God herlas Zijn boek nog even ...

God herlas Zijn boek nog even

Hij wist, het stond er zeker in

het stond zelfs duidelijk omschreven

'Gij zult niet doden' sprak de zin

 

Hij had zonet T.V. gekeken

en was behoorlijk aangedaan

want uit het nieuws was wel gebleken

dat men Zijn zin niet had verstaan

 

men deed het ook nog in Zijn naam

als had Hij het bevel gegeven

dat vond Hij nog het ergst van al

ontstemd keek God door ’t vensterraam

 

een aarde zag Hij, vol van leven

door mens gemaakt tot tranendal.

 

© bert deben

Golan Height, Israel, 20 november 2006.

De geur van late bloesem

 

De geur van late bloesem

 
En dan de lippen
 
nooit nog zal het winter worden in de harten
en nooit nog drijft er ijs op de twijfel
want in jouw handgebaar ligt de dag
als een baken van de andere naaktheid
 
geur van late bloesem en in de verte
de klank van een stad in beweging, tederheid
lippen op lippen en ogen die langzaam sluiten
bij de vraag die achteloos verborgen blijft
 
zolang we elkaar maar verlangen.
 

© bert deben

Dinsdag 3 september 2013, Vlucht SN3721 Brussel - Madrid, 

geschrven nadat een man tijdens de vlucht iemand zijn vriendin ten huwelijk vroeg door de micro!


werd in 2014 gepubliceerd in de 2-delige Renga-Atopia bundel van Kunstencentrum Mansveld als gedicht nr. 26 van de Artselingen Renga-Atopia kettinggedichtencyclus.  

+ in de Artselingen nieuwsbrief nr 14 

+ op gedichtensite 'Bitterkoekjes'

+ mei 2022 gepubliceerd in bundel Vertalersweelde, Charles Baudelaire e.a. reflecties bij nieuw vertaalde gedichten van Baudelaire. 

.

Tentoonstelling Labyrinten te Leuven

.

"LABYRINTEN" is een groepstentoonstelling, georganiseerd door Bob Torfs voor "Het Roze Huis" Antwerpen. Het thema 'labyrint' als inspiratiebron voor deze kunstenaarsgroep, leverde tal van gevarieerde werken op zoals: schilderijen, tekeningen, een kleverige collage, gedichten, literataire fragmenten en een gezelschapsspel.

Wanneer

vrij 20/12/13 om 20:00 (vernissage)             

Waar

Holebihuis - Café Rocco
Diestsesteenweg 24, 3000 Leuven

• » Wegbeschrijving
• » Routeplanner De Lijn
• Combineer trein & fiets

Organisatie

Lesbiennevereniging Labyrint (Holebi)

Links

www.facebook.com/events/506291086114492
http://www.labyrint-vzw.be/

Vzw-Labyrint verheugt zich met deze tentoonstelling het feestjaar te kunnen afsluiten. Kom en loop verloren tussen de kunstwerken die symboliseren dat het 'holebi leven' een doolhof kan zijn...
De feestelijke opening, in aanwezigheid van de kunstenaar Bob Torfs, zal plaatsvinden in het Holebihuis te Kessel-lo op vrijdag 20 december om 20u. Iedereen welkom!

De werken:
- 4 doolhoven van Guido Laevens
- een gezelschapsspel over de slanke lijn, door Mieke Van Gorp
- de navelstreng van Lorenzo Smets
- 20 literatuur fragmenten verzameld door Eliane De Bleser
- tekeningen door Ria Roevens, Mieke Verlinden, Bob Torfs
- een kleverige collage door Ria Roevens, Mieke Velinden en Bob Torfs
- gedichten van Bert Deben
- schilderijen van Bob Torfs en van zijn onverbeterlijke stagiairs

Gepubliceerd via www.uitdatabank.be

 

De tentoonstelling zal een maand lang blijven hangen - voorheen hing deze reeds in Het Roze Huis te Antwerpen en in De Nieuwe Vrede te Berchem.

 

Mijn bijdrage voor deze tentoonstelling:

'Tijd bestaat niet'; 'De stemmen zwijgen in mijn hoofd'; 'Labyrint' en 'Inzicht'

 

 

Op het pad van de stilte

.

   Hengstdijk (deelgemeente Hulst, Zeeuws Vlaanderen), maandag 2 december 2013. 


 

Het Eindstation

.

Antwerpen, 19 sept. 2013, geïnspireerd door ‘La dernière gare du monde’ van Wannes Van de Velde

foto: Love Tunnel, Shanghai © bert deben 

 

'Het Eindstation' kreeg een eervolle vermelding voor de Poëziewedstrijd

'Leo Vercruyssen' op zaterdag 23 november 2013 te Sint-Gillis-Waas

en werd gepubliceerd in bijhorende bloemlezing.

  

Wandeling met vader

.

 .

Wandeling met vader

.

Korte klim met hoge sparren

zon die door de wolken kijkt

winterweer, maar niet dat barre

wandelschoenen door het slijk  

 

zwijgend stap ik met mijn vader

door het groene niemandsland

komen wij in stilte nader

reiken wij elkaar de hand 

 

elke afstand wordt doorbroken

afkeer is hier niet van tel

wat wij voelen is natuur  

 

als er niets wordt uitgesproken

en ik maar geen vragen stel

staat er tussen ons geen muur. 

 

 

© bert deben

Medebach, Duitsland, 14 februari 2002.  

 

 

werd gepubliceerd in gedichtenbundel ‘Natuurlijk’, een selectie uit inzendingen

voor de 4de Hillegomse Poëziewedstrijd, Artbooks 2013

en in Zizo magazine (zie foto boven) nr 134, april 2016.

 

Gedichten voor De Roze Pen

. 

Voor wie er niet bij kon zijn of voor wie ze nog graag een keer wil herlezen, de gedichten die ik voordroeg tijdens De Roze Pen, met telkens in de titel een link naar het gedicht:

01.     Ik wandel langs het leven heen 
02.     De Onbekende Soldaat
03.     Uit Losse Stenen
04.     Normandië
05.     Icarus 
06.     Ik ben vannacht jouw toevluchtsoord 
07.     Minnaar 
08.     De liefde wachtte geduldig af
09.     Twee oude heren op een brug 
10.     Als jij straks sterft … 

+    ‘Dien Avond en die Roze’ van Guido Gezelle

 

met dank aan de organisatoren en alle aanwezigen voor deze geslaagde en aangename namiddag

 

Anneke Wasscher - buitenstaander

buitenstaander

. 
hij vindt geen houvast aan de kust
het strand  is overal te breed
de korrel zand te klein
 
de zee roept dat een sterke golf
wel iedereen vervoeren kan
de wind wil dat hij meebeweegt
 
maar hij hoort echo’s in zijn hoofd
die oud gevaar herhalen en bouwt
een bunker om het vege lijf
 
bij springvloed denkt hij dat de zon
met maan en aarde samenspant
omdat paniek tot grote hoogte stijgt
 
hij zucht wanneer de golf gebroken is
en luistert hoe het water huilt in
nog een  laatste stuiptrekking
 
een kalme zee stelt hem gerust
hij klampt zich vast aan surrogaat
het wrakhout en doodtij
 
 
december 2012
Anneke Wasscher 

Anneke Wasscher stopte in 2006 met haar werk in de verslavingszorg, na een loopbaan van 25 jaar. Eind 2008 vond ze, als laatbloeier, de tijd en de rust om gedichten en verhalen te schrijven.  Haar werk, meestal met een melancholische ondertoon, kreeg al snel de nodige aandacht dankzij verschillende nominaties en prijzen die ze won.  Haar eerste succes was de Gorcumse literatuurprijs 2008/2009, dit jaar alleen al won ze de 2de prijs van de Elly Blom poëziewedstrijd (Valkenburg); de 3de prijs van de literaire gedichtenwedstrijd Beeldspraak (Unique Sculptures); de 1ste prijs van de Stichting Ongehoord te Rotterdam en de 1ste prijs van de 4de Hillegomse gedichtenwedstrijd. Anneke Wasscher werd ook al diverse keren gepubliceerd in bloemlezingen en draagt regelmatig voor uit eigen werk. 

 

Een interview met Anneke Wasscher kan men lezen op: meandermagazine/anneke wasscher

 

'buitenstaander' werd voorheen al gepubliceerd op 'Pomgedichten.nl', waar het toen brons had gekregen voor een weekendwedstrijd met als thema 'verwarring', alsook in 'Land der Horizonten', een bundel van de dichters van de Prinsentuin 2013 (Groningen).

 

Collateral damage

.

Collateral damage  

.

Ze hield met beide handen nog

de buikwand bij elkaar   

omdat een man zo dom werd gemaakt

te geloven dat er een god bestaat

die maagden aanbiedt

aan wie zich opblaast met een bom

in een warenhuis of een kazerne

of aan de ingang van

iemands anders hun moskee  

omdat een jongeman

probleemloos via internet

aan wapens kon geraken om in zijn hoofd

een strijd te voeren met de wereld

en na jaren niets te zijn geweest

opeens verandert in wereldnieuws

door in een school zijn klasgenoten

met kogels te doorzeven  

omdat een zelf verkozen president

de macht ten allen tijde wil behouden

en het volk het zwijgen op wil leggen

met mortiergranaten

geleverd door een land als dat van ons  

omdat een hoopje vrijheidsstrijders

al lang niet meer strijdt

voor de vrijheid

maar alleen voor het eigen gelijk

onder het mom van

onze waarheid zal de uwe zijn  

of omdat er jaren later

in een veld, in een bos, naast een weg

nog steeds landmijnen verborgen liggen 

uit een vuile oorlog

die nooit gewonnen werd  

omdat er in een oorlog

alleen maar verliezers zijn. 

 

© bert deben

Hengstdijk, wandelend onderweg, maandag, 11 november 2013, Wapenstilstand.

 

 

 

werd gepubliceerd in Po-e-zine nr 12
en op Versindaba, weblog vir Afrikaanse digkuns 

 

Courgettes

.

 .

Courgettes

. 

Courgettes, uien, een pompoen

de aardbeiplantjes schieten uit

een laagstamboompje vol met fruit

en veel tomaten, maar nog groen

de bonen rijp reeds voor de pluk

de prei wat mager en fragiel

maar levensvatbaar en stabiel

al was die vorig jaar mislukt

ik kuier door de tuin en kijk

naar mijn verbond met de natuur

en inspecteer er heel secuur

wat groeit en bloeit en af en toe

valt mij ook onverhoeds op hoe

ik steeds meer op mijn vader lijk

© bert deben 

Vogelwaarde, maandag 19 augustus 2013, voor vader. 

 

. 

Zondag 3 november 2013 mocht ik tijdens de Poëziemiddag te Hillegom, een gedeelde 3de prijs in ontvangst nemen voor mijn gedicht ‘Courgettes’.  De 1ste prijs ging naar Anneke Wasscher voor haar gedicht ‘Het sprak vanzelf’, Margot Attema kreeg de 2de prijs voor ‘Trauma’ en Kees Godefrooij mocht samen met mij de 3de prijs in ontvangst nemen voor zijn gedicht ‘Amsterdam’.  Thema van deze 4de Hillegomse Gedichtenwedstrijd was ‘Natuurlijk’.

vlnr: Peter Nieuwendijk (Juryvoorzitter), Anneke Wasscher (1^ste prijs), Bert Deben (3^de prijs), Margot Attema (2^de prijs), Kees Godefrooij (3^de prijs) en Gerrit Kleijheeg (Wethouder Cultuur Hillegom)

In de gelegenheidsbundel met beste gedichten van de wedstrijd werden ook nog 4 andere gedichten van mij opgenomen: ‘Boa in een baobab’; ‘Koeienwijsheid’; ‘Wandeling met vader’ en ‘God tussen de Rozen’. 

Er huist een wezen in mijn kist

.

                                                                                                                   foto: Zombieboy Rick Genest

                        .

Er huist een wezen in mijn kist

dat hongerig en half vergaan

mijn tombe op een kier liet staan

en lonkt en lokt en van de mist

 

gebruik maakt om op stap te gaan

verkleed als man en met een list

en hopend dat men zich vergist

en mee met hem gaat in de waan

 

dat hij een lieve jongen is

hij wikt en weegt het verse vlees

en streelt en zoent en zegt dan hees

 

ik hoop dat ik mij niet vergis

maar wij zijn één tot aan de dood

en dan volgt de Genadestoot.

 

 

© bert deben

Turnhout, 16 oktober 1997.

 

Werd gepubliceerd in Flikkeragenda 1999.

Poëziemiddag Hillegom - 3 nov. 2013

.

2 jaar geleden mocht ik er de eerste prijs in ontvangst nemen: 

1ste prijs Hillegomse poëziewedstrijd 

nu mag ik er nog een keer bij zijn als genomineerde 

en alvast een gedicht voordragen 

 

  

De Jubilarissen - Hilde Pinnoo

De Jubilarissen

 
2
 
Krom als het vraagteken
dat ze is geworden, schuift ze
langs de rand van zijn bestaan en
houdt zijn avonden en ochtenden
 
bij elkaar. Ze zaait zich uit in
akker van krimpende huid – voor
na voor – vult zich met de geur
van uitgewoonde aarde. Wendbaar
 
moet ze zijn en bestand tegen
grote momenten. Het kan gebeuren
dat hij thuis komt om haar
 
aan te raken en wie zal zij dan zijn?
Ze schuift het gordijn opzij.  Zelfs
het daglicht hangt scheef vandaag.
 
 
© Hilde Pinnoo
Uit: De Gevoelige Plaat – Uitgeverij P, 2013.

 
Hilde Pinnoo bracht onlangs haar prachtige derde bundel ‘De Gevoelige Plaat’ uit, via Uitgeverij P – voorheen verschenen daar ook al haar bundels ‘Dichter dan mist’ (2005) en ‘Zonder testament’ (2008). 

“Hilde Pinnoo legt beelden vast in inkt, haar pen hanteert ze als een camera: als door de lens van een fotograaf registreert ze haar taferelen, evoceert ze een pauze in de voortdurende beweging. Zien is zijn, de afstand van de dichter tot haar object is niet groter, noch kleiner, dan die van de fotograaf.” (intro van ‘De gevoelige plaat’).

Hilde Pinnoo tijdens een schrijversweek in Sourbrodt, 2012 – foto © bert deben

 

 

Het mooiste plekje

.                                                                           
                                                                                        

 

                                                                                    

Het mooiste plekje

om samen te zijn

ben jij. 

 

 

© bert deben

Oosterbeek, 25 aug. 2013, voor Ruud.
Foto: Akaroa, Nieuw Zeeland, nov. 2010.