Opeens werd het weer lente

.

Er zit een draakje op mijn rug

Draakje

Er zit een draakje op mijn rug

als ik het wegjaag komt het terug

als ik het vraag waarom het daar zit

dan zegt het dat het blijven wil

 

en daarna wordt het stil

 het kijkt met bolle oogjes in de verte

ik denk dat het alleen is op de wereld

en zeg dan dat het blijven mag

 

dan kijkt het draakje heel verbaasd

en plots zie ik een lach!

 

 

© bert deben

Antwerpen, 20 maart 2002, voor Dana.
1ste draakjesgedicht uit een hele reeks.

Draakje 'Toothless'

uit de animatiefilm 'How to train a dragon'  

 

Gedicht voor Annemie

.

.

GEDICHT VOOR ANNEMIE

Je bent de zon, je bent de gloed
je bent van gloeien een gewemel
een stukje stoeien aan de hemel
je bent de wereld goedgezind

je bent de zachte zuidenwind
je bent de zee, je bent het zand
je bent vooral het spelend kind
en warmte die haar weg wel vindt

je bent de vreugde op het feest
het nagerecht, het glaasje wijn
een lach die weer is langs geweest
het net als op vakantie zijn

en woorden ben je, die ook zwijgen
en stilte die tot liefde leidt
een sprankelende waterbron
en daarin dan de onrust kwijt

de vrede ben je in kabaal
en troost bij groot en klein verdriet
je bent de zon in iedereen
die na de tranen schoonheid ziet.

© bert deben
gedicht: Antwerpen, 7 maart 2002 

foto: 27 september 1997 

.

Berichtje in het Gastenboek:

Het spijt mij dat ik dichter ben
en daardoor in mezelf gekeerd
zodra ik het symptoom herken
is het te laat, het gaat verkeerd

ik hul mij in afwezigheid
nog slechts een lichaam dat je ziet
alleen het schrijven toegewijd
een gast die reeds uw huis verliet

nu vind je mij in woorden weer
waarin ik meld dat ik er was
en mij alsnog tot jullie richt

het stoorde hoop ik niet te zeer
dat ik slechts schreef en stil herlas
en niet eens meer dan dit gedicht. 

 

 

© bert deben
Apeldoorn, 3 maart 2002, voor Anneke & Klaas.