vrijdag 18 november 2011

De leegte


 
De Leegte


Er resten vegen op de grond
ingebed als oude wonden
daar, waar al de meubels stonden
alsof het niet werd afgerond

maar uitvergroot tot een gemis
een borstel, water, bruine zeep
hoezeer ik schuur ook streep per streep

hoe meer ik zie wat niet meer is.


© bert deben
Antwerpen, vrijdag 18 november 2011.

.
..

24 opmerkingen:

  1. De leegte is tastbaar. En herkenbaar.
    Zeer mooi !

    BeantwoordenVerwijderen
  2. goed van observatie en je geeft met die kleine alledaagse dingen en gebruiksvoorwerpen treffend weer wat er dan rest wanneer iemand weg is

    BeantwoordenVerwijderen
  3. is een beetje mijn probleem, als het over is word ik ermee geconfronteerd, wel aangenaam in dit geval

    maar als het begint word ik helemaal niet lastiggevallen, zou toch ook moeen kunnen, iets met groene zeep ofzo..

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Heel duidelijk, je kunt niet alles uit wissen.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Je kunt nu eenmaal niet je geheugen uitwissen ...

    BeantwoordenVerwijderen
  6. mooi!

    het er gewoon laten zijn dan komt het terug op momenten dat het een functie heeft om er op dat moment iets mee te doen
    of het te laten
    je ziet wel wat te veel poetsen in de cosmetica doet

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Mooi herkenbaar die sporen. Het opent vooral een verhaal, Het verhaal van het kind dat in het huis van een gestorvene (een ouder) de boel opruimt of het verhaal van de ouder die zijn kind ziet vertrekken en nu de 'kinderkamer' tot werkkamer wil maken, maar nog moet wennen aan het idee dat ze er niet meer is. Zoiets.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. een hele mooie bert, zichtbaar maken wat niet is.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. met dank aan iedereen voor de mooie commentaren en het invoelen en lezen van het gedicht.

    al schreef ik dit in een kort emo-moment en n.a.v. een eerder mooie gebeurtenis (zoals martin al liet ontvallen: een kind dat vertrekt, vanwege een nieuwe stap in het leven ...), vind ik het zelf ook veel ruimer toepasselijk en vooral herkenbaar n.a.v. minder aangename scheidingen ...
    .

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Ik vind het partieel mooi. Jaja, dat klinkt
    wat zuinigjes. Vegen en oude wonden zijn niet helemaal adequaat. Een veeg veeg je weg, maar een oude wond schrijnt en ettert soms door.

    De titel is heel goed. De leegte grijnst een mens aan via de leegte die de omtrek van de meubels naliet.

    Ik ervaar je tekst als een veelbelovend kwatrijn
    dat in het octaaf is blijven steken.

    Ach,misschien ben ik wel hyperkritisch maar de lat ligt nu eenmaal hoog.

    Groet van Abel

    BeantwoordenVerwijderen
  11. @ Abel: hyperkritisch, zo ken ik je ondertussen een beetje ... ;-)
    Maar ik vind het wel knap dat je je kritiek steeds opbouwend en educatief weet te verwoorden, waarvoor, als altijd, dank.
    .

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Waanzinnig hoe de woorden zo op de juiste plaats staan en niet te veel of te weinig bovendien.
    Dankjewel!

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Buiten mijn * voor dit in
    woorden gevangen gevoel
    vraag ik me af:) hoe je een
    ouder blog zo perfect neerzet
    Bert :::X:::

    BeantwoordenVerwijderen