donderdag 29 januari 2009

Herfstsonate


.
.
Herfstsonate
.
Er huist in mij een droog skelet 
wat beenderen, een ribbenkast 
een puzzel in elkaar gezet 
die hier en daar wat strammer past  
 
het durft behoorlijk hard te kraken 
als botjes draaien in hun kom 
van ’s morgens al bij het ontwaken 
de dokter noemt het ouderdom  
 
ik noem het kunst, een soort talent 
mijn innerlijke componist 
mijn nek, mijn rug, mijn ledematen 
elk bot in mij een instrument  
 
als ’t kouder of als ’t vochtig is 
dan kraakt in mij een herfstsonate.  
 

© bert deben 
Antwerpen, donderdag 7 augustus 2008
 
nominatie poëziewedstrijd Ronse, gedichtendag 29 januari 2009.

foto: Hengstdijk, De Grote Putting - bert deben 

 

26 opmerkingen:

  1. zo lang het nog geen requiem is kunnen we van de herfst genieten

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Sandra de Booij15 juli 2011 om 00:13

    Hahaha hij is leuk!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. aan BERT,
    ...op m'n lijf geschreven!...vooral dat kraken!;)

    grtjs,Geert

    BeantwoordenVerwijderen
  4. genoten van prachtige muzikale herfstgekraak!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Dat zal ik in het vervolg zo'n tien keer per dag denken. Misschien dat dat kraken in mijn lijf dan verandert in de Bolero van Ravel.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. tja, die gaat natuurlijk wel langzaam van zachtjes naar heel intens ... ;-)

      Verwijderen
    2. Nu ik jouw commentaar lees Bert, durf ik wel te zeggen: ik soms ook nog.

      Verwijderen
    3. zolang we dat kunnen zeggen zit het goed :-)

      Verwijderen
  6. oei, en dat is al lang geleden... Dan zal het nu al een hele symphonie zijn ! Heel herkenbaar alhoewel ik het niet hoor... maar voelen wel ! Toch wat droevig die herfst, maar jouw woorden zalven !

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. ja, vooral in mijn nek kraakt het (hoorbaar) vanwege een nekwervel die ooit gescheurd is geweest ... en ja, de herfst, ik concentreer me vooral op de prachtige kleuren van de bladeren, en de vergankelijkheid van alles vind ik toch ook wel inspirerend ...

      Verwijderen
  7. Een prachtig gedicht, kraakt het nog zo na 10 jaar? Mooie foto, zie verweerd gezicht in de geknotte boom.

    Simone

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. de zomer is voorbij en de kraaksonate weer helemaal terug ...

      Verwijderen
  8. De kraaksonate moet maar niet te vaak langskomen.

    Simone

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Thans is't bij bij een hele compositie - maar 'k lees hem graag nog weer!

    BeantwoordenVerwijderen