woensdag 31 juli 1996

Maar toch verdwijnt de onrust niet ...


 
De Onrust
.
Maar toch verdwijnt de onrust niet
hoezeer ik ook naar vrede tracht
de deining heeft mij in haar macht
en brengt mij leegte en verdriet

hoe zacht ben ik en toch graniet
verlangend maar soms ondoordacht
en hoe nerveus rond middernacht
als niemand mij de liefde biedt

ik zoek maar vind slechts namaaksfeer
en bouw rond mij een muur van schijn
een burcht waarin men mij niet vindt
maar slechts het beeld dat ik creëer

een beeld dat breekt als porselein,
als iemand mij dan écht bemint.


© bert deben
Antwerpen, 31 juli 1996,
geschreven na het beluisteren van een reportage rondom Alice Nahon.

gepubliceerd in 'Schoon Schip' jg 21, nr. 4 - 2014.

.
.

dinsdag 30 juli 1996

Stoptrein 4u40



Stoptrein 4u40

De trein komt langzaam aan tot leven 
met kleine oogjes toch althans
ontwaken zoekt een tweede kans
de geestdrift is niet overdreven

na elk station deint het refrein
de reiziger kent de cadans
het is een wiegen in balans
terwijl perrons de schakels zijn

forenzen kijken onderkoeld
de vroege shift is opgestaan
en heeft de zon nog niet ontdekt

de trein rijdt traag maar goedbedoeld
van plaats tot plaats terwijl de maan
gemoedsrust schenkt aan het traject.


© bert deben
L-trein Brussel – Antwerpen, 30 juli 1996. 

Geschreven tussen 4u40 en 5u39, na eerst een korte overnachting in het station (laatste trein gemist), waarbij ik enkele malen werd wakker gemaakt door de politie om mijn treinticket te tonen (om aan te tonen dat ik geen landloper was, terwijl ik een maand voorheen nog een kasteel had als 2de verblijf 😊).

zaterdag 6 juli 1996

Rug tegen rug

 


Rug tegen rug zittend op een weide
mijn schouders strak tegen de zijne
hij leest, ik schrijf, en wij verdwijnen
in de massa van een festival.


© bert deben
Antwerpen, Konijnenweidefestival, 06 juli 1996