kameraad 

vertel mij eens, volwassen man

doe jij echt werkelijk wat je kan

voor mijn toekomstige klimaat  

en ja, ik weet, het is te laat

een plastic soep en zeeën stijgen

maar toch wil ik wat uitleg krijgen

of hier wat meer gebeuren gaat  

wat bossen bij, wat meer bewust

niet alles afschuiven op mij

want ja, ik word vandaag pas twee

maar heel wat maakt mij ongerust   

we zitten diep in de puree

dit gaat niet echt vanzelf voorbij! 

 

© opi bert

Vogelwaarde, dinsdag 15 oktober 2019, klimaatpeutergedicht voor Frances.

foto: Frances in Zeeland - Dana Deben  

 

De schoenen van mijn vader

.

.

De schoenen van mijn vader  

Terwijl ik door het boek van ’t leven blader

groeit mijn besef: ik ben niet langer kind

maar wandel in de schoenen van mijn vader

waarin ik nu de toekomst vind

terwijl wat eindigt herbegint  

mijn dochter en mijn kleinkind komen eten

wat zal ik voor hen maken, zo denk ik, maar

is dit een zorg, ik heb het nooit geweten

we belden aan, we stonden daar

het eten stond al kant en klaar  

waarna we samen nog wat televisie keken

mijn vader deed het sinds mijn moeders dood

dat hoorde zo, hij is er nooit van afgeweken

nu valt traditie in mijn schoot

ik denk: wat wordt mijn kleinkind groot  

ik zucht terwijl ik alles even kader

het staat niet stil, het schuift slechts op in tijd

ik wandel in de schoenen van mijn vader

en voel zo zijn tevredenheid

terwijl ik het diner bereid. 

 

© bert deben

MSC Orchestra, Noordzee, maandag 24 juni 2019 – een iets ernstiger opi-gedicht ...

 

sept. 2020 gepubliceerd in paperback Po-e-zine editie XVI 'Reflectie' 

Vastberaden Peuterstap

.

Vastberaden stapt ze op haar schaduw af

hij wijst de weg waar zij naartoe wil gaan

de eerste stap, een grote sprong in haar bestaan

veranderde snel in flukse draf  

ze kijkt niet om, ze wil vooruit

en wie er bij is moet maar volgen

want stop je haar, kijkt zij verbolgen

een nieuwe tijd werd ingeluid  

de tijd van lopen en ontdekken

haar wereld kent geen grenzen meer

ze stapt nu overal zelf naartoe  

althans tenminste tot wanneer

haar armpjes pal naar mij toe strekken

haar teken voor: ‘nu ben ik moe!’ 

 

© bert deben

Vogelwaarde, zaterdag 27 april 2019, voor Frances.

Foto en titel: Dana Deben.

Ik ben vandaag geen baby meer

.

.

Ik ben vandaag geen baby meer

ik ben een peuter van een jaar

ik kan nog net niet lopen maar

dat is iets dat ik straks wel leer  

ik kruip te graag en soms heel raar

op slechts 2 handen en 1 been

beweeg ik me van hier naar daar

en tussen alle dingen heen  

ik praat ook niet zo heel erg veel

zeg ‘mama’; ‘papa’ nu en dan

waarmee ik steeds de aandacht steel

omdat ze dat zo prettig vinden  

wel veel geluidjes uit mijn keel

en boertjes ook, langs achter winden

ik test wat uit wat mag en kan

terwijl ik graag de onschuld speel  

zo ben ik altijd in de weer

en graag ook onberekenbaar

ik ben vandaag geen baby meer

ik ben een peuter van een jaar!

 

© opi bert

Antwerpen, donderdag 18 oktober 2018, voor Frances.

Mijn kleinkind kijkt met bolle ogen ...

.

.

Mijn kleinkind kijkt met bolle ogen

een toekomst in die zacht verhult

wat ooit moet worden ingevuld

en ooit moet worden afgewogen 

 

het leven dat nog staat te wachten

en waar ze nog geen weet van heeft

gelukkig maar, maar wat beleeft

een kind, zo klein, in haar gedachten  

 

waar denkt zij aan – op haar gezicht

ontwaar ik iets van ernstig zijn

herinnert zij een vorig leven

aanvoelt zij iets van zielenpijn  

 

of wil ze inspiratie geven

aan opi voor een nieuw gedicht ?

 

 

© bert deben

Antwerpen, dinsdag 15 mei 2018

foto: Frances in Friesland - Dana Deben

 

mini-reusje Frances

 .

 

Met alles erop en eraan

handjes, voetjes,

mondje, neusje ...

is babietje een groot mirakel,

eigenlijk een mini-reusje ! 

 

 

© opi bert deben  
 

 

 

 

 

Mini-reusjes

.

 

 

Met alles erop en eraan

handjes, voetjes,

mondje, neusje ...

is babietje een groot mirakel,

eigenlijk een mini-reusje ! 

 

 

© bert deben
aug. 1986, voor Dana
okt. 2017, voor Frances

 

 

gedicht werd gepubliceerd in weekblad Flair nr 27/1987   

en in Engelstalige versie in Tower Poetry (Canada), vol. 36 nr 2, 1987   

gebruikt voor geboortekaartje Sacha J. in 1990   

en voor het geboortekaartje van Frances op 18/10/2017