Een engel maakte open ...

.

                                  Antwerpen, 21 oktober 2008, voor Ruud 

 

.

Starry starry night

.

The Starry Night, Vincent van Gogh, 1889

Starry starry night

.

De laatste nacht, ik zit nog na te dromen
onderweg zijn laat z’n sporen na, gedachten
Don McLean mee on the road, sterrennachten
vrede, de geur van eucalyptusbomen

het grote niets, dicht bij de dood en toch
is dit het leven zelf, steeds maar verder gaan
en achterlaten, de reden ook van het bestaan
als er al een reden is, of is het zelfbedrog

als ik de ogen sluit dan heb ik niets bewezen
maar het gevoel dat niets meer te bewijzen valt
afwezigheid, de stilte van woestijn te zijn
tot alles ophoudt op een nacht als deze

de sterren staan mooi uitgestald
hier boven het kampeerterrein.


© bert deben

Paringa Caravan Park, Renmark, South Australia, zondag 24 februari 2008.

Vandaag, exact vier jaar geleden, geschreven na een prachtige tocht door 'the outback' in Australië - foto's hiervan kan men eventueel bekijken op deze link naar mijn fotoblog: Outback, Australia 

En absoluut hier bij horend is natuurlijk Don McLean's "Starry Starry Night" - 'Vincent', zijn betoverende ode aan Vincent Van Gogh:

 

Tast toe, alles gratis!

.

Tast toe

Ik gooi mezelf te koop

en vraag U niets

voor mijn gedichten

tenzij misschien

dat U mij leest

bevatten mag

maar hoeft niet echt

of ingaan op

tot zelfs belichten

zo weet ik ook

dat U bent langs geweest

maar liefst van al

heb ik gewoon

dat U iets voelt

al is het maar bescheiden

het hoeft niets eens

wat ik bedoel

het mag gerust

een eigen leven leiden.

© bert deben

Antwerpen, dinsdag 14 februari 2012.

.

 

Bloot

Misschien is dit dan wel het leven

naast je liggen, lezen, schrijven

denken aan het doen en even

later het dan ook bedrijven

nog nooit heb ik het zo omschreven

als jij en ik het durven zijn

of wij het in elkaar beleven

een wolf, vampier tot zelfs een zwijn

en naast jou ook mezelf nadien

dan ben ik lang de dichter niet

ook niet in woorden heel bedreven

alleen maar jij mag mij zo zien

het kleine bundeltje verdriet

dat zich een keer durft bloot te geven.

© bert deben

Vlucht FI503, Icelandair, Schiphol (NL) – Keflavik (IJsland), zaterdag 21 november 2009, voor Ruud.

..

Dondervliegje - een kleine ode aan Wisława Szymborska

.

Dondervliegje

Wisława Szymborska

lag naast mij in het gras

op een berm langs de autostrade

uitzicht met zandkorrel ^(*) 

de muze landde

op bladzijde 107

op klaarlichte dag

vermomd als een dondervliegje

het aanschouwde hoe ik las

sloeg gade hoe ik gadesloeg

en zag dat ik evengoed

van het kleine

als het grote

kon genieten hier

toen ik de bundel sloot

werd het vereeuwigd op papier.

© bert deben

Ollendorf, Duitsland, vrijdag 1 juni 2007,

op een parkeerplaats naast de autostrade, onderweg naar Polen.

^(*) ‘Uitzicht met Zandkorrel’ is de titel van een bundel met een keuze uit de gedichten van Wisława Szymborska  (uitgeverij Meulenhoff).  Haar lyrische gedichten zijn vaak speels, ironisch en verrassend en getuigen van nauwkeurige observaties en een grote beeldenrijkdom.

Citaat uit NRC Handelsblad: “Door de bezieling van haar gedichten geven ze in woorden terug wat je ongemerkt aan werelden verloren bent”

Wisława Szymborska (geb. te Kornik op 2 juli 1923), overleed woensdag 1 februari 2012 vredig in haar slaap te Krakau.  In 1996 won deze Poolse dichteres de Nobelprijs voor literatuur.  De juryleden van de Nobelprijs noemden haar de 'Mozart van de poëzie' en een vrouw die 'de elegantie van taal wist te combineren met de razernij van Beethoven'.

De Nobelprijs was voor Szymborska echter geen reden om veel in de publiciteit te treden. Interviews gaf ze heel zelden en de foto’s die van haar beschikbaar zijn stammen vrijwel allemaal uit de periode rondom de toekenning van de Nobelprijs.

  Wisława Szymborska - Enige woorden over de ziel:

 

 

.