dinsdag 9 juli 2019

De schoenen van mijn vader

.
.
De schoenen van mijn vader  

Terwijl ik door het boek van ’t leven blader
groeit mijn besef: ik ben niet langer kind
maar wandel in de schoenen van mijn vader
waarin ik nu de toekomst vind
terwijl wat eindigt herbegint  

mijn dochter en mijn kleinkind komen eten
wat zal ik voor hen maken, zo denk ik, maar
is dit een zorg, ik heb het nooit geweten
we belden aan, we stonden daar
het eten stond al kant en klaar  

waarna we samen nog wat televisie keken
mijn vader deed het sinds mijn moeders dood
dat hoorde zo, hij is er nooit van afgeweken
nu valt traditie in mijn schoot
ik denk: wat wordt mijn kleinkind groot  

ik zucht terwijl ik alles even kader
het staat niet stil, het schuift slechts op in tijd
ik wandel in de schoenen van mijn vader
en voel zo zijn tevredenheid
terwijl ik het diner bereid. 
 

© bert deben
MSC Orchestra, Noordzee, maandag 24 juni 2019 – een iets ernstiger opi-gedicht ...
 
sept. 2020 gepubliceerd in paperback Po-e-zine editie XVI 'Reflectie'