.
Het Badkonijn
(een kerstverhaal)
Een badkonijn in de Jordaan
kocht schuurborstels bij massa aan
en schuurde die er driftig door
met liters zeep en bussen chloor
zo poetste het de tanden
de vloer, plafond en wanden
de poten, staart en ieder oor
en net als elke dag ervoor
ging het ook nog drie uur lang te bad
omdat het vrees voor vlekken had
tot dat het op de dag voor Kerst
alweer het water had ververst
om nog een extra uurtje lang
te bad te gaan bij kerkgezang
doch toen viel met een grote krak
de Kerstman binnen door het dak
met rendieren en arrenslee
en gans de zoldering viel mee
het badkonijn van tussen puin
bekeek de Kerstman ietwat schuin
en vroeg bezorgd verbouwereerd
of hij zich soms niet had bezeerd
de Kerstman keek wat links en rechts
bekeek het beest en zei toen slechts :
“Hier moet ik duidelijk niet zijn
jij bent een vuil en vies konijn
ik neem jouw pakjes mee terug!”
en zo verdween hij net zo vlug
het badkonijn, het badkonijn
het wilde graag zo proper zijn
hygiënisch, netjes en verzorgd
nu restte hem slechts puin en pijn
en zo verliet het beest zijn huis
zijn pels nog grijs van stof en gruis
het hart verscheurd, de ziel gebroken
de vrieskou voelbaar in de knoken
maar plots zag toen het beest een licht
een beetje warmte in het zicht
een oude zwerver bij een vuur
en ook al leek de man onguur
hij gaf het beest wat stukjes brood
en warme schutting in zijn schoot
het werd getroost, het werd gestreeld
het laatste brood werd schaars gedeeld
want ook al was hij vies en goor
van afkeer was geen enkel spoor
het badkonijn sliep in een doos
die nacht, zo zacht en zorgeloos
en zonder smetvrees, zonder doel
doch vol van zuiver Kerstgevoel
maar ook de landloper was aangedaan
en dankbaar voor het slapengaan
want God aanhoorde zijn gebed:
Hij had konijn op 't Kerstmenu gezet!
© bert deben
Antwerpen, maandag 14 november 2005, voor Peter.
tekeningen © Peter Verhaegen
.
