Posts tonen met het label ziel. Alle posts tonen
Posts tonen met het label ziel. Alle posts tonen

maandag 6 mei 2024

Ik ben een God in 't diepst van mijn gedachten - Willem Kloos


V.

Ik ben een God in 't diepst van mijn gedachten,
En zit in 't binnenst van mijn ziel ten troon
Over mij-zelf en 't al, naar rijksgeboôn
Van eigen strijd en zege, uit eigen krachten, -

En als een heir van donker-wilde machten
Joelt aan mij op en valt terug, gevloôn
Voor 't heffen van mijn hand en heldre kroon:
Ik ben een God in 't diepst van mijn gedachten.

En tóch, zoo eind'loos smacht ik soms om rond
Úw overdierbre leên den arm te slaan,
En, luid uitsnikkende, met al mijn gloed

En trots en kalme glorie te vergaan
Op úwe lippen in een wilden vloed
Van kussen, waar 'k niet langer woorden vond.


Willem Kloos 
(Amsterdam, 6 mei 1859 – Den Haag, 31 maart 1938) 
uit 'Verzen' (1894 - definitieve tekst 1948) 

www.literatuurgeschiedenis.org/willem-kloos  


donderdag 17 augustus 2023

Ziel aan de wandel - Assyke Amri

..
.
ZIEL AAN DE WANDEL 

Je hebt soms van die dagen.
Dan loop je met je ziel onder de arm.
Je doet de gewone dingen.
Maar een stukje van jou is er niet bij.
Zo´n dag was het vandaag.
Alles liep gesmeerd, het koken, de maaltijd, het naar bed sturen van 
het kleine grut, een rustige avond op de bank, een beetje bijpraten 
en ervaren dat je elkaar nader komt.

Maar dan gaat lief naar bed en jij voelt dat het jouw tijd nog niet is, 
want je ziel die wil daar weg, daar van onder je arm. Je moet iets, maar  
je weet niet wat.
En terwijl je je laptop opent, die toch meestal de functie vervult van 
een platte vuilnisbak, staar je naar de leegte en hoor je geen respons.
Je staat op het punt je computer af te sluiten, want wat je zocht dat 
vond je niet.
Dan hoor je een harde doffe klap!

Vanaf de schutting van de buren is een grote rode kat bovenop de 
tuintafel gesprongen.
Vlak voor hij de tafel weer wil verlaten, ziet hij mij en ik hem. Hij 
bevriest in zijn beweging, voelt zich duidelijk betrapt.

En ik…ik voel hoe mijn ziel haar plekje weer hervindt.


© Assyke Amri 
April 2012
.

vrijdag 18 november 2016

Een wereldreis door mijn gedachten - Han Kooreneef

.
  
.
Wereldreis
 
Ik heb een avond rondgezworven door de straten van mijn ziel
Met een rugzak vol van heimwee en verlangen
Ik heb gedronken met m'n onrust
En gelachen met mijn pijn
Ik heb geslenterd met mijn dromen die niet uitgekomen zijn
Ik heb een avondlang gezworven door mijn ziel

Ik heb een wereldreis gemaakt door het diepst van mijn gedachten
En ik heb elke uithoek van mezelf bezocht
Ik heb geslapen met m'n twijfels
En gedanst met mijn geweten
Met mijn oude idealen bij het maanlicht opgezeten
Ik heb een wereldreis gemaakt door mijn gedachten

Ik heb een avond lopen dwalen door de kamers van mijn hart
Ook al waren die vaak bloedeloos en leeg
Ik heb gevochten met m'n angsten
En gefeest met mijn verlangen
Ik heb de kale witte muren met mijn liefde volgehangen

En nu ben ik net een paar minuten terug van weggeweest
Ik heb mijn rugzak zomaar in een hoek gesmeten
En zie de beelden van de reis naar mijn geweten
Het is een reis geweest om nooit meer te vergeten


Songtekst: Han Kooreneef (1999)
werd gezongen door Liesbeth List

 
 

dinsdag 24 november 2015

Je nam mijn hand

.                                                                                                                       
.                                                                                                                             
.                                                                                               
Je nam mijn hand
en keek bezorgd
ik vroeg je  

om mijn ziel te proeven
je zoende mijn voorhoofd  

je wist dat daar
een duisternis
een andere uitweg zocht. 
 

© bert deben
Vogelwaarde, 19 november 2015, voor Ruud.

 
 




donderdag 7 januari 2010

Ik heb een ziel die zich verveelt in mij



 
Ik heb een ziel die zich verveelt in mij
en alsmaar hoopt om te ontsnappen
naar buiten toe staat zij te grappen
maar diep van binnen wil ze vrij

ik ben voor haar alleen maar muren
met zicht op wat ze zo graag wil
de hemel, zegt ze soms heel stil
daar wil ze mij naartoe besturen

maar ik zit hier zozeer op aarde
zo zwaar van moed dat het haar spijt
dat zij het leven ooit bekoorde

ze ziet in mij geen grote waarde
soms kan ze mij een beetje kwijt
in veertien regels met wat woorden.

 
© bert deben
Antwerpen, donderdag 7 januari 2010.  

.

woensdag 17 januari 2007

Ik timmer aan de weg

.
                         Antwerpen, woensdag 17 januari 2007, voor Relinde.