eenzaam als het woordje ooit

De taakverzoeken zijn voltooid
wat overblijft is af te sluiten
het doven van de sterren buiten
de maan nu inktzwart opgeplooid

zo eenzaam als het woordje ooit
wordt alles duister door de ruiten
geen zuchten meer, geen stemgeluid en
wat nog rest wordt uitgestrooid

behalve dan het denken aan
doorheen de nacht, het wakker zijn
het sprakeloos gevuld van pijn
het nooit meer rustig slapen gaan

geen ster die blinkt, geen maneschijn
zo somber wordt hier stilgestaan.

 

© bert deben

Antwerpen, verloren maandag, 10 januari 2005, voor Dirk († 09 jan. 2012)


.