woensdag 24 februari 2021

Trein naar Turnhout

. 

TREIN NAAR TURNHOUT 

Niemand knikt hier een gedag
niemand kijkt mij in de ogen
ieder heeft een masker op
niemand lijkt hier opgetogen

ieder in een eigen wereld
ieder leeft in een mobiel
enkel ik leef in een schriftje
bijdetijds als een fossiel

vier wagons slechts deze trein
paarse zetels, vuile ruiten
februari nog en winter
toch is het al lente buiten

slechts een uurtje met de trein
en wat tijd om te beschrijven
wat ik zie hier rondom mij en
wat in mij komt bovendrijven

zoals de vraag: waar gaat het heen
met het klimaat en met Covid19
terwijl ik zelf naar Turnhout ga
om mijn kleinkind weer te zien.


© bert deben
Trein Antwerpen – Turnhout, woensdag 24 februari 2021.


Gepost door op
Labels: , , , , , , , , , ,

11 opmerkingen:

  1. Zelfstandig journalist Antwerpen12 december 2023 om 18:59

    Reizen met de trein was in die dagen een vreemde gewaarwording.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Anoniem17 december 2023 om 10:20

      En toch kijk ik met weemoed terug

      Assyke

      Verwijderen
    2. bert deben17 december 2023 om 12:50

      Er was toen ook minder drukte en je kon meer en dichter bij zijn bij wie echt telt - dingen die al snel weer wegvielen nadat de maatregelen werden versoepeld ...

      Verwijderen
    3. Assyke17 december 2023 om 18:30

      We waren toen een echt gezin.
      Iedereen thuis.
      Zelfs lief.
      Heel harmonieus en stressloos.
      Ondanks al het schoolwerk ervaarde niemand enige druk.

      Verwijderen
    4. bert deben17 december 2023 om 18:34

      ja, dat hoor je wel meer - het gaf velen een mooi beeld van wat we in al onze drukte eigenlijk missen ... en voor de natuur was het ook goed!

      Verwijderen
    5. Assyke17 december 2023 om 18:36

      Ja, ik had gehoopt dat we niet zouden vergeten hoe helend die periode ook is geweest, los van Corona en alle sterftes en zieken.

      Verwijderen
    6. bert deben17 december 2023 om 18:39

      eens de maatregelen gestopt waren ging zo goed als iedereen zo snel mogelijk terug het oude stressvolle leventje leiden, heel raar dat die helende gevoelens net zo snel weer vergeten werden ...

      Verwijderen
  2. Gisela13 december 2023 om 00:01

    Geweldig !
    Het weerzien van je kleinkind.
    🍀🥰❤️

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Rondetijd17 december 2023 om 22:39

    Een gedicht uit andere tijden, een andere wereld bijna. We zijn het inderdaad helaas zo snel vergeten.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Liliane18 december 2023 om 12:09

    knap geschreven ♥

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Jeannine18 december 2023 om 12:17

    Was een moeilijke moment toen met de trein .. de covid.
    Maar na een tijdje zag je uw oogappel terug en dat was het zeker waard.
    Een kleinkind dat streelt uw hart. ❤️

    BeantwoordenVerwijderen

Abonneren op: Reacties posten (Atom)