dinsdag 9 juli 2019

De schoenen van mijn vader

.
.
De schoenen van mijn vader  

Terwijl ik door het boek van ’t leven blader
groeit mijn besef: ik ben niet langer kind
maar wandel in de schoenen van mijn vader
waarin ik nu de toekomst vind
terwijl wat eindigt herbegint  

mijn dochter en mijn kleinkind komen eten
wat zal ik voor hen maken, zo denk ik, maar
is dit een zorg, ik heb het nooit geweten
we belden aan, we stonden daar
het eten stond al kant en klaar  

waarna we samen nog wat televisie keken
mijn vader deed het sinds mijn moeders dood
dat hoorde zo, hij is er nooit van afgeweken
nu valt traditie in mijn schoot
ik denk: wat wordt mijn kleinkind groot  

ik zucht terwijl ik alles even kader
het staat niet stil, het schuift slechts op in tijd
ik wandel in de schoenen van mijn vader
en voel zo zijn tevredenheid
terwijl ik het diner bereid. 
 

© bert deben
MSC Orchestra, Noordzee, maandag 24 juni 2019 – een iets ernstiger opi-gedicht ...
 
sept. 2020 gepubliceerd in paperback Po-e-zine editie XVI 'Reflectie' 

12 opmerkingen:

  1. Een prachtig gedicht, één van je juweeltjes.

    Simone

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Prachtig Bert, en wat mag ik hier veel in herkennen...

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik wandel mee in zijn schoenen, hij zal daar idd tevreden om zijn, ik denk dan terug aan de dag des afscheids van hem, we liepen toen ook letterlijk in zijn schoenen. Ik mis hem nog regelmatig, morgen kunnen we bonen plukken die hij nog gezaaid heeft. Binnen kort een overvloed aan tomaten ???

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Het leven zelf...zo gaat dat. Mooi dat je zijn werk verder zet, plichtbewust.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Heej Bert,
    Hoe oneindig lief is dit gedichtje: ja, zo ‘gaat’ dat... in de voetsporen van je papa mogen treden...
    Toch ook fijn, niet?
    Heel veel Liefs,
    Lieva

    BeantwoordenVerwijderen
  6. It's the circle of life
    And it moves us all
    Through despair and hope
    Through faith and love

    Till we find our place
    On the path unwinding
    In the circle
    The circle of life

    (Elton John / Tim Rice)

    moest ik toch even aan denken bij deze - hoop dat je dat niet erg vind

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. in tegendeel, hakuna matata, ik vind het zelfs een mooi compliment ;-)

      Verwijderen
    2. mijn vader leerde
      me , zelfbewust ,op eigen benen te staan,
      nooit schaapachtig in het spoor
      van andermans schoenen te gaan.
      joz.le bruyn

      Verwijderen
    3. ik leerde eerder van uit mezelf die les, om dan, door de natuurlijke gang der zaken, te merken dat je op sommige punten toch in de schoenen van je ouders begint te lopen - schaapachtig vind ik wat denigrerend

      Verwijderen