Uit de tentoonstelling 'Poetry in the Picture'
Ik sluit de ogen voor de wereld
en zie slechts jou – een door en door
van angst verstild onzeker zijn
negerend dat je denkt aan mij
ik zoen mijn mond op niets dan leegte
het ontbreken van jouw eerlijkheid
ik streel (mijn handen koud van lang
alleen) jouw schitterend ontkennen
het slakkenhuis waarin je schuilt
met wonden van gemarmerd vlees
voorzichtig stijlvol ingericht
ik zie hoe jouw gezicht verlangt naar mij
maar weet dat jij als kerstmis bent
volmaakt onecht en vlug voorbij.
© bert deben
Antwerpen, 12 december 2ooo
.
erg mooi, de hoed gaat af.
BeantwoordenVerwijderenOei, die is raak.
BeantwoordenVerwijderenPrachtig schrijnend...
BeantwoordenVerwijderenZo'n liefde beklijft sowieso niet.
BeantwoordenVerwijderenPRACHTIG Bert ~ ~
BeantwoordenVerwijderenrakend en ontzettend mooi
BeantwoordenVerwijderenheel mooi
BeantwoordenVerwijderenWout
prachtig!
BeantwoordenVerwijderenVolmaakt onecht en vlug voorbij....
BeantwoordenVerwijderenIk gun je zo, standvastig en stevig zo lang als het duurt.... héél lang.
Gelukkig is dat nu het verleden. Nu kan je -met vuur-werk- echt Kerstmis vieren !
BeantwoordenVerwijderenkippevel
BeantwoordenVerwijdereneen ander jaar
BeantwoordenVerwijderenhetzelfde gevoel....
Diepe buiging ...
BeantwoordenVerwijderenEn weer denk ik: wat een eenzaamheid beschrijf je daar en hoe kan dan wat je schrijft zo mooi zijn van taal.
BeantwoordenVerwijderenEen sidderend juweelgedicht met prachtige foto,dank je
BeantwoordenVerwijderenwarm en koud tegelijk... jammerjoepie/joepiejammer...
BeantwoordenVerwijderen