Herfstsonate

.

.

Herfstsonate

.

Er huist in mij een droog skelet 

wat beenderen, een ribbenkast 

een puzzel in elkaar gezet 

die hier en daar wat strammer past  

 

het durft behoorlijk hard te kraken 

als botjes draaien in hun kom 

van ’s morgens al bij het ontwaken 

de dokter noemt het ouderdom  

 

ik noem het kunst, een soort talent 

mijn innerlijke componist 

mijn nek, mijn rug, mijn ledematen 

elk bot in mij een instrument  

 

als ’t kouder of als ’t vochtig is 

dan kraakt in mij een herfstsonate.  

 

© bert deben 

Antwerpen, donderdag 7 augustus 2008

 

nominatie poëziewedstrijd Ronse, gedichtendag 29 januari 2009.

foto: Hengstdijk, De Grote Putting - bert deben