donderdag 13 december 2018

Ze zwijgt

 .
  foto: Ed van den Bergen                

Ze zwijgt

Ze woont sinds kort in een tehuis
en elke zondag zien de kinderen
bij elk bezoek haar wilskracht minderen
ze zwijgt, ze zit wat voor de buis

haar droom is zij al heel lang kwijt
een huisje samen bij de zee
ze leest niet meer, ze kijkt TV
of staart in de oneindigheid

het is december, overgang
ze hunkert naar de laatste dag
ze weet dat het van God niet mag
maar die begrijpt wel haar gedachten

ze weet dat hij daar zit te wachten
ze mist haar man al jarenlang.


© bert deben
Semarang, Java, Indonesië, 13.12.2003.

 
 
april 2018 gepubliceerd in de bundel '100 beste gedichten poëziewedstrijd VtbKultuur Opwijk 

5 opmerkingen:

  1. Oud worden kan mooi zijn, maar helaas zitten in tehuizen heel veel mannen en vrouwen te wachten en te staren. Een triest gezicht.
    Mooi gedicht.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Feestdagen in aantocht, doch voor velen plagerij, een dag als een andere, wachten en soms smachten tot het licht uit gaat.Vele dieren worden sneller uit lijden verlost.

    BeantwoordenVerwijderen