leven in poëzie: ecologie

Posts tonen met het label ecologie. Alle posts tonen

dinsdag 12 november 2024

Herfstwrevel

Herfstwrevel - © bert deben Antwerpen, 11 november 2024

Fotobewerking van Designboom Monsieur Plant

zondag 28 april 2024

A.V. (een dichterlijk verslag)

Algemene Vergadering

Een grijze massa kale kronen
scherpt de aandacht
jongere hipsters
houden één oog op de smartphone
en swipen de toewijding

er wordt geluisterd
er wordt soms gefluisterd
het is een alternatieve coöperatie
de mensen zijn beleefd
de agenda wordt goedgekeurd

er wordt links en rechts gekeken
een paar enkelingen stemmen tegen
dwarsliggers moeten er altijd zijn
je herkent hen al snel
aan de afhangende mondhoeken

de rest is volgzaam en vol vertrouwen
de opbrengsten en resultaten
blijken positief te zijn
ook al daalden de inkomsten
de productie steeg

tenslotte wacht iedereen
op de receptie met broodjes
met ook quinoa voor de trendies
en een unieke mogelijkheid
om te chatten zonder internet.

© bert deben
Provinciehuis Antwerpen, zaterdag 27 april 2024,
tijdens de Algemene vergadering van Ecopower

vrijdag 29 september 2023

Toekomstberichtje van maanbasis XIII aan ruimtestation

Vogelwaarde, zondag 20 augustus 2023, n.a.v. schrijfopdracht

van schrijversgezelschap Apropos met oktober thema ‘het hoekje om’

donderdag 10 november 2022

Opi op de e-bike

Uit ‘Lichtvoetig VI’, Light Verse gedichtenwedstrijd Stichting TaalPodium Emmen nov. 2022

8 juli 2022 bedacht tijdens het fietsen van Antwerpen naar Vogelwaarde, Zeeuws-Vlaanderen

zondag 24 oktober 2021

Wortel jezelf maar ...

zondag 11 juli 2021

Boomen - Guido Gezelle

B O O M E N

Hoe eigen zijn de boomen al,
van dracht en groeibaarheid:
de hulst en bloot zijn' takken nooit,
hoe fel de buien berschen;
de beukenboom zijn' handen naar
den hemel openspreidt;
en, slaande, schijnt de berkenroe
den wilden wind te derschen!

Op wacht, en achter 't water, staan,
gekroond met immer versch
gewaai, de dikke koppen van
de ontaarde wilgenstompen;
en de elzenhouten stammen zie 'k,
verzopen onder 't gers
der natte zompe, allengerhand
ze leêg- en droogepompen.

Den eekenboom bewondere ik,
die, wortelvast, alleen,
in 't slaghout, en van krachten en
van schoonheid heel gebleven,
de keizer schijnt, het opperhoofd,
de herder, algemeen,
der machtelooze rijzels, die
beneên zijn' grootheid beven.

Het schaduwvolle lindenloof
te geren schouwe ik aan,
van geur onovertroffen, als 't
aan 't bloeien is; en 't ronken
der bezigzijnde bietjes, op
de blommen en de blaân,
is zoete, alsof er harpen langs
de lindenlanen klonken.

Die de eerste, die de laatste zijt,
in 't warme, in 't koude jaar,
hoogstammig, hooggespilde, hoog-
getopte abeelen, binnen
uw' alderhoogsten gaffel zit
het schilde vogelpaar
dat schetterbekt, zijn luchtgebouw
zorgvuldiglijk te ontginnen.

En, verre en na, gedoken in
den essche, en in den iep;
in doorenhagen, dennenhout,
in olmen, in platanen;
in appel-, pere- en kriekelaar,
zoo roert er een gepiep
van vogels, die voor vogels, hun'
oorije, de wegen banen.

Terwijl, geschoten hemelwaards,
als uit nen boge, snel,
den espenboom ik striemen zie
van verre; en teeken geven
dat hier, in onze lucht en in
de veie gronden fel,
van 't vogelvolle Vlanderland,
nog boomen staan, die leven.