De juf zegt dat ik vouten schreif

 .

Kwaliteit onderwijs daalt fors: 

https://www.demorgen.be/nieuws/kwaliteit-onderwijs-daalt-fors

Wanneer eindigt een werkwoord op d, t of dt?

Een mooie tijd om af te sluiten

.

   Antwerpen, maandag 4 oktober 2010     

Stoptrein 4u40

.

Stoptrein 4u40

De trein komt langzaam aan tot leven 
met kleine oogjes toch althans
ontwaken zoekt een tweede kans
de geestdrift is niet overdreven

na elk station deint het refrein
de reiziger kent de cadans
het is een wiegen in balans
terwijl perrons de schakels zijn

forenzen kijken onderkoeld
de vroege shift is opgestaan
en heeft de zon nog niet ontdekt

de trein rijdt traag maar goedbedoeld
van plaats tot plaats terwijl de maan
gemoedsrust schenkt aan het traject.

© bert deben
L-trein Brussel – Antwerpen, 30 juli 1996. 

Geschreven tussen 4u40 en 5u39, na eerst een korte overnachting in het station (laatste trein gemist), waarbij ik enkele malen werd wakker gemaakt door de politie om mijn treinticket te tonen (om aan te tonen dat ik geen landloper was, terwijl ik een maand voorheen nog een kasteel had als 2de verblijf 😊).

Ik zocht in jou hoe klein ik was ...

.

gepubliceerd in 'Vertalersweelde, GIORGIO BAFFO e.a.' Stichting Spleen A'dam, okt. 2021

Origineel handgeschreven: Antwerpen, 18 september 2000, voor Frank B. 

(Het huis waarin wij samenwoonden, deel II)

Etter / Vertalersweelde Giorgio Baffo

.

Zaterdag 23 oktober 2021 werd de nieuwe bundel van Stichting Spleen in de reeks ‘Vertalersweelde’ voorgesteld in het Poëziecentrum te Nijmegen. Voor deze bundel werden gedichten van Giorgio Baffo vertaald door Mereie de Jong. Het eerste exemplaar werd tijdens de voorstelling overhandigd aan Zijne Excellentie Giorgio Novello, ambassadeur van Italië. Zondag 7 november volgt er ook nog een voorstelling van de bundel bij Boekhandel Scheltema te Amsterdam.

Giorgio Baffo (1694 – 1768) was o.a. betrokken bij de opvoeding van Casanova en verdiende de kost als magistraat, maar bovenal was hij een vormvaste dichter die zijn inspiratie vond in de seksuele uitspattingen van zijn tijd, waarbij scabreus taalgebruik absoluut niet werd geschuwd. Apollinaire omschreef deze dichter als de grootste ‘poète priapique’ die ooit had geleefd. In 1987 werd er een naamplaat onthuld bij de woning in Venetië waar hij de laatste jaren van zijn leven had doorgebracht.

Dertien hedendaagse dichters, met name: Piet Gerbrandy, Bert Deben, Jos van Hest, Joop Alleblas, Anne-Marie Maartens, Maria Pommerel, Catalijne den Os, Anneke Schampaert, Jolies Heij, Adriaan Krabbendam, O.B. Kunst, Johan Wambacq en Kees Godefrooij, lieten zich inspireren door het werk van Baffo en leverden responsgedichten aan voor de bundel. 

Van mijn hand werden zowaar 12 gedichten opgenomen in de bundel, nl.: 'Sonnet voor Baffo'; 'Venus voor de zon'; 'Ik zocht in jou hoe klein ik was'; 'De bijbel'; 'Begin van alle leven'; 'Hoer'; 'HPV'; 'Ik ga zo vreemd als verre landen'; 'Rood'; 'Mijn ouder vel'; 'Golden Shower' en bovenstaand gedicht 'Etter', een lightverse repliek bij het gedicht van Baffo 'De auteur loopt sief op'. 

De Astroloog

.

Gepubliceerd in “Woorden in water krassen”, een uitgave van Poemtata, okt. 2021     

Allerzielen

.

'Allerzielen' werd gepubliceerd in RWS nr 166, oktober 2021, het kwartaaltijdschrift van Recht op Waardig Sterven. Men kan dit ook digitaal lezen via onderstaande link: 

RWS_166_oktober-2021_WEB.pdf 

Het gedicht werd oorspronkelijk in mannelijke versie geschreven in 1999:

http://bertdeben.blogspot.com/2012/11/allerzielen.html 

op vraag van Anne, een dierbare vriendin, werd het ook in vrouwelijke versie gezet. 

Wortel jezelf maar ...

.

.

Ze danst, ze zingt ...

.

. 

Ze danst, ze zingt, ze weet precies 

wat ze zo wil, ze wil publiek 

ze heeft de stijl en de mimiek 

ze draait als blaadjes in een bries 

ze leeft als ze een podium krijgt 

het maakt niet uit wie naar haar kijkt 

ze danst, ze zingt, ze voelt, het lijkt 

alsof ze alles overstijgt 

ze modelleert haar eigen stijl 

haar eigen dans, haar eigen lied 

terwijl ze excessief geniet 

ze weet ook wat ze wil bereiken 

ze danst, ze zingt, maar checkt terwijl 

of wij wel degelijk naar haar kijken. 

© bert deben 

Vogelwaarde, 11 oktober 2021, voor Frances 

 

We dansen

.

We dansen, zwetend, jouw lijf tegen ’t mijne 

we schijnen mooi te zijn om zien zo samen 

ik wil het al te graag beamen, dat ik het 

prachtig vind, je windt mij op en ik ook jou 

ik proef jouw mond, betast jouw lijf en jij 

het mijne, we schijnen knap te zijn, zo 

samen, het is een sierlijk zwoel bewegen 

een toegenegen teder zijn, bejegenen van 

mooi gespierd, jouw lijf tegen het mijne 

ik schijn, zo zeg je, lief en onvermoeibaar 

maar ruik naar meer dan één nacht samen 

je wendt je heel behendig af van het gevaar. 

© bert deben 

Antwerpen, 24 december 2ooo – 7:03 u, na een fuif, voor Jan. 

foto: Baires TangoGay 

Ik heb vandaag zijn hand gevraagd

.

.

Ik heb vandaag zijn hand gevraagd 

hij zei: je hoeft dat niet te vragen 

toch geprobeerd, weer niet geslaagd 

nu ja, ik vraag het alle dagen 

en steeds denk ik: verkeerd gegokt 

dus dan maar weer de keuken in 

wat liefde door zijn maag gewokt 

ik doe dat niet met tegenzin 

maar met wat look en met wat kruiden 

soms wat te flauw, soms wat te straf 

en met geduld wacht ik dan af 

of hij een tweede portie vraagt 

want dat kan slechts op liefde duiden 

dan weet ik weer: hij ziet mij graag! 

© bert deben 

Antwerpen, woensdag 12 februari 2020, voor Ruud 

Glimlach

Iemand toverde 

een glimlach op mijn gezicht 

met een croissantje. 

© bert deben 

Antwerpen, L.O., vrijdag 17 september 2021. 

 

Als ik stil sta na het stappen

.

.

Ik hou halte, kijk omhoog 

lees de wolken en de bomen 

en het waaien van het lover 

de lucht staat bol van woorden 

en zon schrijft met haar stralen  

een ballade in mijn hoofd 

als ik stil sta na het stappen 

ben ik dichterlijk verdoofd. 

© bert deben 

foto © Ruud Scheerders: Samrée, 5 sept. 2021

.

nominatie Maerlant Poëzieprijs voor mijn gedicht 'Er was een brug'

.

Zaterdagavond 21 augustus 2021 was het de uitreiking van de 6^de Maerlant Poëzieprijs, dit jaar met als thema ‘Eiland’. In totaal werden er 334 gedichten ingestuurd voor deze driejaarlijkse wedstrijd, hieruit selecteerde de jury 20 genomineerden voor de prijs, waaronder mijn bovenstaand gedicht ‘Er was een brug’.

Tijdens de poëzieavond in de ‘Zeeuwse Oase’ te Kats (Noord Beveland, NL) werden deze gedichten voorgedragen door de aanwezige dichters, met tussendoor muzikale intermezzo’s en een hapje en een drankje. Uiteindelijk was er een gedeelde eerste prijs voor de gedichten ‘Galapagos, Sandy en andere eilanden’ van Anders Schinkel en ‘Boven dit alles de vogels’ van Sara De Lodder. Een derde prijs ging naar Monique Bol voor haar villanelle gedicht ‘Zwemmen leek onschuldig’.

Alle genomineerde gedichten werden gepubliceerd in de bundel ‘Eiland’, samen met telkens een foto van een kunstwerk uit de gelijklopende kunsttentoonstelling Kunstspoor. Meer over deze kunstroute kan je vinden via https://www.kunstspoor.nl/ 

foto van mijn voordracht (door Ruud Scheerders): 

Avondliedeke MMXXI

.

.

Avondliedeke MMXXI

geïnspireerd op ‘Avondliedeke III’ van Alice Nahon

en geschreven voor het Alice Nahon project van Gust Peeters

.

Nog even voor het slapen gaan

op mijn smartphone controleren

of ik genoeg reacties kreeg

en mensen mij nog steeds waarderen

ik tel de likes en alle hartjes

op facebook, twitter en LinkedIn

op snapchat en op Instagram

op alles wat ik daar verzin

ik deel ook veel, voorzie van likes

en geef reacties hier en daar

want netwerken is wederzijds

je bent er eigenlijk nooit mee klaar

soms klik ik op emoticons

tot ergens heel diep in de nacht

…

’t is goed om toewijding te tonen

en dan te zien wat dat heeft opgebracht.

© bert deben

Vogelwaarde, zondag 20 juni 2021

.

Foto: tijdens het Alice Nahon project 15 augustus 2021, georganiseerd door Gust Peeters, werden zowel de gedichten van Nahon als van de dichters die een repliekgedicht schreven voor dit project opgehangen aan de bomen van de oprijlaan van het Schoonselhof

Een uitgebreid verslag van de Alice Nahon middag door Vera Steenput kan je lezen op CultuurPakt: https://www.cultuurpakt.be/andere/op-bezoek-bij-alice-nahon/ 

. 

Zonder doel zien dolen - een ode aan Alice Nahon, zondag 15 augustus 2021

.

125 jaar geleden werd Alice Nahon geboren. Zondag 15 augustus (1 dag voor haar verjaardag) werd dank zij de alles tot in de puntjes organiserende Gust Peeters hulde gebracht aan "ons Liske". Op zijn vraag kozen tal van dichters een gedicht van Nahon als vertrekpunt voor een nieuw gedicht. De gedichten van Nahon en de nieuw geschreven gedichten werden ten gehore gebracht tijdens 'Zonder doel zien dolen' voor Kasteel Schoonselhof, dicht bij het graf van Alice Nahon. 

Meer info: zie affiche of FB evenement: 

https://www.facebook.com/events/793157308013912

Een uitgebreid verslag door Vera Steenput kan je lezen op CultuurPakt: 

https://www.cultuurpakt.be/andere/op-bezoek-bij-alice-nahon/

Enkele gedichten die ik bracht tijdens deze ode: 

http://bertdeben.blogspot.com/2021/08/avondliedeke-mmxxi.html 

https://bertdeben.blogspot.com/2012/06/alice-nahon-avondliedeke-t-is-goed-in-t.html 

enkele sfeerfoto's tijdens de voorafgaande receptie en ode aan het graf van Nahon: 

Bij Kasteel Schoonselhof (foto's Gust Peeters) 

v.l.n.r.: Akim A.J. Willems, Tom Driesen, Runa Svetlikova, Vera Steenput, Bert Deben, Tom Veys Antony Samson, Yanni Ratajczyk, Liesbeth Aerts, Monique Bol, Gust Peeters, Goedele Horemans, Vanessa Daniëls, Leen Verheyen, Daniel Billiet en Leen Pil.

Over het muurtje - Erik De Velder

.

Erik De Velder (Londerzeel, 1970) genoot een opleiding aan de KU Leuven en was jarenlang trainer Nederlands voor anderstaligen, in zijn vrije tijd was hij een verwoed sporter. Begin mei 2007 veranderde een zwaar auto-ongeluk zijn leven voorgoed en volgde een revalidatieproces dat nog steeds gaande is. Als ervaringsdeskundige rolstoelgebruiker engageert Erik De Velder zich o.a. voor comfortabelere openbare ruimtes en toegankelijker openbaar vervoer. 

‘Met een rolstoel door Brussel', een reportage met Erik De Velder over de mobiliteit in Brussel  kan men lezen via: https://www.bruzz.be/mobiliteit/met-een-rolstoel-door-brussel-2018-02-08

Het gedicht ‘Over het muurtje’ van Erik De Velder komt uit de bundel ‘Ontdooid, onbeperkte poëzie’, in 2014 uitgegeven i.o.v. het VFG (Socioculturele vereniging die ijvert voor keuzevrijheid en zelfbeschikking van personen met een handicap). De bundel, geschreven door of voor mensen met een beperking, bevat gedichten die aanklagen, ontroeren, in perspectief plaatsen en inzicht brengen. Erik De Velder greep met dit gedicht de kans om met weinig woorden een lang verhaal samen te vatten.

Bij het project ‘Ontdooid, onbeperkte poëzie’ hoort ook een gedichtententoonstelling die je nog steeds uit kan lenen via het VGF. Alle info hierover vind je via de link: https://www.vfg.be/te-leen-gedichtententoonstelling-ontdooid 

Behoorlijk - Fiducia Caro | VFG

.

een grappig poëtisch cadeautje dat ik kreeg tijdens mijn kennismakingsgesprek 

als kandidaat vrijwilliger (begeleider) voor het VFG 

(Vereniging personen met een handicap) 

https://www.vfg.be/  

geniet mee van de gedichten van de VFG-schrijfwedstrijd: 

https://www.vfg.be/geniet-mee-van-de-gedichten

website Fiducia Caro:

https://fiduciacaro.be/

.

Ik ben geen dichter meer

.

.

Ik ben geen dichter meer  

Ik ben geen dichter meer, ik bevrijdde mij 

van de zin om mij te wentelen in woorden

of nog erbarmelijk te zijn – al wat mij stoorde

is geen aandacht meer waard of al lang voorbij  

ik overweeg niet meer in zingende akkoorden

gedachten verzinken in een doder tij

ik ben geen dichter meer, ik bevrijdde mij

van de zin om mij te wentelen in woorden  

al het gemis, al wat ik voelde of bekoorde

het blanco blad, de drift naar medelij

al wat er in of rondom mij ontspoorde 

werd afdoende afgesloten, ik bevrijdde mij

van de zin om mij te wentelen in woorden. 

 

 

© bert deben

Vogelwaarde, vrijdag 10 november 2017,

na het zien van de film ‘The Edge of Love’
picture: © bert deben, Berlin 2016.

De Zwerver - Wannes Van de Velde

.

Antwerpen Boekenstad startte in 2009 het initiatief op om regelmatig gedichten te plaatsen op een muur in de stad. De allereerste gedichtenmuur werd gewijd aan Wannes Van de Velde. Zijn weduwe koos voor de tekst van 'De Zwerver', een minder gekend lied dat wel zijn levensfilosofie goed vatte. 

Wannes Van de Velde (Antwerpen, 29 april 1937 - 10 november 2008) was een graag geziene volksfiguur, zanger, muzikant en schrijver van columns, theaterteksten, poesjenellenstukken, dagboeken, gedichten en liedteksten. 

Het ontwerp van de muurschildering is van de hand van Gert Dooreman. De locatie is een muur van het volkscafé 't Half Souke (op de hoek van de Heilig Geeststraat en de Hoogstraat 59), waar Wannes regelmatig te gast was. De gedichtenmuur werd gepresenteerd op 29 april, de verjaardag van Wannes Van de Velde.

Meer over Wannes Van de Velde kan men o.a. lezen op:

https://wannesvandevelde.be/letteren/ 

https://nl.wikipedia.org/wiki/Wannes_Van_de_Velde 

De volledige tekst ‘De Zwaerver’ kan men in het Antwerps vinden op:

http://www.antwerps.be/tekst/650/wannes-van-de-velde-de-zwaerver 

.

Wat is en wat was ...

.

Er was eens ... of toch niet

Dat sprookjes bestaan, wisten we al langer. Maar in dit sprookjesboek ontmoet je niet de doorsnee helden en heldinnen. Stuk voor stuk krijg je verhalen voorgeschoteld met hier en daar een vleugje actualiteit, een tikkeltje taboe of het nodige drama van personages met adelijke allures.

Dit verzameld werk is het resultaat van een schrijfwedstrijd op het platform van vzw Creatief Schrijven op initiatief van Uitgeverij Inkt. Het resultaat: 'Er was eens ... of toch niet', een boek vol hedendaagse, verrassende sprookjes. Bestellen kan via de link: https://www.uitgeverij-inkt.be/p/er-was-eens-of-toch-niet/ 

Nogmaals proficiat aan de winnaars: Ineke Thys, Carl Andries, Erik van der Velden, Marijke du Crocq, Stijn Mostinckx, Greta Hendrickx, Dirk van Stralen, Helena De Muynck, Annemarie Beeker, Toon Liermans, Jef Aarts, Axel Omega, Maarten Vandenabeele, Christel Vervaet, Saskia Boer, Ilja Van den Bergh, Koenraad Elhaut, Patrick Michielsseune, Bernd Timmerman, Marie Peters, Katrien Beyens, Bert Deben, Stef Van Overstraeten 

Als mede winnaar van de wedstrijd werd mijn sprookje 'De prins van Ergens' mee opgenomen in deze verzameling hedendaagse en alternatieve spookjes. Het gehele sprookje mag ik natuurlijk niet plaatsen, maar bij deze toch alvast een  'teaser': 

De Prins van Ergens

Niet zo heel lang geleden, in het land van Ergens, lag een jonge prins op sterven. Over de oorzaak was bijna iedereen het eens: verveling! Maar een oplossing kon niet gevonden worden, alle speelgoed, computerspelletjes, de nieuwste gadgets, optredens van clowns, narren, politici en meidengroepen ten spijt.  Niets hielp, niets kon hem nog verwonderen.

De koning, ten einde raad, riep alle wijzen en raadsheren van het land bij elkaar en dreigde zelfs met onthoofdingen als er niet snel een oplossing gevonden zou worden. Na lang beraad sprak uiteindelijk de meest grijze der wijzen tot de koning: “Sire, er is maar één ding dat we kunnen bedenken dat de prins kan doen om weer zin te krijgen in het leven …” De koning keek aandachtig naar de wijze en gaf hem een teken om verder te spreken. “... dat is de jongen op seminarie sturen, naar Greetje Greppelslet …”

De Wind - Martin Broek

.

© Martin Broek 2015 

Martin schreef bovenstaand gedicht in 2015 als een reactie op mijn haiku 

‘Op het pad van de stilte’:

Gedachten raken 

op het pad van de stilte 

de eeuwigheid aan 

© bert deben 

Ik ontdekte het repliekgedicht nog maar pas en ook al zie ik mezelf of de haiku niet meteen als ‘pedant’ en vind ik niet dat religies een patent hebben op de eeuwigheid (ook voor de wetenschap is het een onderwerp), ik snap zeker de invalshoek en vind het een sterk gedicht op zich. Ik vind het sowieso al mooi als een gedicht anderen weet te inspireren en verder waardeer ik Martin al jaren voor wat hij doet (vooral in zijn aanklacht tegen de oorlogsindustrie), ik ben dan ook blij dat ik het gedicht hier mag plaatsen. De eindstrofe geeft alvast een stevige ‘voeten op de grond’ boodschap als alternatief voor de misschien wat zweverige eeuwigheid.

Wie meer van Martin Broek zou willen zien of lezen kan dit op onderstaande links:
http://broekfoto.blogspot.com/ foto's en opripsingen 
https://broekstukken.blogspot.com/ over wapenhandel en de oorlogsindustrie.

Een eicel, in een laboratoriumglas

.

2003-03-07, E313, onderweg gedicht voor Dana

.

De IJsbeer

.

.

.
De ijsbeer ijsbeert uit verveling 
op grijze blokken van beton 
en wankel wachtend in de zon 
op weer een nieuwe vis-bedeling 

de grote heerser van de pool 
en weidse witte vlaktes ijs 
zit hier te midden van het grijs 
tot het plezier van weer een school 

de kindjes roepen naar het beest 
“spring dan, spring dan in het water!” 
de ijsbeer ijsbeert wat bedeesd  

een onbeduidend keerpunt later 
willen zij leeuwen zien of apen 
een tweede ijsbeer ligt te slapen. 


© bert deben 
Antwerpen, 18 september 1998.  

 

Paleisjes voelen

.

zaterdag 1 februari 2020, A59, op weg naar Nijmegen.

gedicht werd maart 2021 gepubliceerd in 

e-bundel ‘Thuis’ van stichting ‘UitJeErvaring’

De Knobbelhokko

.

De knobbelhokko 

De knobbelhokko zit hier stil 

geen mensenkind dat naar hem kijkt 

omdat hij niet in ’t minste lijkt 

op wat men hier aanschouwen wil 

een olifant, een krokodil 

een aap die op een buurman lijkt 

een leeuw die met zijn manen prijkt 

de knobbelhokko zit slechts stil 

de knobbelhokko zit hier maar 

en staart een beetje voor zich uit 

denkt hij aan ’t amazonewoud

de kleuren daar en het geluid

ooit was het beest een vogel daar

hier is hij slechts een kooi-inhoud.

© bert deben

Antwerpen, 7 juli 1998, geschreven in de Zoo.

Photo by David J. Stang 

 .

winnaar Simon Michaël Coninckx-prijs, Sint-Truiden met 'Hemelvaart'

.

.

Hemelvaart

Ondanks het plein en houten banken

weigert beton een thuis te zijn

de bomen dragen naakt de tijd

en wijzen naar de hemelvaart

roerloos wordt hier door het glas gestaard 

en vallen ogen langzaam toe

zo moe van stilte dat het ziektes baart

en afscheid schrijft op het plafond

hier worden ouderen bewaard

voor wandelingen in het weekend

en aarde maakt het grasland vrij

voor wat hier nog vooruitzicht heet 

het leven wordt barmhartig uitgekleed. 

© bert deben

Ommen / Zwolle, 26 maart 2005. 

30 januari 2021 werd dit gedicht bekroond met de 

Simon Michaël Coninckx-prijs van de stad Sint-Truiden 

Het juryverslag: 

Juryleden poëzie: Herman Rohaert, Herman Fabré, 

Katrien Frederix en Marleen Wulms

Voor de digitale uitreiking maakte ik 2 video's aan,

één waarin ik mezelf voorstel en deze, waarin ik het gedicht voordraag: 

Uit het bericht van de organisator van de Literaire prijzen stad Sint-Truiden: 

De prijsuitreiking, voorzien op zaterdag 30 januari 2021, kan vanwege de coronapandemie dit jaar niet doorgaan. We houden daarom een alternatieve, digitale uitreiking en hebben hiervoor een website aangemaakt: winnaars2020, die in de loop van de maand januari geactiveerd zal worden. Het is de bedoeling dat we vanaf donderdag 28 januari 2021 (start poëzieweek) elke week een winnaar in de kijker zetten. Hou dus deze website en onze facebookpagina in de gaten! Daarnaast maken we zoals voorheen nog een brochure met daarin de winnende teksten, die in de loop van de maand maart aan alle deelnemers zal bezorgd worden. 

Vaar wel - Bianca Hazenberg

.

  met warme dank aan Bianca Hazenberg voor de toestemming om dit hier te mogen plaatsen.

Grijze winterdag

.

.Vogelwaarde, maandag 25 januari 2021, voor Suzy.

Inenting - Cornelis Paradijs

.

Inenting  

 

Zou ik mijn kind niet laten vaccineeren

Met zuiv’re koepokstof,

Zou ik dien wreeden geesel niet bezweren,

Die reeds zoovelen trof? 

 

God zond den dood om ’t menschdom te genezen,

Met zonden zwaar belaân,

Toch heeft ons tevens zijn genâ gewezen

Hoe hem te keer te gaan.

Geweldig komt het pestvuur ons bestoken,

Elk schoon zwicht voor zijn kracht,

Doch licht en schaad’loos wordt die kracht gebroken:

Een prik en ’t is volbracht. 

 

Volgroote goedheid! nimmer te doorgronden

Is Godes heerschappij:

De Heer der Heem’len slaat zoo fel geen wonden,

Of schenkt er pleister bij.  

Cornelis Paradijs (1860-1932) 
uit: Grassprietjes (1885) 

Grassprietjes (Liederen op het gebied van Deugd, Godsvrucht en Vaderland) is een bundel satirische gedichten uit 1885 van Cornelis Paradijs 'oud-makelaar in granen'. Achter dat pseudoniem ging Frederik van Eeden schuil. De gedichten zijn allemaal parodieën op huiselijke, vaderlandslievende en vrome poëzie, die populair was in de jaren 1820-1880, maar op minachting en spotlust stuitte bij Frederik Van Eeden en de literaire stroming 'de Tachtigers' waartoe hij behoorde. 

Art: James Gillray, The cow-pock, the wonderful effects of the new inoculation (1802)

Een wetenswaardig achtergrondverhaal over de oorsprong van inentingen tegen de pokken kan men lezen als je klikt op: VRT.BE/Lady Mary Wortley Montagu, moeder van de vaccinaties.