Saga

.

Leonardo Da Vinci’s 'St. Jerome in the Wilderness'   

Saga 

.

Het ruikt hier naar verdriet 

aftandse glorie 

en hoongelach van jonge Berserkers 

woedend nog 

om al wat hier het leven heet 

misleiding, drift, misbruik 

de zoete verzoeking der liefde 

hier kruipt 

trager dan de werkelijkheid 

het verlangen door het struikgewas 

glazig van de glimlach 

die ook de mijne blijkt te zijn 

mythische goden, herboren 

gekleed in jurken van zelfbedrog 

hangend vlees en onderbuiken die jeuken 

smekend naar nieuwe gotiek 

jeugd die nooit meer ontwaken zal 

ze denken nog steeds 

begerenswaardig te zijn 

goden verworden tot mens. 

© bert deben 

Antwerpen, zondag 25 juni 1995. 

 .

Kind

 

Kind

Hoe bekijk je me nu 

gestorven van verlangen 

uitgeput, ontnuchterd 

verschenen aan mezelf  

 

als ik een deur sluit 

opent elders de hemel 

en niets raakt mij nog 

dat niet uit mezelf is gekomen 

en gedijde 

tot nieuwe genen 

een zelfde glimlach zelfs 

die minder dan ik somber kleurt 

en hoe bekijk ik jou 

een twijg geënt in ander leven 

zaad ontworteld uit een vruchtbaar veld 

je bent 

waar ik ophoud te bestaan 

mijn schakel tussen nu en nooit 

mijn kind, mijn tastbare hiernamaals 

hoe koel omschrijf ik jou. 

© bert deben 

Antwerpen, 22 juni 1995. 

 

Gepubliceerd in Gierik & Nieuw Vlaams Tijdschrift, jg. 16 nr. 58, 1998. 

Oosterschelde

.

Kamperland, zondag 18 juni 1995, zittend aan de Oosterschelde  

Gepubliceerd in Gierik & Nieuw Vlaams Tijdschrift jg 16 nr 58, Lente 1998  

Minnaar

Uit de tentoonstelling 'Poetry in the Picture'

gedicht: Antwerpen, 15 juni 1995 - foto: Ruud, Vogelwaarde, 2008

gepubliceerd in Gay Magazine 'Uitkomst' 2000

Weide

Weide 

Zo wil ik sterven 

in een weiland 

vreemde vereenzaamde dichter 

één met het gras 

het wordt kouder 

duisternis begraaft mijn lach 

ik verlang naar ontslapen 

wazig van het onvermogen 

om morgen te zien 

de poort naar de hemel 

reikt mij de leegte aan 

ik verwijt het leven mijn eenzaamheid 

het leven verwijt mij niets 

humus word ik  

na vele jaren onrijp te zijn 

één met de aarde 

eindelijk iets van betekenis. 

© bert deben

Chêne-Al-Pierre, 05 juni 1995.