of deze trein naar Brussel gaat?

 

IC-trein

.
Je kan het beter aan een ander vragen
want wat weet ik, die slechts een
onbepaalde tijd op deze aarde woont
en nooit voorheen echt heeft getoond
iets van de mensheid te begrijpen
 
oorlog – zegt men – politiek, het is de mens
zo inherent, het is hun dagelijkse brood
men wordt geboren en gaat dood
maar vecht als was het voor de eeuwigheid
het maakt wie voelt alleen maar ziek
 
ik schrijf het enkel nog maar neer
en wat ik schrijf maakt mij als water in de zee
maar stel jouw vraag alsnog een keer ...
 
of deze trein naar Brussel gaat?
 
ik weet het niet, ik heb het nooit geweten
ik rijd slechts in gedachten mee.
 
 
© bert deben
trein Antwerpen – Brussel, donderdag 5 januari 2012 

gepubliceerd in ‘verzamelde gedichten 19de poëzieprijs’ Culturele Centrale Boontje 2013 

Sprinter

.

 

Sprinter ICE 1157 (198 km/uur)

We zijn op weg, dat zijn we graag

de trein rijdt heel erg snel per uur

zo snel dat buiten alles vaag

verleden wordt en kort van duur

het leven is slechts garnituur

dat overblijft van het gejaag

we zijn op weg, dat zijn we graag

de trein rijdt heel erg snel per uur

de snelheid went ook op de duur
verschillen tussen rap en traag
verkleinen inzicht en structuur
het is geen stelling, maar een vraag
de trein rijdt heel erg snel per uur.

© bert deben
Sprinter ICE1157, Köln–Berlin, wagon 27, zondag 16 juli 2023. 

 

Trein naar Turnhout

. 

TREIN NAAR TURNHOUT 

Niemand knikt hier een gedag

niemand kijkt mij in de ogen

ieder heeft een masker op

niemand lijkt hier opgetogen

ieder in een eigen wereld

ieder leeft in een mobiel

enkel ik leef in een schriftje

bijdetijds als een fossiel

vier wagons slechts deze trein

paarse zetels, vuile ruiten

februari nog en winter

toch is het al lente buiten

slechts een uurtje met de trein

en wat tijd om te beschrijven

wat ik zie hier rondom mij en

wat in mij komt bovendrijven

zoals de vraag: waar gaat het heen

met het klimaat en met Covid19

terwijl ik zelf naar Turnhout ga

om mijn kleinkind weer te zien.

© bert deben

Trein Antwerpen – Turnhout, woensdag 24 februari 2021.

Treinen in tijden van corona

.

Beste reizigers 

.

Welkom op de trein naar elders

in het land, waar U, met wat geluk

op tijd zal arriveren 

Let wel: het dragen van een masker

dat zowel de mond als de neus bedekt

is gans de reis verplicht 

en weet ook dat U in de trein 

niets mag consumeren 

Helemaal alleen in een wagon

want wie wil er naar Hasselt gaan 

en als ik op mijn ademhaling let

kom ik tot rust, dampt mijn bril 

wat minder aan 

en kan ik

tussen nevels door wat lezen

gratis tickets en nog steeds gezond

dus laten wij gelukkig wezen!

© bert deben

Trein Antwerpen – Hasselt, donderdag 8 oktober 2020,

met dank aan de NMBS voor de gratis Hello Belgium railpass!

https://www.belgiantrain.be/nl/tickets-and-railcards/railpass/free-pass

https://www.belgiantrain.be/nl/travel-ideas/inspiration/nmbs-sncb-blog 

Aan Rika - Piet Paaltjens

.

Aan Rika

Slechts éénmaal heb ik u gezien. Gij waart

Gezeten in een sneltrein, die den trein

Waar ik mee reed passeerde in volle vaart.

De kennismaking kon niet korter zijn.

En toch, zij duurde lang genoeg om mij

Het eindloos levenspad met fletsen lach

Te doen vervolgen. Ach! geen enkel blij

Glimlachje liet ik meer, sinds ik u zag.

Waarom ook hebt gij van dat blonde haar,

Daar de engelen aan te kennen zijn? En dan,

Waarom blauwe oogen, wonderdiep en klaar?

Gij wist toch, dat ik daar niet tegen kan!

En waarom mij dan zoo voorbijgesneld,

En niet, als ‘t weerlicht, ‘t rijtuig opgerukt,

En om mijn hals uw armen vastgekneld,

En op mijn mond uw lippen vastgedrukt?

Gij vreesdet mooglijk voor een spoorwegramp?

Maar, Rika, wat kon zaalger voor mij zijn,

Dan, onder helsch geratel en gestamp,

Met u verplet te worden door één trein?

Piet Paaltjens 

(Leeuarden 1835 - Schiedam 1894)

Koninklijke Bibliotheek: het leven van Piet Paaltjens 

Aan Rika 

animatiefilm van Juan de Graaf

Matje sneeuw (een mijmering)

.

. 

Stiltezone

.

.

Stiltezone  

Op weg naar mijn zestig

heb ik nog een jaartje te gaan

wil ik voelen aan de tijd

of hij al tastbaar is  

de haren wat bijgekleurd

een koffer vol verlangen

naar toch nog jong zijn

strak verpakt in tweede huid  

in een grootstad waar alles kan

van wandelingen langs de Spree

tot nachten in een vagevuur

en alle dagen taart  

reizend in een stiltezone

wijs ik een wit overhemdje terecht

nadat het drie maal smartphonend  

mijn dromen verstoorde. 

 

© bert deben

ICE 849, Düsseldorf-Berlin, dinsdag 10 september 2019.

 

dat stemt mij in zo’n toestand mild

We zitten in de trein en ik wil slapen

van 4 uur ochtend op en ik ben moe

maar hoe ik het ook tracht en zit te gapen

het lukt me niet – ik knijp de ogen toe  

want naast ons ligt een baby zwaar te wenen

de mama doet haar best om hem te sussen

de baby is geen kind maar een sirene

de papa excuseert zich ondertussen  

ik knik begrijpend en steek dopjes in mijn oren

en wacht geduldig af tot het verstilt

nog 2 maand voor mijn kleinkind wordt geboren

dat stemt mij in zo’n toestand heel erg mild. 

 

© bert deben

ICE trein Bxl – Köln, woensdag 6 september 2017 - opi gedicht 2.

Ik heb vandaag een woord verzwegen

 

Ik heb vandaag een woord verzwegen

’t lag op het puntje van mijn tong

waar ik het net op tijd verdrong

na eerst 10 tellen overwegen  

10 tellen … soms is het een zegen

genoeg voor een gedachtesprong

ik  heb vandaag een woord verzwegen

’t lag op het puntje van mijn tong  

ik voelde hoe het binnendrong

en daarna zocht naar uitgangswegen

een moord had ik wel kunnen plegen

waarna ik mij tot inkeer dwong  

ik heb vandaag een woord verzwegen

’t lag op het puntje van mijn tong.  

 

© bert deben

Bus 42245 Eindhoven – Düsseldorf, dinsdag 6 september 2016.

een sondeel (mix van sonnet en rondeel)

Ik zie, ik zie wat jij niet ziet

ik zie, ik zie wat jij niet ziet 

ik zie het vlees, jij ziet het vet 

ik zie een kapsel, jij een pet 

ik zie een pot, jij een vergiet 

jij ziet de troep in het toilet 

ik weet dat ik iets achter liet 

maar wat precies dat zie ik niet 

omdat ik niet mijn bril op zet 

ik zie iets vaag, jij expliciet 

jij ziet de ernst en ik de pret 

ik zie het zonder en jij met 

jij ziet de kern van wat geschiedt 

jij zag die auto in de straat 

ik zag hem ook, maar net te laat.  

© bert deben 

ICE 549  trein tussen Hannover en Berlijn

dinsdag, 6 september 2016. 

de originele eindstrofe ging net iets anders: 

jij ziet precies waar het om gaat 

ik zie het ook, maar steeds te laat. 

Blik met een trauma

.

Blik met een trauma  

.

Ik open een blik met een trauma

bekijk het nieuws

oorlog, natuurramp, een aanslag

de geboorte van een panda

in gevangenschap  

ik lepel het blik leeg

slik de resten weg

bedenk dat het zo moest zijn  

’s nachts heb ik last van mijn maag 

borrelt het in mijn ingewanden 
voel ik hoe het niet verteert 

de volgende ochtend

vind ik het blik terug  

ongeopend. 

© bert deben

Trein A’pen – Brussel, donderdag 2 juni 2016.

L-trein naar Nijvel

.

 

.

L-trein naar Nijvel  

Je stapte in te Mortsel

Liersesteenweg

en bij Duffel

was ik al verslingerd  

niet op je lach

al was die meer dan mooi

en deed je net

alsof dit niet echt een pluspunt was  

niet op het plukje dons

dat bij het openen van jouw jas

aan heel de wereld toonde dat

je zoekend borsthaar had

dat eindigde waar taal begon  

het was zelfs niet omdat

je in je tas een bundel had

met poëzie, van iemand die

mijn voorbeeld was  

het was jouw blik

en de manier

waarop je  

keurend  

even buiten jouw boekje las. 

 
.

© bert deben

L-trein Antwerpen-Nijvel, donderdag 22 januari 2015.

 

Ze lacht van achter haar laptop

 

 

Het Eindstation

.

Antwerpen, 19 sept. 2013, geïnspireerd door ‘La dernière gare du monde’ van Wannes Van de Velde

foto: Love Tunnel, Shanghai © bert deben 

 

'Het Eindstation' kreeg een eervolle vermelding voor de Poëziewedstrijd

'Leo Vercruyssen' op zaterdag 23 november 2013 te Sint-Gillis-Waas

en werd gepubliceerd in bijhorende bloemlezing.

  

Een anaconda in Berlijn

                illustratie:Lynne Chapman uit ‘Class Two At The Zoo’

.

Een anaconda

. 
Een anaconda in Berlijn
nam elke ochtend vroeg de trein
om in de buurt van Osterbürgen
gezellig zijn ontbijt te wurgen
 
daarvan nam hij dan restjes mee
als lunchpakket naar Obersee
 
nadien ging hij terug vermits
hij graag tijdens de avondspits
- iets wat hem ook wel altijd lukte -
een hapje mee at van de drukte.
 
 
© bert deben
trein Amsterdam – Antwerpen, 13 april 2003.

Er worden dromen overwogen, er wordt beschouwd en nagedacht ...

        © bert deben, Antwerpen, 6 december 2010 - foto: treinstation: Dunedin, New Zealand.  

 

Connecting People - privé gesprekjes in de trein ...



Connecting People

.

De trein naar huis, in vele talen

wordt hier gepraat in elke toon

maar in een broekzaktelefoon

ik hoor wat flarden de verhalen

 

een kranig mens eist van haar zoon

dat hij haar af zou komen halen

het meisje naast me zit te stralen

in stukjes klinkt de liefde schoon

 

een jongeman hoor ik charmeren

hij vraagt alsnog een laatste kans

en speelt dat - denk ik - ook wel klaar

 

het klinkt gezellig zo, althans

eenieder zit te converseren

maar niemand praat hier met elkaar.

 

 

© bert deben

trein Amsterdam – Antwerpen, zondag 13 oktober 2002

 

.

Onrustig en op drift

Het station vertrekt en laat me

eenzaam achter in een volle trein

straks, zal ik met iemand anders zijn

zo ben ik, maar dat ontgaat me

ik denk aan jou ... je verraadt me

niet wat jij verlangt of voelt, jouw pijn

verdwijnt in stilte, jouw angst in schijn

jouw zwijgen overlaadt me

mijn leven was een open schrift

dat jij dan weer niet lezen wou

ik was op zoek, ik was ontrouw

en heb dat in jouw vlees gegrift

ik was onrustig en op drift

en hoopte op respons van jou.

© bert deben

Trein A’pen – Bxl, 9 nov. 1996 / Londen, 10 nov. 1996, voor H. 

 

Stoptrein 4u40

Stoptrein 4u40

De trein komt langzaam aan tot leven 
met kleine oogjes toch althans
ontwaken zoekt een tweede kans
de geestdrift is niet overdreven

na elk station deint het refrein
de reiziger kent de cadans
het is een wiegen in balans
terwijl perrons de schakels zijn

forenzen kijken onderkoeld
de vroege shift is opgestaan
en heeft de zon nog niet ontdekt

de trein rijdt traag maar goedbedoeld
van plaats tot plaats terwijl de maan
gemoedsrust schenkt aan het traject.

© bert deben
L-trein Brussel – Antwerpen, 30 juli 1996. 

Geschreven tussen 4u40 en 5u39, na eerst een korte overnachting in het station (laatste trein gemist), waarbij ik enkele malen werd wakker gemaakt door de politie om mijn treinticket te tonen (om aan te tonen dat ik geen landloper was, terwijl ik een maand voorheen nog een kasteel had als 2de verblijf 😊).