Zwerversliefde
(naar Adriaan Roland Holst)
laten wij – al is het maar voor deze nacht
mekaar beminnen, als was de hemel eeuwig blauw
en ook al zal er tussen ons nooit sprake zijn van trouw
de vrije liefde mag hier teder zijn en zacht
en laten wij niet denken, aan wat dan niet mag zijn
terwijl ik jou verwen en wederzijds jij mij verwent
wij samen doen alsof de nacht geen einde kent
niet denkend aan een afscheid of aan pijn
want zijn wij niet als bladeren, zwervend in de wind
slechts zielen die hier dolen tot het einde van een tijd
en zijn wij dan niet meer dan dat, waarom dan een verwijt
als even maar een eenzaam blad, een ander blad bemint
al is het dan niet langer dan, niet meer dan maar één nacht
wat dienen wij te doen, dan te genieten en te leven
en zouden wij elkaar intens niet alles mogen geven
uit eerbied voor het toeval dat ons samen heeft gebracht
dus denk niet aan wat komen kan, of straks weer zal vergaan
ach laten wij die korte tijd niet zinloos zo besteden
maar leef met mij, de hele nacht en in het heden
en laat ons de herinnering voor eeuwig doen bestaan.
© bert deben
Antwerpen, 17 november 1993, voor André.
http://bertdeben.blogspot.com/2015/03/zwerversliefde-adriaan-roland-holst.html
