Posts tonen met het label Frank B. Alle posts tonen
Posts tonen met het label Frank B. Alle posts tonen

maandag 21 november 2022

Ik laat jou met de tijd verzachten



Er straalt een beetje zilver rond
zo schijnt de nacht op jouw gezicht 
de volle maan deels uitgegomd
de wolken milder bijgelicht
 
ik heb jou schoonheid toegedicht
die niemand buiten mij verstond
en zag jou zoals jij wellicht
niet eens jezelf verbeelden kon

je zal ook nooit uit mij verdwijnen
je bent er nog, maar buitenspel
gegrift, getekend in gedachten
maar minder klaar, in stippellijnen

jouw felle kleuren nu pastel
ik laat jou met de tijd verzachten.


© bert deben
Antwerpen, zondag 30 september 2007, voor Frank.

zaterdag 16 april 2022

Zephyros (Ζέφυρος)

.
.

Zephyros


Je bent mijn hart en danst als bloed 
de warmte door mijn aders heen 
de liefde vol adrenaline 

met handen die mij zoeken 
door een labyrint van 
zacht satijnen bakens 

waar ik me weer als je me strelen wil 
op plaatsen waar ik tastbaar ben 
maar immer te gevoelig 

woelig als de westenwind 
beoefen je op mij jouw mond 
die verlangend fluistert 

dat je ‘ons’ het allermooiste vindt. 


© bert deben 
Antwerpen, 18 april 2000, voor Frank B.
mythologische herwerking, Vogelwaarde, 16 april 2022.
Schilderij: Zephyros en Flora (1875) - William-Adolphe Bouguereau 
 
 
.

vrijdag 1 september 2017

Eeuwig jong

.
.


Eeuwig jong  

Eeuwig jong was doen alsof 
ik achtentwintig was en 
zwijgen over jaren 
die verloren zijn  

in een zwart satijnen hemdje 
en een nonchalante houding 
eeuwig jong is nooit voltooid 
maar ondertussen lang geleden 

als ik kijk nu naar die pose 
denk ik even aan ons allebei 
en aan die nacht en wat 
ontdooid werd en verzwegen 

en waarom dat werd vastgelegd 
want op foto gaat het nooit voorbij. 


© bert deben 
Antwerpen, donderdag 31 augustus 2017, 
bij een foto van 20 jaar terug - fotograaf: Frank B. 


dinsdag 12 april 2016

Ik zie je graag ...

.
 
ik zie je graag –
ik zie je graag –
ik zie je graag

ik zou de woorden duizend maal herhalen
tot ze balen en banaal zijn en vervagen
en we beiden niet meer vragen naar elkaar
een paar dat altijd samen is tot later
tot de kater van te veel ‘ik zie je graag’
sinds lang weer vaag is en verdwenen
verschenen als de kleuren door te veel aan zon
en hoe ik overwon en net als jij
tot rook en stof en as verging
 
en geen van al wie achterblijft begrijpt
dat al dat steeds ‘ik zie je graag’
werd aangerijpt
tot samen zwevend hand in hand
en als jouw lach tot licht vervaagt
herhaal ik weer die woorden traag:
 
ik zie je graag,
ik zie je graag

ik zie je graag.
 

© bert deben
Antwerpen, 30 januari 1999, voor Frank B.
  
Bij de tweede editie van het Groot Letterfestival te Eindhoven, op zondag 10 april 2016, werd een schrijfwedstrijd georganiseerd met als thema ‘Levenslang liefde is …’ Er kon zowel proza als poëzie worden ingestuurd en er waren in totaal 115 inzendingen.   
.
De jury van de schrijfwedstrijd van het Groot Letterfestival 2016 bestond uit Dries Dreijer, Jos Linssen en Meriam Wehrens.  Van de 5 genomineerden was ik de enige met een gedicht. De derde prijs ging naar de tekst ‘Liefdesles!’ van Annette Akkerman, de eerste prijs naar het kortverhaal Het afscheid van een leven samen’ van Betty van Bellen-Goddijn.  Mijn gedicht ontving de tweede prijs van de jury – door omstandigheden kon ik echter niet aanwezig zijn tijdens de prijsuitreiking.  De winnende teksten werden opgenomen in een fraai bundeltje met als titel 'Levenslange Liefde is ...' 

Uit het juryrapport: De tweede plaats is voor een goed verzorgd gedicht. Het spreekt inhoudelijk erg aan, de jury kan er zich gemakkelijk een voorstelling bij maken. Bovendien heeft de tekst een sterke vorm. Het bevat veel binnenrijm en tóch is het opgebouwd uit erg mooie regels. Plus: het gedicht bestaat uit een enkele zin en dat is niet eenvoudig, aldus de jury. Op de tweede plaats staat ‘Levenslange liefde en daar voorbij’ van Bert Deben! 



maandag 8 december 2014

Het huis waarin wij samenwoonden

.
 
 
Kleine bijhorende note:  
 
Zaterdag 6 december werd een compromis getekend voor de verkoop van het huis waar ik 18 jaar lang wel en wee mocht beleven en beschrijven.  Als ode aan het huis o.a. dit gedicht, alsook hier onder nog enkele links naar andere gedichten die ik er schreef:
 
 
 

vrijdag 19 april 2013

Op een avond

.
Op een avond stond je naakt en neigend naar
de liefde naast het bed – ik was verbaasd om
zoveel jaren zien dat je er steeds nog was, een
sas van delen van verlangen – ik zag in jou   
 
de ogen van een jonge vlinder, de vlekken van
exotisch wild, een zee van kalmte en
bedreigen, een langzaam zwijgen tot de
ochtendzon de dauw betovert tot schijnbaar
 
parels van kristal, ik zag het al, in al zijn
vormen, het vervagen van de normen en de
hevigheid van samen zijn.  Ik zag in jou de
pijn en hoe die overging in zacht begrijpen
 
ik zag dit alles rijpen in hoe jij daar stond
en bovenal, hoe mooi dat dit werd afgerond.
 
 
© bert deben
Antwerpen, zondag 10 september 2ooo, voor Frank B.

.

Vrijdag 19 april 2013, kreeg dit gedicht een ‘Speciale Vermelding’ voor de 9de poëziewedstrijd VtbKultuur Opwijk.  Het thema van de wedstrijd was ‘Ik voel me …’ In de bundel met 100 beste gedichten werd, buiten dit gedicht, ook mijn  Ik raam de maten van jouw meubels’ gepubliceerd.

 
.

vrijdag 12 maart 2010



Retourtje
@ rechtmatige eigenaar


Zowat tien jaar
nadat je mij
verlaten hebt
vind ik
tussen een boek
een briefje
met daarop: 
 
“voor altijd
de jouwe”
een hartje
drie kruisjes
en een F

ik veronderstel
dat dit van jou is. 
 

© bert deben
Antwerpen, vrijdag 12 maart 2010, voor F. 


 

zondag 21 februari 2010

Midnight Express


.


Zo mooi was jij
zo zinloos mooi 
jezelf van mij ontzield.

         Ik kon jou geen beschutting geven
         bewaarde jou als een reliek
         maar loste niets van wat ik zag
         je koude lijf
         je botten door je bleke vel
         benauwdheid in je ogen.

Mijn vingertoppen op de jouwe
met tussen ons een muur van glas
en breekbaar toen ik schamper zei
dat dit zoals die scène was.

Voor altijd gruw ik van de dag
dat je zonder mij van steen moest zijn, 
met tal van muren om tegen op te lopen
en niemand die het bloeden dept.

         De tralies glansden flauw op jouw pupillen
         wazig koud op dovend zwart.
         We luisterden niet naar elkaar
         we hoorden slechts de holle woorden.

De echo dat je snel weer vrij zou zijn.

Je lispelde dat de muren ogen hadden
die verfoeiend naar je keken
dat er mannen teken deden naar elkaar
dat je niet je cel uit wou.
Een kerker in je eigen hoofd.

Ik sprak er haastig overheen
alsof er niets te vrezen viel dan vrees op zich
alsof het een vergissing was
die straks weer afgevlakt zou zijn.
Die je best als een ervaring zag.

Er kwam geen lach.

         Ook niet van mij.
         Ik hield me sterk
dat jij straks weer van mij zou zijn
         en immer blijven
         maar wist toen nog niet half hoezeer
die laatste blik dat steeds zou doen.

Hoe angstig iemand dood kan gaan.
        
Ik vlak het uit met mooie woorden
van harde schijf naar harde schijf
je dreigt en weet
dat ik ook daar verbonden blijf
geketend aan die laatste zin.

Als jij mij nodig had,
zou ik er staan …


© bert deben
Antwerpen, zondag 21 februari 2010, voor Frank B. 
.

vrijdag 29 januari 2010

Normandië

.
.
Normandië
.
Hier sta ik dan, de tijd voorbij
een kerkhof vol gesneuvelden
maar al wat ik kan zien, ben jij
jouw tengere gestalte, jouw felle blik

de foto’s die ik heb bewaard
herinneringen opgebaard en 
telkens weer naar voor gehaald
je straalt, je lacht, je kijkt verbaasd

en veel te snel en overhaast
ging alles als een storm weer heen
hier sta ik dan, zo zeer alleen
mijn ogen naar het niets gericht

zo zie ik tussen duizend graven,
alleen maar jouw gezicht.


© bert deben
Normandië, o9 juli 2oo2, voor Frank B. 

 
3de plaats Poëziewedstrijd Bibliotheek Zeeuws Vlaanderen Terneuzen,
gedichtendag 29 januari 2010.
 
Uit het Juryverslag :  “Het gedicht Normandië : Dit is een gedicht dat op eenvoudige woorden stoelt; een gedicht van gewild eenvoudige woordkeus maar tegelijk helder en waarachtig van toon en beleving.  Het kon in feite al enkele decennia eerder geschreven zijn, maar dat is geen minpunt.  Het doet ook niets af aan zijn zeggingskracht. ‘Normandië’ steunt niet op een zuiver rijmend vers en vertoont zelfs enkele kenmerken van latere en dus nieuwere schrijfvormen.  Het verenigt een goede ritmiek met een directe woordkeus en een sobere, tegelijk onmiskenbare gemoedsduiding.” (kwotering 4/5)
.

zondag 18 december 2005

Als je terugkomt wordt het zomer ...

.
 .
Vier uur, ochtend, ik ga slapen
en bevat hoe leeg en broos het is
ik noem jou teder mijn gemis
gruis dat ik wil samenrapen  

mijn vingers tasten in het duister
en dwalen eenzaam door het bed
ze tekenen de leegte nauwgezet
terwijl ik naar ontberen luister  

na al die jaren nog steeds weg
een zwaluw vluchtend voor de kou
en ik, hoe nuchter ook, een dromer
als ik me ’s nachts weer naast jou leg  

ik fluister nog: ik hou van jou,
als je terugkomt wordt het zomer.
 

© bert deben
Antwerpen, zondag 18 december 2005, voor Frank B.
 
 
werd feb 2017 gepubliceerd in Po-e-zine XIV  

donderdag 12 juli 2001

Esch sur Sûre

.
 .                © bert deben - Esch sur Sûre (G.H. Luxemburg), 12 juli 2001, voor Frank B.
   

dinsdag 7 november 2000

Afstand




Afstand
. 
Lig jij ook nu nog met jouw rug naar mij toe 
op kilometers afstand, lichtjes in jezelf gebogen 
angstig voor de werkelijkheid – of ben jij nu 
jouw zorgen kwijt, geborgen in je eigen schoot 

terwijl ik, flirtend met verdwijnen, wederom 
de liefde opzoek met verweesde handen, jouw 
lichaam mis, jouw warme huid, jouw uitgekleed 
verlangend lijf, terwijl ik naar jouw denken gis 

en voel ook jij de eenzaamheid, een bed dat 
groot en koud jouw lichaam grijpt, dat ’s nachts 
weer droomt van tederheid maar koel ontwaakt 
in lege lakens, met armen stijf van hol verlangen 

en liggen wij nu samen, ik dan hier en jij nu daar 
als verloren minnaars, te snakken naar elkaar? 

.
© bert deben 
Antwerpen, 7 november 2000, voor F. 



juni 2020 geplaatst geweest op website 'Social Battle' 

zondag 29 oktober 2000

tot aan het niet meer kunnen

.

Ik las jou mijn gedichten, zittend
in een zetel van vergaan beminnen

al drongen die voor jou dan binnen
als een algebra van woorden 

maar het bekoorde jou als ik ze las
de wereld werd iets stiller en

ik streelde jouw betekenis
ik schreef jou tot een deel van mij

vanaf jouw lach tot aan de pijn
van nu het niet meer kunnen.


© bert deben
Antwerpen, zondag 29 oktober 2000, voor Frank B. 
.

.

vrijdag 20 oktober 2000

Stilleven



STILLEVEN 

Ik vergeet je elke dag een beetje meer
minder denkend in gedichten aandacht
schenken aan details van jou, de kou
is slechts de koude van oktober

sober staat de kachel wat te branden
niet merkend dat het winter werd
en buiten staat een pot chrysanten
te wachten op iets van een graf, ik tracht

kijkend naar stilleven jouw afwezigheid
geen aandacht meer te geven.


© bert deben
Antwerpen, 20 oktober 2000, voor Frank B.