artiest onbekend
.
Draakje brandt een toorts voor mij
het weet dat ik verdriet heb
maar niet hoe mij te troosten
ik heb het dat ook nooit geleerd
verkeerd misschien
ik had te zeer mijn eigen zorgen
mijn altijd ik maar elke morgen
mijn eigen kleine wereld voor de ogen zien
en wat ik zag was meestal grijs
een dag vol wolken, overtrokken
geluk dat altijd stoppen kon
maar draakje wil een lach ontlokken
en wijst achter mijn wolken naar
een eerste heel klein straaltje zon.
© bert deben
Antwerpen, maandag 29 maart 2004, 01:17 uur.
.
voor meer gedichten uit de draakjesreeks, klik op: 'draakje'
.
voor meer gedichten uit de draakjesreeks, klik op: 'draakje'