Uit de tentoonstelling 'Poetry in the Picture'
.
Ik sluit de ogen voor de werelden zie slechts jou – een door en doorvan angst verstild onzeker zijnnegerend dat je denkt aan mijik zoen mijn mond op niets dan leegtehet ontbreken van jouw eerlijkheidik streel (mijn handen koud van langalleen) jouw schitterend ontkennenhet slakkenhuis waarin je schuiltmet wonden van gemarmerd vleesvoorzichtig stijlvol ingerichtik zie hoe jouw gezicht verlangt naar mijmaar weet dat jij als kerstmis bentvolmaakt onecht en vlug voorbij.© bert debenAntwerpen, dinsdag 12 december 2ooo
.