maandag 8 oktober 2018

Verleuren paradies / Verloren paradijs Hans Heyting





Verloren paradijs  

Boerderijen achter meidoornhagen
trillen in de hitte van de zon. 
Een kleine kat slaapt op een regenton.
De vlier begint groene kralen te dragen.  

De kamers slapen in het stille middaguur
achter de schemer van de blinden.
Een lome windvlaag bladert in de linden.
Een wijndruif stuift tegen de muur.  

Twee zware paarden trekken een roggewagen
over de blakerende keienstraat;
de lege schuur verwacht het zaad,
want korter worden zomerdagen.  

Het ging voorbij; de jaren hebben voorgoed
mij uit dat zomerparadijs verdreven.
De herfst is daar – en mij is gebleven,
heimwee en warmte, bezonken in mijn bloed. 
 

Hans Heyting
Uit: ‘Toegift’, 1983
Vertaling uit het Drents: Simone van der Veen / bert deben
Illustratie: Evert Musch  

Meer over Hans Heyting en zijn poëzie kan men vinden op de website van Huus van de Taol:

3 opmerkingen:

  1. Mooie herinneringen, een prachtig gedicht. Bedankt voor het plaatsen.

    Simone

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. ik hoorde onlangs nog dat je herinneringen moet digitaliseren voor de toekomst, bij deze dus en graag geplaatst trouwens, ik vind het zelf ook mooi nostalgisch ...

      Verwijderen