vrijdag 5 november 2021

Etter / Vertalersweelde Giorgio Baffo

.

Zaterdag 23 oktober 2021 werd de nieuwe bundel van Stichting Spleen in de reeks ‘Vertalersweelde’ voorgesteld in het Poëziecentrum te Nijmegen. Voor deze bundel werden gedichten van Giorgio Baffo vertaald door Mereie de Jong. Het eerste exemplaar werd tijdens de voorstelling overhandigd aan Zijne Excellentie Giorgio Novello, ambassadeur van Italië. Zondag 7 november volgt er ook nog een voorstelling van de bundel bij Boekhandel Scheltema te Amsterdam.

Giorgio Baffo (1694 – 1768) was o.a. betrokken bij de opvoeding van Casanova en verdiende de kost als magistraat, maar bovenal was hij een vormvaste dichter die zijn inspiratie vond in de seksuele uitspattingen van zijn tijd, waarbij scabreus taalgebruik absoluut niet werd geschuwd. Apollinaire omschreef deze dichter als de grootste ‘poète priapique’ die ooit had geleefd. In 1987 werd er een naamplaat onthuld bij de woning in Venetië waar hij de laatste jaren van zijn leven had doorgebracht.

Dertien hedendaagse dichters, met name: Piet Gerbrandy, Bert Deben, Jos van Hest, Joop Alleblas, Anne-Marie Maartens, Maria Pommerel, Catalijne den Os, Anneke Schampaert, Jolies Heij, Adriaan Krabbendam, O.B. Kunst, Johan Wambacq en Kees Godefrooij, lieten zich inspireren door het werk van Baffo en leverden responsgedichten aan voor de bundel. 

Van mijn hand werden zowaar 12 gedichten opgenomen in de bundel, nl.: 'Sonnet voor Baffo'; 'Venus voor de zon'; 'Ik zocht in jou hoe klein ik was'; 'De bijbel'; 'Begin van alle leven'; 'Hoer'; 'HPV'; 'Ik ga zo vreemd als verre landen'; 'Rood'; 'Mijn ouder vel'; 'Golden Shower' en bovenstaand gedicht 'Etter', een lightverse repliek bij het gedicht van Baffo 'De auteur loopt sief op'. 

Een bespreking van de bundel kan men lezen op de website van Meandermagazine: 


Sonnet voor Giorgio Baffo



origineel 'Sonnet voor Mr. Cash' uit 1997, in 2021 herwerkt voor Giorio Baffo project
en gepubliceerd in 'Vertalersweelde, Giorgio Baffo e.a.', Stichting Spleen, A'dam 2021

donderdag 4 november 2021

De Astroloog

.
Gepubliceerd in “Woorden in water krassen”, een uitgave van Poemtata, okt. 2021     

dinsdag 2 november 2021

Allerzielen

.

'Allerzielen' werd gepubliceerd in RWS nr 166, oktober 2021, het kwartaaltijdschrift van Recht op Waardig Sterven. Men kan dit ook digitaal lezen via onderstaande link: 

Het gedicht werd oorspronkelijk in mannelijke versie geschreven in 1999:
op vraag van Anne, een dierbare vriendin, werd het ook in vrouwelijke versie gezet. 

maandag 18 oktober 2021

Ze danst, ze zingt ...

.
. 
Ze danst, ze zingt, ze weet precies 
wat ze zo wil, ze wil publiek 
ze heeft de stijl en de mimiek 
ze draait als blaadjes in een bries 

ze leeft als ze een podium krijgt 
het maakt niet uit wie naar haar kijkt 
ze danst, ze zingt, ze voelt, het lijkt 
alsof ze alles overstijgt 

ze modelleert haar eigen stijl 
haar eigen dans, haar eigen lied 
terwijl ze excessief geniet 

ze weet ook wat ze wil bereiken 
ze danst, ze zingt, maar checkt terwijl 
of wij wel degelijk naar haar kijken. 


© bert deben 
Vogelwaarde, 11 oktober 2021, voor Frances 

 

vrijdag 17 september 2021

Glimlach



Iemand toverde 
een glimlach op mijn gezicht 
met een croissantje. 


© bert deben 
Antwerpen, L.O., vrijdag 17 september 2021. 

 


zondag 5 september 2021

Als ik stil sta na het stappen

.

.
Ik hou halte, kijk omhoog 
lees de wolken en de bomen 
en het waaien van het lover 

de lucht staat bol van woorden 
en zon schrijft met haar stralen  
een ballade in mijn hoofd 

als ik stil sta na het stappen 
ben ik dichterlijk verdoofd. 


© bert deben 
foto © Ruud Scheerders: Samrée, 5 sept. 2021
.

zondag 22 augustus 2021

nominatie Maerlant Poëzieprijs voor mijn gedicht 'Er was een brug'

.

Zaterdagavond 21 augustus 2021 was het de uitreiking van de 6de Maerlant Poëzieprijs, dit jaar met als thema ‘Eiland’. In totaal werden er 334 gedichten ingestuurd voor deze driejaarlijkse wedstrijd, hieruit selecteerde de jury 20 genomineerden voor de prijs, waaronder mijn bovenstaand gedicht ‘Er was een brug’.

Tijdens de poëzieavond in de ‘Zeeuwse Oase’ te Kats (Noord Beveland, NL) werden deze gedichten voorgedragen door de aanwezige dichters, met tussendoor muzikale intermezzo’s en een hapje en een drankje. Mijn voordracht: 

Uiteindelijk was er een gedeelde eerste prijs voor de gedichten ‘Galapagos, Sandy en andere eilanden’ van Anders Schinkel en ‘Boven dit alles de vogels’ van Sara De Lodder. Een derde prijs ging naar Monique Bol voor haar villanelle gedicht ‘Zwemmen leek onschuldig’.

Alle genomineerde gedichten werden gepubliceerd in de bundel ‘Eiland’, samen met telkens een foto van een kunstwerk uit de gelijklopende kunsttentoonstelling Kunstspoor. Meer over deze kunstroute kan je vinden via https://www.kunstspoor.nl/ 

foto van mijn voordracht (door Ruud Scheerders): 

zondag 15 augustus 2021

Zonder doel zien dolen - een ode aan Alice Nahon, zondag 15 augustus 2021

.


125 jaar geleden werd Alice Nahon geboren. Zondag 15 augustus (1 dag voor haar verjaardag) werd dank zij de alles tot in de puntjes organiserende Gust Peeters hulde gebracht aan "ons Liske". Op zijn vraag kozen tal van dichters een gedicht van Nahon als vertrekpunt voor een nieuw gedicht. De gedichten van Nahon en de nieuw geschreven gedichten werden ten gehore gebracht tijdens 'Zonder doel zien dolen' voor Kasteel Schoonselhof, dicht bij het graf van Alice Nahon. 

Meer info: zie affiche of FB evenement: 

Een uitgebreid verslag door Vera Steenput kan je lezen op CultuurPakt: 

Enkele gedichten die ik bracht tijdens deze ode: 

enkele sfeerfoto's tijdens de voorafgaande receptie en ode aan het graf van Nahon: 


Bij Kasteel Schoonselhof (foto's Gust Peeters) 

v.l.n.r.: Akim A.J. Willems, Tom Driesen, Runa Svetlikova, Vera Steenput, Bert Deben, Tom Veys Antony Samson, Yanni Ratajczyk, Liesbeth Aerts, Monique Bol, Gust Peeters, Goedele Horemans, Vanessa Daniëls, Leen Verheyen, Daniel Billiet en Leen Pil.

Avondliedeke MMXXI

.
.

Avondliedeke MMXXI

en geschreven voor het Alice Nahon project van Gust Peeters
.
Nog even voor het slapen gaan
op mijn smartphone controleren
of ik genoeg reacties kreeg
en mensen mij nog steeds waarderen

ik tel de likes en alle hartjes
op facebook, twitter en LinkedIn
op snapchat en op Instagram
op alles wat ik daar verzin

ik deel ook veel, voorzie van likes
en geef reacties hier en daar
want netwerken is wederzijds
je bent er eigenlijk nooit mee klaar

soms klik ik op emoticons
tot ergens heel diep in de nacht
’t is goed om toewijding te tonen
en dan te zien wat dat heeft opgebracht.


© bert deben
Vogelwaarde, zondag 20 juni 2021
.
Foto: tijdens het Alice Nahon project 15 augustus 2021, georganiseerd door Gust Peeters, werden zowel de gedichten van Nahon als van de dichters die een repliekgedicht schreven voor dit project opgehangen aan de bomen van de oprijlaan van het Schoonselhof

Een uitgebreid verslag van de Alice Nahon middag door Vera Steenput kan je lezen op CultuurPakt: https://www.cultuurpakt.be/andere/op-bezoek-bij-alice-nahon/ 
. 

vrijdag 16 juli 2021

Over het muurtje - Erik De Velder

.

Erik De Velder (Londerzeel, 1970) genoot een opleiding aan de KU Leuven en was jarenlang trainer Nederlands voor anderstaligen, in zijn vrije tijd was hij een verwoed sporter. Begin mei 2007 veranderde een zwaar auto-ongeluk zijn leven voorgoed en volgde een revalidatieproces dat nog steeds gaande is. Als ervaringsdeskundige rolstoelgebruiker engageert Erik De Velder zich o.a. voor comfortabelere openbare ruimtes en toegankelijker openbaar vervoer. 

‘Met een rolstoel door Brussel', een reportage met Erik De Velder over de mobiliteit in Brussel  kan men lezen via: https://www.bruzz.be/mobiliteit/met-een-rolstoel-door-brussel-2018-02-08

Het gedicht ‘Over het muurtje’ van Erik De Velder komt uit de bundel ‘Ontdooid, onbeperkte poëzie’, in 2014 uitgegeven i.o.v. het VFG (Socioculturele vereniging die ijvert voor keuzevrijheid en zelfbeschikking van personen met een handicap). De bundel, geschreven door of voor mensen met een beperking, bevat gedichten die aanklagen, ontroeren, in perspectief plaatsen en inzicht brengen. Erik De Velder greep met dit gedicht de kans om met weinig woorden een lang verhaal samen te vatten.

Bij het project ‘Ontdooid, onbeperkte poëzie’ hoort ook een gedichtententoonstelling die je nog steeds uit kan lenen via het VGF. Alle info hierover vind je via de link: https://www.vfg.be/te-leen-gedichtententoonstelling-ontdooid 

zondag 11 juli 2021

Boomen - Guido Gezelle

.

 
  B O O M E N
 
    Hoe eigen zijn de boomen al,
    van dracht en groeibaarheid:
de hulst en bloot zijn' takken nooit,
hoe fel de buien berschen;
     de beukenboom zijn' handen naar
     den hemel openspreidt;
en, slaande, schijnt de berkenroe
den wilden wind te derschen!
 
    Op wacht, en achter 't water, staan,
    gekroond met immer versch
gewaai, de dikke koppen van
de ontaarde wilgenstompen;
     en de elzenhouten stammen zie 'k,
     verzopen onder 't gers
der natte zompe, allengerhand
ze leêg- en droogepompen.
 
    Den eekenboom bewondere ik,
    die, wortelvast, alleen,
in 't slaghout, en van krachten en
van schoonheid heel gebleven,
     de keizer schijnt, het opperhoofd,
     de herder, algemeen,
der machtelooze rijzels, die
beneên zijn' grootheid beven.
 
    Het schaduwvolle lindenloof
    te geren schouwe ik aan,
van geur onovertroffen, als 't
aan 't bloeien is; en 't ronken
     der bezigzijnde bietjes, op
     de blommen en de blaân,
is zoete, alsof er harpen langs
de lindenlanen klonken.
 
    Die de eerste, die de laatste zijt,
    in 't warme, in 't koude jaar,
hoogstammig, hooggespilde, hoog-
getopte abeelen, binnen
     uw' alderhoogsten gaffel zit
     het schilde vogelpaar
dat schetterbekt, zijn luchtgebouw
zorgvuldiglijk te ontginnen.
 
    En, verre en na, gedoken in
    den essche, en in den iep;
in doorenhagen, dennenhout,
in olmen, in platanen;
     in appel-, pere- en kriekelaar,
     zoo roert er een gepiep
van vogels, die voor vogels, hun'
oorije, de wegen banen.
 
    Terwijl, geschoten hemelwaards,
    als uit nen boge, snel,
den espenboom ik striemen zie
van verre; en teeken geven
     dat hier, in onze lucht en in
     de veie gronden fel,
van 't vogelvolle Vlanderland,
nog boomen staan, die leven.
 

Guido Gezelle (Brugge, 1 mei 1830 – 27 november 1899)
Uit 'Rijmsnoer' (Schrikkelmaand)

 

website rond Guido Gezelle:
wikipedia Guido Gezelle:
een bloemlezing van gedichten van Gezelle:

maandag 28 juni 2021

Behoorlijk - Fiducia Caro | VFG

.

een grappig poëtisch cadeautje dat ik kreeg tijdens mijn kennismakingsgesprek 
als kandidaat vrijwilliger (begeleider) voor het VFG (ondertussen Ditovzw) 
(Vereniging personen met een handicap) 

website Fiducia Caro:
.

woensdag 9 juni 2021

Ik ben geen dichter meer

.
.
Ik ben geen dichter meer  

Ik ben geen dichter meer, ik bevrijdde mij 
van de zin om mij te wentelen in woorden
of nog erbarmelijk te zijn – al wat mij stoorde
is geen aandacht meer waard of al lang voorbij  

ik overweeg niet meer in zingende akkoorden
gedachten verzinken in een doder tij
ik ben geen dichter meer, ik bevrijdde mij
van de zin om mij te wentelen in woorden  

al het gemis, al wat ik voelde of bekoorde
het blanco blad, de drift naar medelij
al wat er in of rondom mij ontspoorde 
werd afdoende afgesloten, ik bevrijdde mij
van de zin om mij te wentelen in woorden. 
 
 

© bert deben
Vogelwaarde, vrijdag 10 november 2017,
na het zien van de film ‘The Edge of Love’
picture: © bert deben, Berlin 2016.


donderdag 29 april 2021

De Zwerver - Wannes Van de Velde

.

Antwerpen Boekenstad startte in 2009 het initiatief op om regelmatig gedichten te plaatsen op een muur in de stad. De allereerste gedichtenmuur werd gewijd aan Wannes Van de Velde. Zijn weduwe koos voor de tekst van 'De Zwerver', een minder gekend lied dat wel zijn levensfilosofie goed vatte. 
Wannes Van de Velde (Antwerpen, 29 april 1937 - 10 november 2008) was een graag geziene volksfiguur, zanger, muzikant en schrijver van columns, theaterteksten, poesjenellenstukken, dagboeken, gedichten en liedteksten. 
Het ontwerp van de muurschildering is van de hand van Gert Dooreman. De locatie is een muur van het volkscafé 't Half Souke (op de hoek van de Heilig Geeststraat en de Hoogstraat 59), waar Wannes regelmatig te gast was. De gedichtenmuur werd gepresenteerd op 29 april, de verjaardag van Wannes Van de Velde.



De volledige tekst ‘De Zwaerver’ kan men in het Antwerps vinden op:

woensdag 14 april 2021

Er was eens ... of toch niet


Dat sprookjes bestaan, wisten we al langer. Maar in dit sprookjesboek ontmoet je niet de doorsnee helden en heldinnen. Stuk voor stuk krijg je verhalen voorgeschoteld met hier en daar een vleugje actualiteit, een tikkeltje taboe of het nodige drama van personages met adelijke allures.

Dit verzameld werk is het resultaat van een schrijfwedstrijd op het platform van vzw Creatief Schrijven op initiatief van Uitgeverij Inkt. Het resultaat: 'Er was eens ... of toch niet', een boek vol hedendaagse, verrassende sprookjes. Bestellen kan via de link: https://www.uitgeverij-inkt.be/p/er-was-eens-of-toch-niet/ 

Nogmaals proficiat aan de winnaars: Ineke Thys, Carl Andries, Erik van der Velden, Marijke du Crocq, Stijn Mostinckx, Greta Hendrickx, Dirk van Stralen, Helena De Muynck, Annemarie Beeker, Toon Liermans, Jef Aarts, Axel Omega, Maarten Vandenabeele, Christel Vervaet, Saskia Boer, Ilja Van den Bergh, Koenraad Elhaut, Patrick Michielsseune, Bernd Timmerman, Marie Peters, Katrien Beyens, Bert Deben, Stef Van Overstraeten 


Als mede winnaar van de wedstrijd werd mijn sprookje 'De prins van Ergens' mee opgenomen in deze verzameling hedendaagse en alternatieve spookjes. Het gehele sprookje mag ik natuurlijk niet plaatsen, maar bij deze toch alvast een  'teaser': 

De Prins van Ergens

Niet zo heel lang geleden, in het land van Ergens, lag een jonge prins op sterven. Over de oorzaak was bijna iedereen het eens: verveling! Maar een oplossing kon niet gevonden worden, alle speelgoed, computerspelletjes, de nieuwste gadgets, optredens van clowns, narren, politici en meidengroepen ten spijt.  Niets hielp, niets kon hem nog verwonderen.

De koning, ten einde raad, riep alle wijzen en raadsheren van het land bij elkaar en dreigde zelfs met onthoofdingen als er niet snel een oplossing gevonden zou worden. Na lang beraad sprak uiteindelijk de meest grijze der wijzen tot de koning: “Sire, er is maar één ding dat we kunnen bedenken dat de prins kan doen om weer zin te krijgen in het leven …” De koning keek aandachtig naar de wijze en gaf hem een teken om verder te spreken. “... dat is de jongen op seminarie sturen, naar Greetje Greppelslet …”

zondag 11 april 2021

De Wind - Martin Broek

.
© Martin Broek 2015 

Martin schreef bovenstaand gedicht in 2015 als een reactie op mijn haiku 
Gedachten raken 
op het pad van de stilte 
de eeuwigheid aan 

© bert deben 

Ik ontdekte het repliekgedicht nog maar pas en ook al zie ik mezelf of de haiku niet meteen als ‘pedant’ en vind ik niet dat religies een patent hebben op de eeuwigheid (ook voor de wetenschap is het een onderwerp), ik snap zeker de invalshoek en vind het een sterk gedicht op zich. Ik vind het sowieso al mooi als een gedicht anderen weet te inspireren en verder waardeer ik Martin al jaren voor wat hij doet (vooral in zijn aanklacht tegen de oorlogsindustrie), ik ben dan ook blij dat ik het gedicht hier mag plaatsen. De eindstrofe geeft alvast een stevige ‘voeten op de grond’ boodschap als alternatief voor de misschien wat zweverige eeuwigheid.

Wie meer van Martin Broek zou willen zien of lezen kan dit op onderstaande links:
http://broekfoto.blogspot.com/ foto's en opripsingen 
https://broekstukken.blogspot.com/ over wapenhandel en de oorlogsindustrie.

maandag 5 april 2021

De IJsbeer

.
.
.
De ijsbeer ijsbeert uit verveling 
op grijze blokken van beton 
en wankel wachtend in de zon 
op weer een nieuwe vis-bedeling 

de grote heerser van de pool 
en weidse witte vlaktes ijs 
zit hier te midden van het grijs 
tot het plezier van weer een school 

de kindjes roepen naar het beest 
“spring dan, spring dan in het water!” 
de ijsbeer ijsbeert wat bedeesd 
 

een onbeduidend keerpunt later 
willen zij leeuwen zien of apen 
een tweede ijsbeer ligt te slapen. 


© bert deben 
Antwerpen, 18 september 1998. 
 

 

zaterdag 6 maart 2021

Paleisjes voelen

.
zaterdag 1 februari 2020, A59, op weg naar Nijmegen.
gedicht werd maart 2021 gepubliceerd in 
e-bundel ‘Thuis’ van stichting ‘UitJeErvaring’

woensdag 24 februari 2021

Trein naar Turnhout

TREIN NAAR TURNHOUT 

Niemand knikt hier een gedag
niemand kijkt mij in de ogen
ieder heeft een masker op
niemand lijkt hier opgetogen

ieder in een eigen wereld
ieder leeft in een mobiel
enkel ik leef in een schriftje
bijdetijds als een fossiel

vier wagons slechts deze trein
paarse zetels, vuile ruiten
februari nog en winter
toch is het al lente buiten

slechts een uurtje met de trein
en wat tijd om te beschrijven
wat ik zie hier rondom mij en
wat in mij komt bovendrijven

zoals de vraag: waar gaat het heen
met het klimaat en met Covid19
terwijl ik zelf naar Turnhout ga
om mijn kleinkind weer te zien.


© bert deben
Trein Antwerpen – Turnhout, woensdag 24 februari 2021.


woensdag 3 februari 2021

De Knobbelhokko

.


De knobbelhokko 

De knobbelhokko zit hier stil 
geen mensenkind dat naar hem kijkt 
omdat hij niet in ’t minste lijkt 
op wat men hier aanschouwen wil 

een olifant, een krokodil 
een aap die op een buurman lijkt 
een leeuw die met zijn manen prijkt 
de knobbelhokko zit slechts stil 

de knobbelhokko zit hier maar 
en staart een beetje voor zich uit 
denkt hij aan ’t amazonewoud
de kleuren daar en het geluid

ooit was het beest een vogel daar
hier is hij slechts een kooi-inhoud.


© bert deben
Antwerpen, 7 juli 1998, geschreven in de Zoo.
Photo by David J. Stang 

 .