Vrede

.

© bert deben Antwerpen, 30 juni 2002                 

 

 

Plafond

.

Impressies aan een zwembad

Youth Hostel, Darwin, Northern Territory, Australia, dinsdag 19 november 2002  

Gepubliceerd in ‘Op Ruwe Planken’ jg 6 nr 4, themanummer ‘on the road’ mei 2007  

Private thoughts 

 

Hier lig ik dan, mijn vlees te snuiten

een zondag en je bent niet hier

een mankement maar geen verdriet

het is hier mooi en warm nog buiten

je stem die ik zonet nog hoorde

zei dat het daar net middag was

mijn klok vertelt mij middernacht

ik denk aan jou en streel me zacht

ik sluit mijn ogen, zie jou terug

van tederheid tot liefdesdaad

dan keer je mij belust de rug

verlangend staat het laken bol

een hand die aan zichzelf slaat

ik hou van jou, een zakdoek vol.

© bert deben

Ayers Rock Resort, N.T. – Australia, 11 nov. 2oo2, voor Peter. 

 

 

Connecting People - privé gesprekjes in de trein ...



Connecting People

.

De trein naar huis, in vele talen

wordt hier gepraat in elke toon

maar in een broekzaktelefoon

ik hoor wat flarden de verhalen

 

een kranig mens eist van haar zoon

dat hij haar af zou komen halen

het meisje naast me zit te stralen

in stukjes klinkt de liefde schoon

 

een jongeman hoor ik charmeren

hij vraagt alsnog een laatste kans

en speelt dat - denk ik - ook wel klaar

 

het klinkt gezellig zo, althans

eenieder zit te converseren

maar niemand praat hier met elkaar.

 

 

© bert deben

trein Amsterdam – Antwerpen, zondag 13 oktober 2002

 

.

 

 

Er huist een leegte in mij

ik open mijn deur

niemand komt binnen.

© bert deben 

Schiphol, 11 oktober 2002

 

  

Men moet net zolang struikelen 

over eenzelfde steen 

tot men beseft 

dat het onnodig is. 

© bert deben 

Rendeux, 8 september 2002 

Amsterdam, op een zaterdag

.

Amsterdam,

op een zaterdag

Vanwege de liefde

en de knetterende regen op de ramen

beleefden we samen

alles binnen

het sprankelen van beginnen

van ideeën voor verhalen

door foto’s dwalen, een reis naar IJsland

het gezamenlijke lezen van de krant

een dagje later waterfietsen op kanalen

zo zouden wij verdwalen

onhoorbaar

twee beminden

in de diepste diepten

van elkaar.

© bert deben

Amsterdam, zondag 25 augustus 2002, voor Peter.

 werd gepubliceerd in de gedichtenbundel ‘Op Reis’, een selectie uit inzendingen voor de Hillegomse Poëziewedstrijd, Artbooks 2011.

de reis naar IJsland (7 jaar na het schrijven van dit gedicht) kan men bekijken op het fotoblog: Iceland-Grindavik-Suourland / Reykjavik-Iceland

 .

 

De eerste roos is reeds verslenst
uit het boeket dat jij me gaf
de eerste glans er al weer af
alsof na zon de regen plenst

hoezeer men ook de schoonheid wenst
ze onderhoudt en water geeft
geen bloem op aard die eeuwig leeft
ook de perfectie is begrensd

zo denk ik nu weer aan jouw lach
en aan ons zacht tezamen zijn
hoe ik mij voelde dicht bij jou

mijn vraag hoelang dit duren mag
want alles hier heeft een termijn
kleurt reeds de roos een beetje blauw.

© bert deben 
Antwerpen, dinsdag 06 augustus 2002, voor Peter.

 

 

Groot en sterk en altijd dicht bij jou !

.

 

 

Mijn draakje poetste zijn tanden

gooide olie op het vuur in zijn mond

en vroeg, tijdens het gorgelen, of ik hem verstond

ik zei: jij gaat je neus wel eens verbranden!  

 

dan schuifelde het heen en weer

sprong van stoel naar stoel en op de tafel

stond daar stil en vroeg bedeesd

wat betekent ‘oud en wijs’?  

 

dat is – zei ik – de tijd die is voorbij gegaan

en weten wie je bent geweest

maar ook wat moeilijker te been en grijs …  

 

toen vroeg ik wat het later worden wou

draakje dacht niet heel lang na en zei spontaan:

‘heel groot en sterk en altijd dicht bij jou!’ 

 

 

© bert deben

Antwerpen, 12 juli 2002. 
.
voor andere gedichten uit de draakjesreeks klik op Draakje 

. 

 

Normandië

 

Normandië

.

Hier sta ik dan, de tijd voorbij

een kerkhof vol gesneuvelden

maar al wat ik kan zien, ben jij

jouw tengere gestalte, jouw felle blik

de foto’s die ik heb bewaard

herinneringen opgebaard en 

telkens weer naar voor gehaald

je straalt, je lacht, je kijkt verbaasd

en veel te snel en overhaast

ging alles als een storm weer heen

hier sta ik dan, zo zeer alleen

mijn ogen naar het niets gericht

zo zie ik tussen duizend graven,

alleen maar jouw gezicht.

© bert deben

Normandië, o9 juli 2oo2, voor Frank. 

 

3de plaats Poëziewedstrijd Bibliotheek Zeeuws Vlaanderen Terneuzen,

gedichtendag 29 januari 2010.

Afknaptanka

 

Ik was schitterend 

tot je klaar was gekomen ~ 

toen kreeg je het plots 

wel heel erg druk en mocht de 

schittering weer verdwijnen.  

 

 

© bert deben 

Antwerpen, 29 juni 2002, voor Bart.

 

Een schaduw op het water ...

.

voor Jille (1959 - 2002)  
een vriend die er voor koos om niet langer met HIV te moeten leven ...

Een kist vol zorgen

Daar lag je dan, een kist vol zorgen 

vol afscheid ook, het leven kwijt, de onmacht

een zaal vol aandacht en alweer alleen

en net zo sober als gebroken

zo werd er over lief en leed gesproken

met hemelse gezangen, want hoe verhangen

waren wij, of niet genoeg, en jij

die dag, in plaats van bijna bij me

en hing je daar nu boven ons

een ster die niet van hemel was

een edelgas, herinnering, het antwoord kwijt

en wij alleen nog vragen

toen vond men dat het wel weer kon

ieder ging zijn weg

en buiten scheen nog steeds de zon.

© bert deben

Trein Amsterdam – Antwerpen, 29 mei 2002, 
na de afscheidsdienst voor Jille (25.11.1959 - 23.05.2002). 

.

Aids Memorial Day, zat. 25 mei 2002, Handelsbeurs, Antwerpen

.

Tijdens de plechtigheid voor Aids Memorial Day mocht ik zaterdag 25 mei 2002 een poëzievoordracht geven in de Handelsbeurs te Antwerpen. Ik koos voor een aantal gedichten over HIV en aids, liefde, hoop, een nieuwe lente en afscheid nemen. Het was (ik schrijf dit nu in 2020) veruit de meest gewaardeerde voordracht die ik ooit mocht geven, met vanuit het publiek hartverwarmende reacties tijdens en na de lezing. 

De gedichten die ik bracht (wie ze wil lezen kan dit door op de titels te klikken):

Hoe ernstig wordt de liefde
Ik ben een kikker die gekust wil worden
Ik voel in mij september weer
Winter
Regenboog
Opeens werd het weer lente
Als jij straks sterft
Ik zie je graag
Op een avond …

Enkele foto’s en een korte bespreking van de plechtigheid in Sensor (tijdschrift van sensoa): 

(Voor wie zich zou afvragen waarom mijn arm in een mitella zat: ik had een 

dubbele elleboogbreuk vanwege een ongeval met de fiets kort voordien)

Een nieuw begin

.

Het strand is blank, nog net maar mei 
en meeuwen krijsen in de wind 
ik ben vandaag opnieuw het kind 
dat minzaam lacht, de pijn voorbij 

voor mij ontrolt een oud verhaal 
de zee die aan mijn voeten likt 
begeerlijk lokt, tot ik verschrikt 
de kou weer voel, een oud normaal 

dat ik begrijp maar niet versta 
het kind rent weg de verte in 
en laat mij achter met mezelf 
waarna ook ik mijn weg weer ga 

ik kneed van lucht een nieuw begin 
dat ik daarna met zand bedelf. 

© bert deben 
Vrouwenpolder, vrijdag 17 mei 2oo2,  

tijdens een dagje stranden met Dirk.

 .

Bij het opstaan

                                                                                                                  
                                                                                                                                                                                                    

Bij het opstaan herontdek ik jou

gedroogd in schilfers op mijn huid. 

 

 

© bert deben

Antwerpen, 13 mei 2002, voor Gino.

 

 

 

 

 

01/2015 gepubliceerd op puntgedichtenwebsite 'één twee powezie'  

Opeens werd het weer lente

.

Er zit een draakje op mijn rug

Draakje

Er zit een draakje op mijn rug

als ik het wegjaag komt het terug

als ik het vraag waarom het daar zit

dan zegt het dat het blijven wil

 

en daarna wordt het stil

 het kijkt met bolle oogjes in de verte

ik denk dat het alleen is op de wereld

en zeg dan dat het blijven mag

 

dan kijkt het draakje heel verbaasd

en plots zie ik een lach!

 

 

© bert deben

Antwerpen, 20 maart 2002, voor Dana.
1ste draakjesgedicht uit een hele reeks.

Draakje 'Toothless'

uit de animatiefilm 'How to train a dragon'  

 

Gedicht voor Annemie

.

.

GEDICHT VOOR ANNEMIE

Je bent de zon, je bent de gloed
je bent van gloeien een gewemel
een stukje stoeien aan de hemel
je bent de wereld goedgezind

je bent de zachte zuidenwind
je bent de zee, je bent het zand
je bent vooral het spelend kind
en warmte die haar weg wel vindt

je bent de vreugde op het feest
het nagerecht, het glaasje wijn
een lach die weer is langs geweest
het net als op vakantie zijn

en woorden ben je, die ook zwijgen
en stilte die tot liefde leidt
een sprankelende waterbron
en daarin dan de onrust kwijt

de vrede ben je in kabaal
en troost bij groot en klein verdriet
je bent de zon in iedereen
die na de tranen schoonheid ziet.

© bert deben
gedicht: Antwerpen, 7 maart 2002 

foto: 27 september 1997 

.

Berichtje in het Gastenboek:

Het spijt mij dat ik dichter ben
en daardoor in mezelf gekeerd
zodra ik het symptoom herken
is het te laat, het gaat verkeerd

ik hul mij in afwezigheid
nog slechts een lichaam dat je ziet
alleen het schrijven toegewijd
een gast die reeds uw huis verliet

nu vind je mij in woorden weer
waarin ik meld dat ik er was
en mij alsnog tot jullie richt

het stoorde hoop ik niet te zeer
dat ik slechts schreef en stil herlas
en niet eens meer dan dit gedicht. 

 

 

© bert deben
Apeldoorn, 3 maart 2002, voor Anneke & Klaas.

elke dag een nieuw gedicht ...

.

.

A poem a day

.

Ik rijm de waarheid met de leugen

en vul een dagboek vol gedichten

tot een verbloemd extern geheugen

zo wil ik graag mezelf verlichten

 

van elk gemoed neem ik wat stalen

waarop ik schrijvend mediteer

geluk of leed en ook het falen

dat ik dan daarna distilleer

 

het hoeft niet eens dat men mij leest

ik schrijf meer aan mezelf gericht

gedachten in een streng beheer

tot functioneel zijn van de geest

 

met elke dag een nieuw gedicht

behoef ik geen psychiater meer.

 

© bert deben

Lillo (zittend aan de Schelde), vrijdag 01 februari 2002, 

voor Jille (25.11.1959 – 23.05.2002).

 

gevoelsmatig horend bij: De poëzie gaat louter zacht te keer ...

De Lente zal iets later komen

.

       gedicht © bert deben, Antwerpen, 7 januari 2002, voor Paul

       foto: © bert deben, Vogelwaarde, november 2011



Toen ging je weer 

het bed verwarmd, het lijf vervuld 

en met jou de illusie  

dat niets ons scheiden kon 

tenzij dan jouw relatie. 

© bert deben 

Antwerpen, o5 januari 2oo2 - voor Paul.