donderdag 27 januari 2022

Het winterpad

.
.
HET WINTERPAD  
.
Ik wandel op het winterpad
ik kijk niet om of niet opzij
want al wat was ligt achter mij
en heeft vandaag op mij geen vat  

ook al wie ik heb liefgehad
en zelfs wat is gaat weer voorbij
ik kijk niet om of niet opzij
ik wandel op het winterpad 

ik voel me van beproeving vrij
en stap rechtdoor, ik stap tot dat
er helemaal niets meer denkt in mij
verdwijnend in een jaargetij
ik wandel op het winterpad. 
 

© bert deben
Zaamslagveer, dinsdag 27 oktober 2015. 


foto: publicatie kwartaalblad Recht op Waardig Sterven, RWS jg. 39, nr.167, jan. 2022

maandag 24 januari 2022

De kern van alle dingen - Felix Timmermans

.
.

De kern van alle dingen 
is stil en eindeloos. 
Alleen de dingen zingen. 
Ons lied is kort en broos. 
 
 
En donker zingt mijn bloed, 
van heimwee zwaar doorwogen. 
Ik zeil langs regenbogen 
Gods stilte tegemoet. 
 
Met U zijn er geen verten meer 
en alles is nabij. 
Des levens aanvang glinstert weer, 
geen gisteren en geen morgen meer,  
geen tijd meer en geen uren,
geen grenzen en geen muren;
en alle angst voorbij,
verlost van schaduw en van schijn,
wordt pijn en smart tot vreugd verheven!  
 
 
Hoe kan het zoo eenvoudig zijn!
Hoe kan het leven Hemel zijn,
met U, o kern van alle leven! 
  
 
Ik weet het niet, ik vind geen naam,
ik krijg het met geen woorden saam
wat er nu omgaat in mijn ziele.
Is het soms blijdschap? Is ‘t verdriet?
Of allebei? En ook weer niet …
Ik kan slechts zwijgend knielen.


Felix Timmermans  
(Lier, 5 juli 1886 - 24 januari1947)  
uit: Adagio, P.N. Van Kampen & Zoon  
n.a.v. de sterfdag van Felix Timmermans, 75 jaar geleden

donderdag 13 januari 2022

De Bijbel

 


gepubliceerd als respons op het gedicht 'Een beurt voor Vader Abt' van Giorgio Baffo 
in 'Vertalersweelde, GIORGIO BAFFO e.a.' Stichting Spleen A'dam, okt. 2021 

zondag 9 januari 2022

Schaduwbeeld


.
SCHADUWBEELD
 
Ik ben jouw schaduwbeeld 
kruipend naast je, altijd bij je 
een onbeduidend grauw op vloer 
en muren meebewegend silhouet 

daar waar jij aandacht steelt
de ogen zijn op jou gericht
jouw aangezicht, jouw vragend lijf
terwijl ik slechts naast jou verblijf

als duisternis, als slepende getuigenis
van wie jij bent, van wat jij doet
van waar jij gaat, van elke hand
van elke daad ben ik de achterkant

zo wijs ik samen mensen af
en kijk ik mee minachtend neer
op zij die slechts een schaduw zijn
en wie jij klein en nietig vindt

op al wie jij dan nooit bemint
en mogelijk nooit respecteert
en wie ben ik en wie ben jij
en wie van ons onteert er wie

terwijl je, geilend op je eigen vlees 
in eenzaamheid jezelf betast
ben ik de schaduw van gemis
zolang er licht schijnt blijf ik bij je.


© bert deben
Antwerpen, 11 augustus 2001, herwerkt 9 januari 2022.


zaterdag 1 januari 2022

Populairste berichten 2021




1. Winnaar Simon Michaël Coninckx-prijs met 'Hemelvaart' – een mooi dichterlijk begin van het jaar met een prijs. Dat het een (licht herwerkt) ouder gedicht betreft past in het kader van het in 2021 grotendeels digitaal verwerken van mijn ouder archief.

2. Behoorlijk - Fiducia Caro | VFG – een ludiek gedicht op een mooi welkomstcadeau dat ik kreeg n.a.v. mijn nieuw vrijwilligerswerk voor het VFG (dat vanaf 1.1.2022 ‘Dito’ zal heten) als begeleider voor mensen met een beperking.

3. De juf zegt dat ik vouten schreif – Een grappig gedicht dat ik eigenlijk schreef voor een Sinterklaaswedstijd van Taalvoutjes.nl. Een leuke extra is dat het leidde tot een publicatie in een in 2022 te verschijnen bundel met schoolgedichten!

4. Ze danst, ze zingt – een opigedicht voor Frances, die even de show stal op een podium waar later een ingetoomde gay Pride zou plaatsvinden, ze weet nu al hoe ze een publiek moet bespelen :-) 

5. Nominatie Maerlant Poëzieprijs voor 'Er was een brug' – persoonlijk vind ik dit het sterkste gedicht dat ik dit jaar schreef, ik was dan ook heel blij met de nominatie.

6. Ik heb vandaag zijn hand gevraagd – als grap geschreven voor Valentijn, de titel lokte alvast heel wat op het verkeerde been gezette lezers :-) 

7. Op een dag zal ik er niet meer zijn – ook uit het archief en 1 van de meer dan 100 oudere gedichten die ik voor een stukje herwerkte en op het blog plaatste, meestal met terugwerkende kracht geplaatst op datum dat ik het origineel schreef en blijkbaar was 1995 een heel sterk jaar wat dat betreft.

8. Ik zocht in jou hoe klein ik was – ook uit een vruchtbare periode in mijn archief (2000) en één van mijn meer expliciete dagboekgedichten. Goed voor een publicatie (samen met 11 andere gedichten van mij!) in de bundel 'Vertalersweelde, Giorgio Baffo e.a.' van de Stichting Spleen A'dam

9. Een mes in de rug – geschreven uit frustratie n.a.v. de schoftige manier waarop ik werd ontslagen eind 2019. Toegegeven, uiteindelijk ben ik er blij om en werd mijn leven er een stuk interessanter en aangenamer door, vooral doordat het mij de kans gaf een mooiere invulling te geven aan de vrijgekomen tijd.

10. Paleisjes voelen – een magisch-realistisch sprookje om een minder magisch jaar af te sluiten en vooral hopend op een mooier 2022 voor heel de wereld.

(klik op de titel van het gedicht om het te lezen)