dinsdag 29 januari 2013

Het Woord aan Noord



Literaire Avond 
Het Woord aan Noord 
Woensdag 30 januari - 20 u
Centrum De Wijk
Lange Scholierstraat 94
2060 Antwerpen

 "Antwerpen-Noord, a.k.a. 'Den 2060' (al jaren mijn wijk), heeft zijn reputatie tegen. Armoede, drugs en relletjes zorgen ervoor dat de wijk als onleefbaar wordt bestempeld.  Vooral dan door diegenen die er nog nooit zelf geweest zijn. Maar de buurt heeft ook veel mooie kanten en het is er prettig en betaalbaar wonen tussen mensen die hun prioriteiten – veelal noodgedwongen – nog op een rijtje hebben. Dankzij een boek van Johan Vanhecke kan je er nu ook een literaire wandeling maken."

"In Antwerpen Noord werden de romanciers Marnix Gijsen, Fernand Auwera en Rose Gronon, de dichters Jan van Nijlen en Victor Brunclair, en de striptekenaars Willy Vandersteen en Ikke geboren, net als Jan Fabre die er zijn vaste uitvalsbasis heeft voor zijn theater. Hendrik Conscience schreef er De Leeuw van Vlaanderen, en Paul van Ostaijen publiceerde er zijn debuut Music-Hall. Van Nu en Straks en Het Overzicht hadden er hun redactieadres. Pol de Mont en Hugues C. Pernath, Lode Zielens en Aster Berkhof, Vincent van Gogh en Patrick Conrad woonden er korte of lange tijd. Roger van de Velde, Alice Nahon en Eugeen Zetternam bliezen er hun laatste adem uit ..."
 

Johan Vanhecke geeft tijdens deze avond uitleg bij zijn boek:

nadien lezen 6 dichters uit Antwerpen-Noord voor uit eigen werk:

Bert Deben 
Zhor Boulaich Kasmi 
Gabrielle Goyvaerts
Ludo Den Aantrekker 
Rita Degeeter 
Wilfried Defillet 

 

De Schone en de Koningin



De Schone en de Koningin
. 
In een land waar niemand komen kan
verborgen achter hoge bergen
woonde de allermooiste man
tezamen met een hoopje dwergen

hoeveel precies, dat zeg ik niet
alzo voorkom ik plagiaat
maar telkens hij het huis verliet
dan volgden zij hem door de straat


door bossen heen, langs lindelanen
voorbij de huizen en kastelen
ze waren levenslang kompanen
en wilden alles met hem delen

kwam hij een maagd of jonkvrouw tegen
of als er een prinses verscheen
dan kwam dat altijd ongelegen
want nooit was hij een keer alleen

nochtans was hij heel felbegeerd
zelfs stiekem door de koningin
een feeks was zij, geraffineerd
ze was iets vreselijks van zin


ze had een plan, ze zou verschijnen
als klein krom vrouwtje, oud van jaren
en met een mandje mandarijnen
die allemaal betoverd waren

wie daar van eten zou, die werd alras
tot duizend keer kleiner dan tevoren
en ze wist, dat wat oranje was
door dwergen zeer werd uitverkoren

daar stond ze dan, de toverkol
en belde bij de dwergen aan
ze bood hen hartelijk haar mandje vol
met mandarijnen en één banaan

de dwergen namen één voor één
een mandarijntje uit de mand
maar op het laatste was er geen
voor de mooiste man van heel het land 

voor hem restte enkel de banaan
en wie die zou verslinden
(want ook daar hing een betovering aan)
zou zich eeuwig aan de koningin verbinden

en zo geschiedde, de dwergen aten
heel gulzig snel hun mandarijnen
en niets of niemand kon nog baten
hij zag hen gaandeweg verkleinen 

nog kleiner zelfs dan een insect
de mooie man, heel aangedaan
hoopte op een omgekeerd effect
als zij zouden eten van zijn banaan

maar terwijl ze de banaan verslonden
werd door de andere toverspreuk
hun lot voor eeuwig aan de koningin verbonden
en daardoor kreeg zij altijd jeuk. 

 
© bert deben
Antwerpen, vrijdag 4 januari 2008 (7 eerste strofen) - afgewerkt te Vogelwaarde, dinsdag 29 januari 2013. 

afbeeldingen uit de film 'Snow White & the Huntsman' 

zondag 27 januari 2013

De Zachte Zwarte Sterren




Kinderen omhelzen elkaar
onder de zachte zwarte sterrenhemel
en als je in hun ogen kijkt
bevrijden zachte zwarte sterren
hen van het boek
en van de letter en het woord
en laten hen lezen in stilte
ondergedompeld
in een zachte zwarte sterrenschijn
laten hen druppels regen zoeken
onder de zachte zwarte sterrenhemel 
laten hen fluisteringen achternalopen  
en de nacht verjagen
en de donzen adem
van de zachte zwarte sterren zoenen
laten hen op paarden rijden
gelikt door wind en sneeuw
en op de tippen van hun tenen
in de schemering
waarin wij ooit zullen verdwijnen 
gestreeld door tederheid
en zonder enig spoor van angst
aangezichten fonkelend
als een rivier van goud
gespoeld door zachte zwarte sterren
getroost door engelenvleugels
terwijl de vogels de dageraad bezingen
en gezegend en nat van vreugde
zullen jij en ik elkaar ontmoeten
onder een nachtelijke hemel
opgehelderd door de zachte zwarte sterren.



origineel: Michael Cashmore, David Tibet, Maja Elliott (Current 93)
vertaling: © bert deben
Vogelwaarde, vrijdag 3 augustus 2012.

voor Maud
 



Soft Black Stars

little children snuggle
under soft black stars
and if you look into their eyes
soft black stars
deliver them from the book
and the letter and the word
and let them read the silence
bathed in soft black stars
let them trace the raindrops
under soft black stars
let them follow whispers
and scare away the night
let them kiss the featherbreath
of soft black stars
and let them ride their horses
licked by the wind and the snow

and tip-toe into twilight
where we all one day will go
caressed with tenderness
and with no fear at all
their faces shining river gold
washed by soft black stars
and angels' wings shall soothe their cares
and all the birds shall sing at dawn
blessed and wet with joy
you and i will meet one day
under the night sky
lit by soft black stars.


Michael Cashmore, David Tibet, Maja Elliott (Current 93)


maandag 21 januari 2013

Blue Monday

.
tekening: 'Klaar' van Barbara Jansma 
 

Blue Monday 
.
Een dag om lang te bed te blijven
’t is buiten koud en vochtigheid
wil ziektes en depressies kwijt
en virussen op harde schijven

sluit alle scholen en bedrijven
uit voorzorg en uit veiligheid
zowel privé als overheid
en laat de dokters briefjes schrijven

de wereld is een linke boel
vol enge kwalen en barbaren
en voor je ’t weet word je besmet

uit verantwoordelijkheidsgevoel
draai ik mij tegen die gevaren
alsnog een keertje om in bed.


© bert deben
Warisy (Rendeux), 22 februari 2005. 
 

Blue Monday is de zogenaamd meest deprimerende dag van het jaar. De bedenker van 'blauwe maandag' is de Britse psycholoog Cliff Arnall. Hij bedacht in 2005 een, naar zijn zeggen, wetenschappelijk verantwoorde formule waaruit zou blijken dat de maandag van de laatste volle week in januari de dag is waarop de meeste mensen zich treurig, neerslachtig of weemoedig voelen. Dit zou te maken hebben met het feit dat goede voornemens mislukt zijn en de vakanties ver weg lijken. Daarnaast zijn de dagen nog donker en is de maandag voor veel mensen de eerste dag van de werkweek. Arnall werd in academische kringen overladen met kritiek, maar desondanks geeft de media jaarlijks aandacht aan het fenomeen. In de media bestempelt men tegenwoordig echter gemakshalve de 3de maandag van januari als Blue Monday, misschien om het dan ook weer sneller achter de rug te hebben?


eerdere 'artistieke liaisons' met Barbara Jansma:
Een puntje waar ik stil verdwijn
Mevrouw Professor Bernadine
Genesis, dag 2


dinsdag 15 januari 2013

Winterlandschap

.


Van uit mijn kamer  
toont het winterse landschap  
als een ansichtkaart  


© bert deben   
Vogelwaarde, dinsdag 15 januari 2013  

   

 meer foto's van het winterlandschap op mijn fotoblog:
Winter in Vogelwaarde
.
 


maandag 14 januari 2013

Out of office poetry


 
 

 
Eén van de initiatieven van Gedichtendag 2013 is OUT OF OFFICE POETRY:

'Vindt u de typische out of office-mails ook zo inspiratieloos?
"Ik ben niet op kantoor en kan mijn mail niet beantwoorden. Voor dringende zaken kunt u…"
Dichters David Troch, Maarten Inghels, Joke van Leeuwen, Stijn Vranken, Lies Van Gasse en Ester Naomi Perquin schreven een poëtisch alternatief.'

 
Natuurlijk kon ik het niet laten om zelf ook een gedicht te bedenken voor mijn Out of the Office instelling op het werk – wie het eventueel gebruiken wil, krijgt bij deze alvast mijn toestemming:
 
Out of office 
 
Ik ben de hort op
pluk de vruchten van de dag
en als het langzaam even mag
zie ik rond wolken hogerop
verwachtingsvol een gouden rand

tot nader order uit het zicht
maar bij urgentie contacteer
collega’s onder dit bericht
zij blijven ernstig in de weer
en houden alles in de hand.


© bert deben
Antwerpen, donderdag 10 januari 2013 
 
 

woensdag 9 januari 2013

Mortuarium


Je had het mooi gedaan
een beetje blauw aan slechts één oog
een streepje bloed uit beide oren
en ondertussen heel erg bleek
 
alsof je zou worden herboren
als een vampiertje in de nacht
wat je al altijd wilde zijn
en waar je nu ook wel op leek
 
voorzichtig zoende ik je mond
en zei hoezeer ik het verstond
dat iemand zo graag wil verdwijnen
 
al ben je nooit echt weg voor mij
want elke dag kom ik je tegen
en overal blijf jij me bij.
 
 
© bert deben
voor Dirk ( † 9 jan. 2012).

bijhorend: