Het station vertrekt en laat meeenzaam achter in een volle treinstraks, zal ik met iemand anders zijnzo ben ik, maar dat ontgaat me
ik denk aan jou ... je verraadt meniet wat jij verlangt of voelt, jouw pijnverdwijnt in stilte, jouw angst in schijnjouw zwijgen overlaadt me
mijn leven was een open schriftdat jij dan weer niet lezen wouik was op zoek, ik was ontrouwen heb dat in jouw vlees gegrift
ik was onrustig en op driften hoopte op respons van jou.
© bert debenTrein A’pen – Bxl, 9 nov. 1996 / Londen, 10 nov. 1996, voor H.