zaterdag 28 oktober 1989

Een stilte in de zaal

 

  Een stilte in de zaal
 
 
  mag ik rustend in jouw okselholte kind zijn
  vragen stellen over aarde en de dood
  mag ik grijs jouw haren tellen
  en je wijsheid drinken als een kalf de melk
 
  mag ik – jouw hand in de mijne
  aan de hele nieuwe wereld wennen
  en achteraf de troost verkennen
  van verhalen zonder taal
 
  dan mag jij
  me minder plots verlaten
  en pas dan
 
  mag er een stilte in de zaal .
 
 
 
  © bert deben
  Edegem, 21 februari 1989
  1ste prijs - Poëzieprijs van het Oosten - Hengelo, 28 oktober 1989


Uit het juryverslag: “Met een inhoudelijk sterk gedicht, waarin de taal functioneel en zeer creatief gebruikt wordt, wint Bert Deben de eerste prijs in de Poëziewedstrijd van het Oosten.  Woordspelletjes, middenrijm, kortom een goede beheersing van de Ars Poëtica blijkt uit zijn gedicht ‘Een stilte in de zaal’.”
 





Werd gepubliceerd in literair tijdschrift ‘Gist’, jg 12, nr 6, okt. 1989 en in ‘’t Kofschip’ jg 19, juni 1991.

.

14 opmerkingen:

  1. tja... zucht... dit is te mooi voor woorden......

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Je had al vroeg een bijzondere stijl.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. voor mij spreek je hier niet een geliefde aan

    in mooie metaforen straalt warmte af van een moeder of grootmoeder

    dit dicht mag meer prijzen winnen;-))

    BeantwoordenVerwijderen
  4. dit vind ik ontzettend mooi

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. waarvoor dank ...

      Een gedicht met trouwens een apart achtergrondverhaal wat betreft ‘mooi vinden’:
      Omdat ik destijds nog niet zoveel sterke gedichten had, stuurde ik het in naar 2 wedstrijden tegelijk ... Tijdens de proclamatie van de eerste wedstrijd werd een bundel gepresenteerd met de 100 beste inzendingen – het gedicht werd niet eens goed genoeg bevonden om daarin gepubliceerd te worden.
      Een paar maand later ontving ik dan (totaal onverwacht natuurlijk) voor ditzelfde gedicht zowaar de 1ste prijs tijdens de poëzieprijs van het Oosten …

      Of hoe smaken (zeker ook van een jury) kunnen verschillen ... ;-)
      .

      Verwijderen
  5. Een verre tijd later: Je hebt je sterke taal verder ontwikkeld en bent, in je taal ook even beminnelijk gebleven.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. De tederheid laat zich strelen door ontroering....

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Jozefa Peetroons29 juli 2022 om 11:55

    Het raakt me tot in mijn diepste gedachten

    BeantwoordenVerwijderen