.
foto: Dutch Broadcasting
Company
.
De god in mijn hersenen
Toen ik al bijna ontwaakt was herinnerde ik mij
dat ik die nacht in het verleden had geleefd
en zonder de geringste verbazing weer
geloofd had dat God bestond
ik wilde hem eindelijk wel eens spreken
het is een bijzonder aardige man zei iemand
je kunt hem gerust eens bellen
ik belde en er klonk een stem, een heel lieve stem
zodat ik mij een lieve gevleugelde vrouw voorstelde
zoals je wel ziet op felicitatiekaarten
wilt u god, werd er gezegd, toets dan één
wilt u god niet, toets dan niet
ik toetste één
en dezelfde gevleugelde vrouw zei: er is nog
één wachtende voor u en die ene bent u
ik herinnerde mij dat ik hier eindeloos over
moest nadenken tot ik ontwaakte en God weer
was verdwenen, ergens in mijn hersenen
Rutger Kopland (Goor, 4 aug. 1934 – Glimmen, 11 juli 2012)
Uit: Geluk is gevaarlijk, april 2005
Rutger Kopland (pseudoniem voor Rutger Hendrik van den
Hoofdakker) was een van de populairste dichters van het Nederlandse taalgebied,
alsook psychiater, essayist en emeritus hoogleraar biologische
psychiatrie. Zijn werk werd in
verschillende talen vertaald. Hij kreeg in 1988 o.a. de PC Hooftprijs voor zijn
gehele oeuvre, 10 jaar later ontving hij ook de VSB poëzieprijs.
Maar Kopland was vooral een bescheiden dichter, die zichzelf
soms afvroeg of zijn werk niet verkeerd begrepen werd door zijn vele lezers en
of zijn succes niet op een misverstand berustte. Toen hij in 2000 verkozen werd tot ‘Dichter des Vaderlands’
weigerde hij deze titel en liet hij de eer over aan Gerrit Komrij. In 2005 weigerde hij ook een belangrijke
koninklijke onderscheiding voor zijn werk, met als motivatie dat zulk een
onderscheiding eerder toekomt aan mensen die belangrijk sociaal werk
verrichten.
Na een ernstig auto-ongeluk in december 2005 trok Kopland
zich grotendeels terug uit de openbaarheid. Interviews en andere publieke
optredens deed hij sinds dan nog bij hoge uitzondering. Woensdag 11 juli 2012 overleed Rutger Kopland
op 77jarige leeftijd in zijn woonplaats te Glimmen.
Het gedicht ‘De God in mijn hersenen’ behoort tot mijn
persoonlijke keuze van sterkste gedichten uit de Nederlandse literatuur, maar
het meest bekend van zijn hand is zeker het gedicht ‘Jonge sla’. Maar meer tekenend voor zijn werk en zijn
bescheidenheid is echter dit korte, schijnbaar eenvoudige, liefdesgedicht:
Ga nu maar liggen liefste ...
Ga nu maar liggen liefste in de tuin,
de lege plekken in het hoge gras, ik heb
altijd gewild dat ik dat was, een lege
plek voor iemand, om te blijven.
Rutger Kopland
uit: Een lege plek om te blijven
Een meer uitgebreide biografie en bibliografie kan men vinden op:
http://nederlandsepoezie.org/dichters/k/kopland.html
Meer gedichten van hem kan men o.a. vinden op:
http://www.poezie-leestafel.info/rutger-kopland