Zenmet thee en karnemelkDit is het dan, ouder gewordenniet meer hoeven te springenover de horden van het levengewoon de dag zoals hij komtzen met thee en karnemelkbuiten schijnt de herfst nu goud-geelbruin, een merel houdthet kopje schuin en schudt dan eveneen mens begrijpen zal ie nooitdan vlieg ik weg in een verledenen koester de vergetelheidik hoor een lied dat is voltooidik ben vandaag volmaakt tevreden,ik ben van ouder leed bevrijd.© bert debenAmsterdam, september 2002, voor Peter.Nominatie Almere Poëzieprijs, 29 januari 2004.
zondag 29 september 2002
Zen met thee en karnemelk
Labels:
Almere,
filosofisch,
karnemelk,
nominatie,
ouder worden,
Peter,
sonnet,
thee,
zen
Abonneren op:
Posts (Atom)