dinsdag 27 februari 1996

Geen briefjes meer



Mijn vriend schrijft mij geen briefjes meer
want zoiets pas niet in zijn stijl
in lieve woordjes zit geen heil
en vroeger dan, is mijn verweer

ach ja, hij deed dat wel een keer
het was toen jacht, hij stond wat geil
maar dat romantische gekwijl
dat hoeft voor hem vandaag niet meer

het is onnozel tijdverdrijf
voor iemand uit de middenstand
hij heeft een zaak, hij leest de krant
hij denkt dat ik wel bij hem blijf.


© bert deben
Antwerpen, dinsdag 27 februari 1996, voor H.



in 1996 gepubliceerd in literair tijdschrift Gist, jg 19 nr 3. 

donderdag 15 februari 1996

 


Liefde is

Levenslang

Een groot gemis

 

© bert deben

Antwerpen, 15 feb. 1996 




maandag 12 februari 1996

Buikgriep

.
toiletrolkunst: Junior Fritz Jacquet
 

Buikgriep

Ik voel mij als een lappen pop
met lood en ijzer in de benen
kan zonder moeite aan mijn tenen
maar raak gewoon niet meer rechtop

er zitten watten in mijn kop
met tussenin wat losse stenen
ik zou een beetje willen wenen
maar iets slorpt al mijn tranen op

ik kruip uit bed en in de zetel
van uit de zetel weer naar bed
en tussendoor op het toilet

daar zit ik knus als op een netel
en fluit ik als een oude ketel
die kookt maar niet wordt afgezet.


© bert deben
Antwerpen, 12 feb. 1996. 
Geschreven onder invloed van een Giardia Lamblia infectie




vrijdag 9 februari 1996

Ontnuchterend

 

Ontnuchterend

               een sonnet voor 2 stemmen

 

Naief                                       

en Stoer

 

Hij was mijn prins op het witte paard

Hij was mijn zoveelste in een lange rij

totaal van slag heb ik hem aangestaard

er kon er nog wel eentje bij

 

het was op een fuif, ik verveelde mij

al zijn schoonheid werd geopenbaard

ik knoopte mijn hemd los, vroeg: ben je vrij?

hij heeft mij spontaan de liefde verklaard

 

binnen het uur lag hij naakt in mijn bed

flabbergasted zweefde ik met hem mee

een condoom? Dat bederft toch de pret!

hij was een zwemmer en ik was zijn zee

hij wou blijven slapen, maar ik zei ‘Nee!’

 

achteraf bleek ik gelukkig niet besmet.

 

 

© bert deben

Antwerpen, 9 februari 1996. 


.

dinsdag 6 februari 1996

Vaticaans sprookje

.
VATICAANS SPROOKJE 

Er was eens een man 
in een lang wit kleed 
die vliegvelden zoende 
en dat zelfs graag deed 

dus reisde hij bijna constant 
de hele wereld rond 
en kuste hij waar hij landde 
telkens weer de harde grond 

zo innig deed hij dat 
als was ’t zijn eerste keer 
maar na de daad, U raadt het al 
bekeek hij hen niet meer 

een ware Don Juan was hij 
de natte droom van elk asfalt 
en exhibitionistisch ook 
zijn afwijking werd uitgestald 

het was te zien op uw TV 
en op de foto’s in de krant 
hij zoende weer een landings- 
baan, in weer een ander land 

en ja, zoiets moet kunnen 
en dat is tevens de moraal: 
in een wereld vol tolerantie 
is al wat anders is normaal. 
 

© bert deben 
Antwerpen, 06 feb. 1996,