zondag 31 december 2000


Het jaar werd afgesloten met woorden vol
verwachting, een beetje beterschap, een grap
een liefdevol voorbijgaan (de toekomst) – ik
snap opnieuw weer de essentie: ik overleefde

mezelf, de pijn, de reden van het moeten zijn
(buikspieren gespannen voor de laatste klap)
ik train mezelf tot niet meer voelen, tot elke
zenuw moe van al het vechten opgeeft – ik zie

met nieuwe ogen, hoe alles verder leeft (oude
wijn in nieuwe zakken) maar streeft naar
steeds opnieuw hetzelfde zijn, in andere vormen
een wereld vol vergeten en herhalen, stalen van

mijn vorig leven: het is koud daar buiten, het is
koud hier binnen ook, alleen de kachel doet alsof.


© bert deben
Antwerpen, 31 december 2ooo – 21:40 uur.


zondag 24 december 2000

We dansen


.
We dansen, zwetend, jouw lijf tegen ’t mijne 
we schijnen mooi te zijn om zien zo samen 
ik wil het al te graag beamen, dat ik het 
prachtig vind, je windt mij op en ik ook jou 

ik proef jouw mond, betast jouw lijf en jij 
het mijne, we schijnen knap te zijn, zo 
samen, het is een sierlijk zwoel bewegen 
een toegenegen teder zijn, bejegenen van 

mooi gespierd, jouw lijf tegen het mijne 
ik schijn, zo zeg je, lief en onvermoeibaar 
maar ruik naar meer dan één nacht samen 
je wendt je heel behendig af van het gevaar. 


© bert deben 
Antwerpen, 24 december 2ooo – 7:03 u, na een fuif, voor Jan. 


dinsdag 12 december 2000

Ik weet dat jij als kerstmis bent ...


Uit de tentoonstelling 'Poetry in the Picture'
.
 

Ik sluit de ogen voor de wereld
en zie slechts jou – een door en door
van angst verstild onzeker zijn
negerend dat je denkt aan mij

ik zoen mijn mond op niets dan leegte
het ontbreken van jouw eerlijkheid
ik streel (mijn handen koud van lang
alleen) jouw schitterend ontkennen

het slakkenhuis waarin je schuilt
met wonden van gemarmerd vlees
voorzichtig stijlvol ingericht

ik zie hoe jouw gezicht verlangt naar mij
maar weet dat jij als kerstmis bent
volmaakt onecht en vlug voorbij.


© bert deben
Antwerpen, dinsdag 12 december 2ooo 

.

zaterdag 2 december 2000

Blind date





  Blind date


December in een park in Oostende
blinde afspraak, er wandelen allerlei
figuren voorbij die voor mij voldoen
aan nooit gezien en anoniem

ik zit, als een dichter, pen ter hand
kladschrift, opvallend in het middel-
punt van niemands belangstelling
op de rand van een kiosk in arduin

rekening houdend met het feit dat we
allen gehaast zijn en allen te laat, gun
ik iemand het voordeel van de twijfel
en schrijf ik de tijd tot waarde neer

tot achter mij, straalbezopen, een stem
aan een man vraagt of hij toevallig ik is.


© bert deben
Oostende, zaterdag o2 december 2ooo, voor C. 



24 november 2018 mocht ik de 1ste prijs in ontvangst nemen voor de Poëzieprijs 'Dichter uit de Schaduw' voor een inzending van 3 gedichten rond een blind date, waaronder ook dit gedicht.