vrijdag 22 december 1995
donderdag 7 december 1995
Ik wou dat het weer lente was ...
Labels:
1995,
eenzaamheid,
gemis,
liefde,
persoonlijk,
winter
woensdag 29 november 1995
De mens is slechts een half wezen
.
De mens is slechts een half wezenop zoek naar liefde en verdrietdat laatste mag hij dan wel vrezenmaar zonder kan het eerste niet
wat men ook hoort of men ook zietof wat men schrijft ook of kan lezende mens is slechts een half wezenop zoek naar liefde en verdriet.
© bert debenTurnhout, 29 november 1995, voor Herman.
Labels:
1995,
dagboekgedicht,
filosofisch,
Herman,
liefde,
rondeel,
verdriet
donderdag 23 november 1995
Jacht
Het boek dat ik lees wordt hier geschrevenmet links van mij een oude manen rechts van mij een kind nogbeiden willen een bladzijde zijneen hoofdstukeen alinea, een regelals ik lang wacht is een woord al genoegde zon schijntik kijk niet, ik schrijfhet is herfsten het bos bulkt van de jachtik zit als een haas in het grasen weet datals ik geschoten wordalles gewoon door zal gaan
een mogelijke prooi zijn is meer opwindend
dan het jagen.
© bert deben
Antwerpen, linkeroever, het Rot, 23 november 1995.
dinsdag 31 oktober 1995
zondag 8 oktober 1995
Mispel
.
Pas dan zal ik
verteerbaar zijn
als ik belegen ben
het verstrijken
nabij
noch vrucht, noch
vlees, maar brij
van lang geleden
lieflijkheid
mijn inhoud zal
onherkenbaar zijn
gerijpt, gerot,
vereeuwigd
gebeiteld in
versteend papier
als faiences met
woorden van leed
mijn vrucht, de
onmin, de onmacht in mij
eet mij, lees mij,
lik mij leeg
dit blad mijn lijf
de inkt mijn bloed
pers het uit jouw
onderbuik
tot ik herboren
ben
huilend, bloedend
kwijlend in jouw
moederschoot
ik ben jouw kind
bemin mij !
© bert deben
Antwerpen, 08
oktober 1995.
Mispels zijn oude, steeds minder voorkomende vruchten met een hoog vitamine C gehalte. Ze groeien aan struiken die men tot kleine bomen kan laten opgroeien en die een hele mooie en geurende bloesem geven tijdens de bloei in het voorjaar.
De vrucht kan men pas eten nadat ze bevroren is geweest en het vruchtvlees ‘beurs’ is geworden, hoe rijper de vrucht hoe lekkerder ze is. In de volksmond ontstond zo de uitdrukking ‘zo rot als een mispel’ De mispel eet men door de vrucht open te breken en het vruchtvlees er uit te zuigen.
Meer achtergrond over de mispel en enkele recepten waarin men de vrucht gebruikt kan men vinden op: http://koken.vtm.be/ingredienten/mispels
zaterdag 29 juli 1995
Sirius (Σείριος)
.

Ik stelde gemis gelijk aan liefdeen vulde mijn nachten met nietsdan ongenoegen en gedichtengedachten, verwachtendat jij mijn brandende ster zou zijnen alles draaide om jouik werd cineastregisseur, de bijrol, de schrijver van het scripthet ganse filmpubliek, de divaen ziek van al mijn fantasieen jouw afwezigheidmijn gloeiende Sirius, mijn Eros, mijn heldmijn nietsvermoedende Valentijnik haatte jouom jouw onwetendheiddiscreet, subtiel, zo teder zelfsdat het leegte werdeenzelvigheiddit kon niet andersdan mijn hondse weg naar geluk zijn.© bert debenAntwerpen, juli1995
Dog Days bright and clearindicate a happy year.But when accompanied by rain,for better times our hopes are vain.
.
zondag 25 juni 1995
Saga
.
Saga.Het ruikt hier naar verdrietaftandse glorieen hoongelach van jonge Berserkerswoedend nogom al wat hier het leven heetmisleiding, drift, misbruikde zoete verzoeking der liefdehier kruipttrager dan de werkelijkheidhet verlangen door het struikgewasglazig van de glimlachdie ook de mijne blijkt te zijnmythische goden, herborengekleed in jurken van zelfbedroghangend vlees en onderbuiken die jeukensmekend naar nieuwe gotiekjeugd die nooit meer ontwaken zalze denken nog steedsbegerenswaardig te zijngoden verworden tot mens.© bert debenAntwerpen, zondag 25 juni 1995.
.
donderdag 22 juni 1995
Kind
KindHoe bekijk je me nugestorven van verlangenuitgeput, ontnuchterdverschenen aan mezelf
als ik een deur sluitopent elders de hemelen niets raakt mij nogdat niet uit mezelf is gekomenen gedijdetot nieuwe geneneen zelfde glimlach zelfsdie minder dan ik somber kleurten hoe bekijk ik joueen twijg geënt in ander levenzaad ontworteld uit een vruchtbaar veldje bentwaar ik ophoud te bestaanmijn schakel tussen nu en nooitmijn kind, mijn tastbare hiernamaalshoe koel omschrijf ik jou.© bert debenAntwerpen, 22 juni 1995.
Gepubliceerd in Gierik & Nieuw Vlaams
Tijdschrift, jg. 16 nr. 58, 1998.
zondag 18 juni 1995
Oosterschelde
.
Kamperland, zondag 18 juni 1995, zittend aan de Oosterschelde
Kamperland, zondag 18 juni 1995, zittend aan de Oosterschelde
Gepubliceerd in Gierik & Nieuw Vlaams Tijdschrift jg 16 nr 58,
Lente 1998
donderdag 15 juni 1995
Minnaar
Uit de tentoonstelling 'Poetry in the Picture'
gedicht: Antwerpen, 15 juni 1995 - foto: Ruud, Vogelwaarde, 2008
gepubliceerd in Gay Magazine 'Uitkomst' 2000
maandag 5 juni 1995
Weide
WeideZo wil ik stervenin een weilandvreemde vereenzaamde dichteréén met het grashet wordt kouderduisternis begraaft mijn lachik verlang naar ontslapenwazig van het onvermogenom morgen te ziende poort naar de hemelreikt mij de leegte aanik verwijt het leven mijn eenzaamheidhet leven verwijt mij nietshumus word ikna vele jaren onrijp te zijnéén met de aardeeindelijk iets van betekenis.© bert debenChêne-Al-Pierre, 05 juni 1995.
vrijdag 26 mei 1995
Mannen, ach …
.
.
Mannen, ach …
ik laat ze graag belangrijk zijn
en doe me voor als tamelijk klein
en als ze dan, na lang beslissen
zich weer eens blijken te vergissen
dat toon ik, zonder dat ik iets maar zeg
hen heel subtiel, de juiste weg.
© bert deben
Han sur Lesse, 26 mei 1995, verloren in het bos, voor H.
foto © bert deben 2015 uit de reeks ‘van 10 hoog’.
gedicht werd gepubliceerd in Literair tijdschrift Gist jg 19 nr 4, 1996
Labels:
10 hoog,
1995,
de weg,
feminisme,
fotografie,
lightverse,
publicatie
woensdag 19 april 1995
Geïnterneerd
.
Geïnterneerd
.
Geïnterneerd
.
Het licht wordt dagelijks gedoofd
met druppels, pillen en een spuitje
zo zit ze bleekjes in een truitje
met ijle ogen in het hoofd
haar dromen werden haar ontroofd
de storm is nauwelijks nog een buitje
ze staart naar dode woorden uit je
mond, die ook jijzelf niet meer gelooft
een droevig uitgeleefd gezicht
van dagelijks vierentwintig uren
zelfs 5 minuten kan lang duren
als je tot schaduw werd ontwricht
de deur gaat open en weer dicht
haar beeld blijft bij als een gravure.
© bert deben
Antwerpen, 19 april 1995, voor Linda.
Werd gepubliceerd in Gist jg 19 nr 6, 1996.
Abonneren op:
Posts (Atom)