De
Zwerfkat
.
Ze kijkt mij eerst niet aan en
daarna wel
heel even maar, gewoon om mij te
keuren
misschien dat vriendschap kan,
maar niet te snel
het is niet iets dat zomaar moet
gebeuren
ze licht mij door, haar argwaan
is een wapen
ze krijgt sinds kort dan wel te
eten hier
een nest zelfs, met een kussen
om te slapen
dat zette haar vertrouwen op
een kier
ze is gewend alleen te zijn, uit
veiligheid
en houdt bij voorkeur nog de
afstand aan
al staat het kiertje toch weer
iets meer open
ik praat met haar, ze gunt mij
eventjes de tijd
dan besluit ze statig om door te
gaan
ze zet het echter niet meer op
een lopen.
© bert deben
Hengstdijk,
zondag 7 februari 2016,
voor de zwerfkat die ons steeds meer komt bezoeken, we noemen haar Bowie.
Gedicht won 2 maart 2018 de 3de Prijs voor de schrijfwedstrijd van Voor de Poes Magazine NL, waar het ook gepubliceerd werd.