Een kunstig Shakespeariaans sonnet met een mooie combinatie van woord en beeld. Ik dacht overigens dat het distichon dan rijmen moest maar nu pas zie ik dat je het sextet versneden hebt tot 4+2 en dan vind ik het distichon aan het einde toch een zwaktebod i.p.v. de uitsmijter die het bij Shakespeare is. Dat neemt niet weg dat het lekker loopt met mooie regels als: - het licht dat ik niet raken kon & - een dwerg was ik in jouw heelal
Ik krijg er zin in als ik jou zo bezig zie om zelf mijn tweede Icarusgedicht te maken. Kun je Matisse hiervoor vrij gebruiken?
@ Abel : ik heb al jaren een voorkeur voor het schrijven in sonnetvorm, maar hou mij nooit (bewust) strikt aan een bepaalde sonnetvorm - het groeit zoals het komt, zeker de persoonlijke gedichten zoals dit. Als het al iemand kan aanzetten om zelf (nog) een gedicht te willen schrijven, dan vind ik dat ik al veel bereikt heb ... ;-)
Matisse : Ik vind dat kunstvormen elkaar moet kunnen aanvullen en inspireren en zolang er geen commerciële bedoelingen achter schuilen en de naam vermeld wordt, is het een eerbetoon en geen ‘gebruik’. Anders zou het zijn moest ik er postkaarten of posters van maken om die dan te verkopen. Ik schreef het gedicht trouwens niet bij het werk zelf, zelfs de titel is pas achteraf gekomen, maar ik vond het achteraf wel een mooie combinatie en mijn manier om Matisse even mee in de kijker te zetten.
met dank voor het langskomen en de commentaar en met poëtische groet, bert .
Het springt eruit, afbeelding en gedicht.
BeantwoordenVerwijderenEen ansicht voor een ooit geliefde.
BeantwoordenVerwijderenmooi
BeantwoordenVerwijderenFraai gedicht Bert, mooie combinatie met Matisse, met dat intrigerend rode cirkeltje op de bekende plaats...
BeantwoordenVerwijderenAls je het zo goed kunt verwoorden, ben je er al aardig overheen :-).
BeantwoordenVerwijderenEen kunstig Shakespeariaans sonnet met een mooie combinatie van woord en beeld. Ik dacht overigens dat het distichon dan rijmen moest maar nu pas zie ik dat je het sextet versneden hebt tot 4+2 en dan vind ik het distichon aan het einde toch een zwaktebod i.p.v. de uitsmijter die het bij Shakespeare is. Dat neemt niet weg dat het lekker loopt met mooie regels als:
BeantwoordenVerwijderen- het licht dat ik niet raken kon &
- een dwerg was ik in jouw heelal
Ik krijg er zin in als ik jou zo bezig zie om zelf mijn tweede Icarusgedicht te maken. Kun je
Matisse hiervoor vrij gebruiken?
Groet van Abel Staring
@ Abel : ik heb al jaren een voorkeur voor het schrijven in sonnetvorm, maar hou mij nooit (bewust) strikt aan een bepaalde sonnetvorm - het groeit zoals het komt, zeker de persoonlijke gedichten zoals dit. Als het al iemand kan aanzetten om zelf (nog) een gedicht te willen schrijven, dan vind ik dat ik al veel bereikt heb ... ;-)
BeantwoordenVerwijderenMatisse : Ik vind dat kunstvormen elkaar moet kunnen aanvullen en inspireren en zolang er geen commerciële bedoelingen achter schuilen en de naam vermeld wordt, is het een eerbetoon en geen ‘gebruik’. Anders zou het zijn moest ik er postkaarten of posters van maken om die dan te verkopen. Ik schreef het gedicht trouwens niet bij het werk zelf, zelfs de titel is pas achteraf gekomen, maar ik vond het achteraf wel een mooie combinatie en mijn manier om Matisse even mee in de kijker te zetten.
met dank voor het langskomen en de commentaar en met poëtische groet,
bert
.
Wonderschoon, om steeds opnieuw te lezen.Was ik Icara, ik las mij in jouw gedicht omhoog.
BeantwoordenVerwijderenontzettend mooi
BeantwoordenVerwijderenecht prachtig!
BeantwoordenVerwijderenmooi
BeantwoordenVerwijderenheel mooi!
BeantwoordenVerwijderenMooi
BeantwoordenVerwijdereneen mooie passende mix van woord en beeld!
BeantwoordenVerwijderenFraai gedicht bert
BeantwoordenVerwijderenPrachtig ,dit raakt gevoelige snaren , heel mooi Bert
BeantwoordenVerwijderen