.
Kwaliteit onderwijs daalt fors:
Wanneer eindigt een werkwoord op d, t of dt?
maandag 6 december 2021
zondag 21 november 2021
maandag 8 november 2021
Ik zocht in jou hoe klein ik was ...
.
Origineel handgeschreven: Antwerpen, 18 september 2000, voor Frank B.
(Het huis waarin wij samenwoonden, deel II)
vrijdag 5 november 2021
Etter / Vertalersweelde Giorgio Baffo
.
Zaterdag 23 oktober 2021 werd de nieuwe bundel van Stichting Spleen in de reeks ‘Vertalersweelde’ voorgesteld in het Poëziecentrum te Nijmegen. Voor deze bundel werden gedichten van Giorgio Baffo vertaald door Mereie de Jong. Het eerste exemplaar werd tijdens de voorstelling overhandigd aan Zijne Excellentie Giorgio Novello, ambassadeur van Italië. Zondag 7 november volgt er ook nog een voorstelling van de bundel bij Boekhandel Scheltema te Amsterdam.
Giorgio Baffo (1694 – 1768) was o.a. betrokken bij de opvoeding van Casanova en verdiende de kost als magistraat, maar bovenal was hij een vormvaste dichter die zijn inspiratie vond in de seksuele uitspattingen van zijn tijd, waarbij scabreus taalgebruik absoluut niet werd geschuwd. Apollinaire omschreef deze dichter als de grootste ‘poète priapique’ die ooit had geleefd. In 1987 werd er een naamplaat onthuld bij de woning in Venetië waar hij de laatste jaren van zijn leven had doorgebracht.
Dertien hedendaagse dichters, met name: Piet Gerbrandy, Bert Deben, Jos van Hest, Joop Alleblas, Anne-Marie Maartens, Maria Pommerel, Catalijne den Os, Anneke Schampaert, Jolies Heij, Adriaan Krabbendam, O.B. Kunst, Johan Wambacq en Kees Godefrooij, lieten zich inspireren door het werk van Baffo en leverden responsgedichten aan voor de bundel.
Van mijn hand werden zowaar 12 gedichten opgenomen in de bundel, nl.: 'Sonnet voor Baffo'; 'Venus voor de zon'; 'Ik zocht in jou hoe klein ik was'; 'De bijbel'; 'Begin van alle leven'; 'Hoer'; 'HPV'; 'Ik ga zo vreemd als verre landen'; 'Rood'; 'Mijn ouder vel'; 'Golden Shower' en bovenstaand gedicht 'Etter', een lightverse repliek bij het gedicht van Baffo 'De auteur loopt sief op'.
Een bespreking van de bundel kan men lezen op de website van Meandermagazine:
Sonnet voor Giorgio Baffo
origineel 'Sonnet voor Mr. Cash' uit 1997, in 2021 herwerkt voor Giorio Baffo project
en gepubliceerd in 'Vertalersweelde, Giorgio Baffo e.a.', Stichting Spleen, A'dam 2021
donderdag 4 november 2021
dinsdag 2 november 2021
Allerzielen
.
'Allerzielen' werd gepubliceerd in RWS nr 166, oktober 2021, het kwartaaltijdschrift van Recht op Waardig Sterven. Men kan dit ook digitaal lezen via onderstaande link:
Het gedicht werd oorspronkelijk in mannelijke versie geschreven in 1999:
op vraag van Anne, een dierbare vriendin, werd het ook in vrouwelijke versie gezet.
zondag 24 oktober 2021
maandag 18 oktober 2021
Ze danst, ze zingt ...
.
.
Ze danst, ze zingt, ze weet precieswat ze zo wil, ze wil publiekze heeft de stijl en de mimiekze draait als blaadjes in een bries
ze leeft als ze een podium krijgthet maakt niet uit wie naar haar kijktze danst, ze zingt, ze voelt, het lijktalsof ze alles overstijgt
ze modelleert haar eigen stijlhaar eigen dans, haar eigen liedterwijl ze excessief geniet
ze weet ook wat ze wil bereikenze danst, ze zingt, maar checkt terwijlof wij wel degelijk naar haar kijken.
© bert debenVogelwaarde, 11 oktober 2021, voor Frances
vrijdag 17 september 2021
Glimlach
Iemand toverdeeen glimlach op mijn gezichtmet een croissantje.
© bert debenAntwerpen, L.O., vrijdag 17 september 2021.
zondag 5 september 2021
Als ik stil sta na het stappen
.
.
Ik hou halte, kijk omhoog
lees de wolken en de bomen
en het waaien van het lover
en zon schrijft met haar stralende lucht staat bol van woorden
een ballade in mijn hoofd
ben ik dichterlijk verdoofd.als ik stil sta na het stappen
© bert deben
.foto © Ruud Scheerders: Samrée, 5 sept. 2021
zondag 22 augustus 2021
nominatie Maerlant Poëzieprijs voor mijn gedicht 'Er was een brug'
.
Zaterdagavond
21 augustus 2021 was het de uitreiking van de 6de Maerlant Poëzieprijs, dit jaar met als thema ‘Eiland’. In totaal werden er 334 gedichten
ingestuurd voor deze driejaarlijkse wedstrijd, hieruit selecteerde de jury 20
genomineerden voor de prijs, waaronder mijn bovenstaand gedicht ‘Er was een brug’.
Tijdens de poëzieavond in de ‘Zeeuwse Oase’ te Kats (Noord Beveland, NL) werden deze gedichten voorgedragen door de aanwezige dichters, met tussendoor muzikale intermezzo’s en een hapje en een drankje. Mijn voordracht:
Uiteindelijk was er een gedeelde eerste prijs voor de gedichten ‘Galapagos, Sandy en andere eilanden’ van Anders Schinkel en ‘Boven dit alles de vogels’ van Sara De Lodder. Een derde prijs ging naar Monique Bol voor haar villanelle gedicht ‘Zwemmen leek onschuldig’.
Alle genomineerde gedichten werden gepubliceerd in de bundel ‘Eiland’, samen met telkens een foto van een kunstwerk uit de gelijklopende kunsttentoonstelling Kunstspoor. Meer over deze kunstroute kan je vinden via https://www.kunstspoor.nl/
foto van mijn voordracht (door Ruud Scheerders):
zondag 15 augustus 2021
Zonder doel zien dolen - een ode aan Alice Nahon, zondag 15 augustus 2021
.
125 jaar geleden werd Alice Nahon geboren. Zondag 15 augustus (1 dag voor haar verjaardag) werd dank zij de alles tot in de puntjes organiserende Gust Peeters hulde gebracht aan "ons Liske". Op zijn vraag kozen tal van dichters een gedicht van Nahon als vertrekpunt voor een nieuw gedicht. De gedichten van Nahon en de nieuw geschreven gedichten werden ten gehore gebracht tijdens 'Zonder doel zien dolen' voor Kasteel Schoonselhof, dicht bij het graf van Alice Nahon.
Meer info: zie affiche of FB evenement:
Een uitgebreid verslag door Vera Steenput kan je lezen op CultuurPakt:
Enkele gedichten die ik bracht tijdens deze ode:
enkele sfeerfoto's tijdens de voorafgaande receptie en ode aan het graf van Nahon:
Bij Kasteel Schoonselhof (foto's Gust Peeters)
v.l.n.r.: Akim A.J. Willems, Tom
Driesen, Runa Svetlikova, Vera Steenput, Bert Deben, Tom Veys Antony Samson, Yanni
Ratajczyk, Liesbeth Aerts, Monique Bol, Gust Peeters, Goedele Horemans, Vanessa
Daniëls, Leen Verheyen, Daniel Billiet en Leen Pil.
Avondliedeke MMXXI
.
.
Avondliedeke MMXXI
geïnspireerd op ‘Avondliedeke III’ van Alice Nahonen geschreven voor het Alice Nahon project van Gust Peeters
.
Nog even voor het slapen gaan
op mijn smartphone controlerenof ik genoeg reacties kreegen mensen mij nog steeds waarderen
ik tel de likes en alle hartjesop facebook, twitter en LinkedInop snapchat en op Instagramop alles wat ik daar verzin
ik deel ook veel, voorzie van likesen geef reacties hier en daarwant netwerken is wederzijdsje bent er eigenlijk nooit mee klaar
soms klik ik op emoticonstot ergens heel diep in de nacht…’t is goed om toewijding te tonenen dan te zien wat dat heeft opgebracht.
© bert debenVogelwaarde, zondag 20 juni 2021
.
Foto: tijdens het Alice Nahon project 15 augustus 2021, georganiseerd door Gust Peeters, werden zowel de gedichten van Nahon als van de dichters die een repliekgedicht schreven voor dit project opgehangen aan de bomen van de oprijlaan van het Schoonselhof
Een uitgebreid verslag van de Alice Nahon middag door Vera Steenput kan je lezen op CultuurPakt: https://www.cultuurpakt.be/andere/op-bezoek-bij-alice-nahon/
.
vrijdag 16 juli 2021
Over het muurtje - Erik De Velder
.
Erik De Velder (Londerzeel, 1970)
genoot een opleiding aan de KU Leuven en was jarenlang trainer Nederlands voor
anderstaligen, in zijn vrije tijd was hij een verwoed sporter. Begin mei 2007
veranderde een zwaar auto-ongeluk zijn leven voorgoed en volgde een revalidatieproces
dat nog steeds gaande is. Als ervaringsdeskundige rolstoelgebruiker engageert
Erik De Velder zich o.a. voor comfortabelere openbare ruimtes en toegankelijker
openbaar vervoer.
‘Met een rolstoel door Brussel', een reportage met Erik De Velder over de mobiliteit in Brussel kan men lezen via: https://www.bruzz.be/mobiliteit/met-een-rolstoel-door-brussel-2018-02-08
Het gedicht ‘Over het muurtje’ van Erik De Velder komt uit de bundel ‘Ontdooid, onbeperkte poëzie’, in 2014 uitgegeven i.o.v. het VFG (Socioculturele vereniging die ijvert voor keuzevrijheid en zelfbeschikking van personen met een handicap). De bundel, geschreven door of voor mensen met een beperking, bevat gedichten die aanklagen, ontroeren, in perspectief plaatsen en inzicht brengen. Erik De Velder greep met dit gedicht de kans om met weinig woorden een lang verhaal samen te vatten.
Bij het project ‘Ontdooid, onbeperkte poëzie’ hoort ook een gedichtententoonstelling die je nog steeds uit kan lenen via het VGF. Alle info hierover vind je via de link: https://www.vfg.be/te-leen-gedichtententoonstelling-ontdooid
zondag 11 juli 2021
Boomen - Guido Gezelle
.
B O O M E N
Hoe eigen zijn de boomen al,
van dracht en groeibaarheid:
de hulst en bloot zijn' takken nooit,
hoe fel de buien berschen;
de beukenboom zijn' handen naar
den hemel openspreidt;
en, slaande, schijnt de berkenroe
den wilden wind te derschen!
Op wacht, en achter 't water, staan,
gekroond met immer versch
gewaai, de dikke koppen van
de ontaarde wilgenstompen;
en de elzenhouten stammen zie 'k,
verzopen onder 't gers
der natte zompe, allengerhand
ze leêg- en droogepompen.
Den eekenboom bewondere ik,
die, wortelvast, alleen,
in 't slaghout, en van krachten en
van schoonheid heel gebleven,
de keizer schijnt, het opperhoofd,
de herder, algemeen,
der machtelooze rijzels, die
beneên zijn' grootheid beven.
Het schaduwvolle lindenloof
te geren schouwe ik aan,
van geur onovertroffen, als 't
aan 't bloeien is; en 't ronken
der bezigzijnde bietjes, op
de blommen en de blaân,
is zoete, alsof er harpen langs
de lindenlanen klonken.
Die de eerste, die de laatste zijt,
in 't warme, in 't koude jaar,
hoogstammig, hooggespilde, hoog-
getopte abeelen, binnen
uw' alderhoogsten gaffel zit
het schilde vogelpaar
dat schetterbekt, zijn luchtgebouw
zorgvuldiglijk te ontginnen.
En, verre en na, gedoken in
den essche, en in den iep;
in doorenhagen, dennenhout,
in olmen, in platanen;
in appel-, pere- en kriekelaar,
zoo roert er een gepiep
van vogels, die voor vogels, hun'
oorije, de wegen banen.
Terwijl, geschoten hemelwaards,
als uit nen boge, snel,
den espenboom ik striemen zie
van verre; en teeken geven
dat hier, in onze lucht en in
de veie gronden fel,
van 't vogelvolle Vlanderland,
nog boomen staan, die leven.
Guido Gezelle (Brugge, 1 mei 1830 – 27 november 1899)
Uit 'Rijmsnoer' (Schrikkelmaand)
website rond Guido Gezelle:
wikipedia Guido Gezelle:
een bloemlezing van gedichten van Gezelle:
maandag 28 juni 2021
Behoorlijk - Fiducia Caro | VFG
.
een grappig poëtisch cadeautje dat ik kreeg tijdens mijn kennismakingsgesprek
(Vereniging personen met een handicap)
website Fiducia Caro:
.
woensdag 9 juni 2021
Ik ben geen dichter meer
.
.
Ik ben geen
dichter meer
Ik ben geen dichter meer, ik bevrijdde
mij
van de zin om mij te wentelen in woorden
of nog erbarmelijk te zijn – al wat mij
stoorde
is geen aandacht meer waard of al lang
voorbij
ik overweeg niet meer in zingende
akkoorden
gedachten verzinken in een doder tij
ik ben geen dichter meer, ik bevrijdde mij
van de zin om mij te wentelen in woorden
al het gemis, al wat ik voelde of bekoorde
het blanco blad, de drift naar medelij
al wat er in of rondom mij ontspoorde
werd afdoende afgesloten, ik bevrijdde mij
van de zin om mij te wentelen in woorden.
© bert deben
Vogelwaarde, vrijdag 10 november 2017,
donderdag 29 april 2021
De Zwerver - Wannes Van de Velde
.
Antwerpen Boekenstad startte in 2009 het initiatief op om regelmatig gedichten te plaatsen op een muur in de stad. De allereerste gedichtenmuur werd gewijd aan Wannes Van de Velde. Zijn weduwe koos voor de tekst van 'De Zwerver', een minder gekend lied dat wel zijn levensfilosofie goed vatte.
Wannes Van de Velde (Antwerpen, 29 april 1937 - 10 november 2008) was een graag geziene volksfiguur, zanger, muzikant en schrijver van columns, theaterteksten, poesjenellenstukken, dagboeken, gedichten en liedteksten.
Het ontwerp van de muurschildering is van de hand van Gert Dooreman. De locatie is een muur van het volkscafé 't Half Souke (op de hoek van de Heilig Geeststraat en de Hoogstraat 59), waar Wannes regelmatig te gast was. De gedichtenmuur werd gepresenteerd op 29 april, de verjaardag van Wannes Van de Velde.
Meer over Wannes Van de Velde kan men o.a. lezen op:
De volledige tekst ‘De Zwaerver’ kan men in het Antwerps vinden op:
dinsdag 27 april 2021
woensdag 14 april 2021
Er was eens ... of toch niet
Dat sprookjes bestaan, wisten we al langer. Maar in dit sprookjesboek ontmoet je niet de doorsnee helden en heldinnen. Stuk voor stuk krijg je verhalen voorgeschoteld met hier en daar een vleugje actualiteit, een tikkeltje taboe of het nodige drama van personages met adelijke allures.
Dit verzameld werk is het resultaat van een schrijfwedstrijd op het platform van vzw Creatief Schrijven op initiatief van Uitgeverij Inkt. Het resultaat: 'Er was eens ... of toch niet', een boek vol hedendaagse, verrassende sprookjes. Bestellen kan via de link: https://www.uitgeverij-inkt.be/p/er-was-eens-of-toch-niet/
Nogmaals proficiat aan de winnaars: Ineke Thys, Carl Andries, Erik van der Velden, Marijke du Crocq, Stijn Mostinckx, Greta Hendrickx, Dirk van Stralen, Helena De Muynck, Annemarie Beeker, Toon Liermans, Jef Aarts, Axel Omega, Maarten Vandenabeele, Christel Vervaet, Saskia Boer, Ilja Van den Bergh, Koenraad Elhaut, Patrick Michielsseune, Bernd Timmerman, Marie Peters, Katrien Beyens, Bert Deben, Stef Van Overstraeten
Als mede winnaar van de wedstrijd werd mijn sprookje 'De prins van Ergens' mee opgenomen in deze verzameling hedendaagse en alternatieve spookjes. Het gehele sprookje mag ik natuurlijk niet plaatsen, maar bij deze toch alvast een 'teaser':
De Prins van Ergens
Niet zo heel lang geleden, in het land van Ergens, lag een jonge prins op sterven. Over de oorzaak was bijna iedereen het eens: verveling! Maar een oplossing kon niet gevonden worden, alle speelgoed, computerspelletjes, de nieuwste gadgets, optredens van clowns, narren, politici en meidengroepen ten spijt. Niets hielp, niets kon hem nog verwonderen.
De koning, ten einde raad, riep alle wijzen en raadsheren van het land bij elkaar en dreigde zelfs met onthoofdingen als er niet snel een oplossing gevonden zou worden. Na lang beraad sprak uiteindelijk de meest grijze der wijzen tot de koning: “Sire, er is maar één ding dat we kunnen bedenken dat de prins kan doen om weer zin te krijgen in het leven …” De koning keek aandachtig naar de wijze en gaf hem een teken om verder te spreken. “... dat is de jongen op seminarie sturen, naar Greetje Greppelslet …”
zondag 11 april 2021
De Wind - Martin Broek
.
Wie meer van Martin Broek zou willen zien of lezen kan dit op onderstaande links:
http://broekfoto.blogspot.com/ foto's en opripsingen
https://broekstukken.blogspot.com/ over wapenhandel en de oorlogsindustrie.
Gedachten rakenop het pad van de stiltede eeuwigheid aan© bert deben
Ik ontdekte het repliekgedicht nog maar pas en ook al zie ik mezelf of de haiku niet meteen als ‘pedant’ en vind ik niet dat religies een patent hebben op de eeuwigheid (ook voor de wetenschap is het een onderwerp), ik snap zeker de invalshoek en vind het een sterk gedicht op zich. Ik vind het sowieso al mooi als een gedicht anderen weet te inspireren en verder waardeer ik Martin al jaren voor wat hij doet (vooral in zijn aanklacht tegen de oorlogsindustrie), ik ben dan ook blij dat ik het gedicht hier mag plaatsen. De eindstrofe geeft alvast een stevige ‘voeten op de grond’ boodschap als alternatief voor de misschien wat zweverige eeuwigheid.
Wie meer van Martin Broek zou willen zien of lezen kan dit op onderstaande links:
http://broekfoto.blogspot.com/ foto's en opripsingen
https://broekstukken.blogspot.com/ over wapenhandel en de oorlogsindustrie.
zaterdag 10 april 2021
maandag 5 april 2021
De IJsbeer
.
.
..
De ijsbeer ijsbeert uit verveling
op grijze blokken van beton
en wankel wachtend in de zon
op weer een nieuwe vis-bedeling
de grote heerser van de pool
en weidse witte vlaktes ijs
zit hier te midden van het grijs
tot het plezier van weer een school
de kindjes roepen naar het beest
“spring dan, spring dan in het water!”
de ijsbeer ijsbeert wat bedeesd
een onbeduidend keerpunt later
willen zij de leeuwen zien of apen
een tweede ijsbeer ligt te slapen.
© bert deben
Antwerpen, 18 september 1998.
zaterdag 6 maart 2021
Paleisjes voelen
.
zaterdag 1 februari 2020, A59, op weg naar Nijmegen.
gedicht werd maart 2021 gepubliceerd in
e-bundel ‘Thuis’ van stichting ‘UitJeErvaring’
woensdag 24 februari 2021
Trein naar Turnhout
.
TREIN NAAR TURNHOUT
Niemand knikt hier een gedag
niemand kijkt mij in de ogenieder heeft een masker opniemand lijkt hier opgetogen
ieder in een eigen wereldieder leeft in een mobielenkel ik leef in een schriftjebijdetijds als een fossiel
vier wagons slechts deze treinpaarse zetels, vuile ruitenfebruari nog en wintertoch is het al lente buiten
slechts een uurtje met de treinen wat tijd om te beschrijvenwat ik zie hier rondom mij enwat in mij komt bovendrijven
zoals de vraag: waar gaat het heenmet het klimaat en met Covid19terwijl ik zelf naar Turnhout gaom mijn kleinkind weer te zien.
© bert debenTrein Antwerpen – Turnhout, woensdag 24 februari 2021.
zondag 14 februari 2021
woensdag 3 februari 2021
De Knobbelhokko
.
De knobbelhokkoDe knobbelhokko zit hier stilgeen mensenkind dat naar hem kijktomdat hij niet in ’t minste lijktop wat men hier aanschouwen wileen olifant, een krokodileen aap die op een buurman lijkteen leeuw die met zijn manen prijktde knobbelhokko zit slechts stilde knobbelhokko zit hier maaren staart een beetje voor zich uitdenkt hij aan ’t amazonewoudde kleuren daar en het geluidooit was het beest een vogel daarhier is hij slechts een kooi-inhoud.© bert debenAntwerpen, 7 juli 1998, geschreven in de Zoo.Photo by David J. Stang
.
Abonneren op:
Posts (Atom)