.
Rashid
Omdat hij hier geboren is
kan hij niet liefhebben als wij
het past niet in zijn maatschappij
dat eigen volk hier anders is
zo leeft Rashid met een gemis
zijn liefdesvoorkeur is niet vrij
het westen komt wel dichterbij
maar dit blijft in de duisternis
hij ziet zijn soortgenoten komen
en na een week of twee weer gaan
en elke keer blijft hij spontaan
hij hoopt te worden meegenomen
ook ik ga hier straks weer vandaan
hij zelf kan daar alleen van dromen.
© bert deben
Agadir, Marokko, 28 december 1993.
In bijna de helft van alle landen ter wereld is homoseksualiteit strafbaar. In sommige landen kan er zelfs de doodstraf voor worden opgelegd. In Marokko kan men 6 maand tot 3 jaar gevangenisstraf krijgen voor homoseksualiteit, er is ook geen enkele bescherming tegen discriminatie of het plegen van geweld tegen homoseksuelen.
In 2009 bracht de internationale organisatie voor homorechten ILGA een rapport uit dat meldde dat in tachtig landen homoseksualiteit illegaal is; in 2017 waren dat er nog 73. Zo’n tien landen kennen de doodstraf voor homoseksualiteit, maar slechts in enkele landen wordt die doodstraf ook uitgevoerd, zoals in Iran. In Oeganda werd in 2014 een wet die de doodstraf op homoseksualiteit stelt, na lange voorbereiding toch niet aangenomen. In 2017 was het homohuwelijk in zo’n 25 landen toegestaan, dat aantal groeit gestaag. Slechts enkele Europese landen en Canada kennen wettelijke bescherming tegen homodiscriminatie. Op deze wereldkaart van ILGA is te zien hoe het in 2019 stond met vrijheid en criminalisering van seksuele oriëntatie.
wikipedia: LGBT rights in Morocco
picture: ilgrandecolibri.com
