Posts tonen met het label Jille. Alle posts tonen
Posts tonen met het label Jille. Alle posts tonen

vrijdag 2 november 2012

Hoe zou het zijn geweest als jij ...


 

Hoe zou het zijn geweest als jij
als toen, als ik, als wij misschien
als alles netjes op een rij
en ik de tekens had gezien

hoe zou je dan hebben gedacht
of niet, of wel, of andersom
hoe zou ik toch hebben getracht
als ik het wist en ook waarom

waar zou ik wandelen vandaag
en liep je dan misschien naast mij
terwijl je iets van inzicht geeft
een antwoord ook al is het vaag

hoe zou het zijn geweest als jij
nog altijd had geleefd.


 

© bert deben
Antwerpen, woensdag 29 september 2010

voor Jilleeen schaduw op het water 


 


Preventie zelfdoding BE: De Zelfmoordlijn tel.: 02/649.95.95 

Preventie zelfdoding NL: 113online.nl tel.: 0900-1130113

 
okt. 2021 gepubliceerd in 'Reveil #21, gedichten en verhalen over en voor overleden geliefden' 

zondag 21 mei 2006

Is het mooier ginder ?

                                                                                    
                                                                        

Is het mooier ginder
schijnt daar altijd dan de zon
is het allemaal oneindig 
daar waar alles ooit begon? 
.

© bert deben
Antwerpen, Aids Memorial Day, zondag 21 mei 2006,
op een kaartje aan een ballon voor Jille.


 
 

woensdag 26 juni 2002

Een schaduw op het water ...

.
voor Jille (1959 - 2002)  
een vriend die er voor koos om niet langer met HIV te moeten leven ...

woensdag 29 mei 2002

Een kist vol zorgen




Daar lag je dan, een kist vol zorgen 
vol afscheid ook, het leven kwijt, de onmacht
een zaal vol aandacht en alweer alleen
en net zo sober als gebroken

zo werd er over lief en leed gesproken
met hemelse gezangen, want hoe verhangen
waren wij, of niet genoeg, en jij
die dag, in plaats van bijna bij me

en hing je daar nu boven ons
een ster die niet van hemel was
een edelgas, herinnering, het antwoord kwijt
en wij alleen nog vragen

toen vond men dat het wel weer kon
ieder ging zijn weg

en buiten scheen nog steeds de zon.


© bert deben
Trein Amsterdam – Antwerpen, 29 mei 2002, 
na de afscheidsdienst voor Jille (25.11.1959 - 23.05.2002). 

.

vrijdag 1 februari 2002

elke dag een nieuw gedicht ...

.
.
A poem a day
.
Ik rijm de waarheid met de leugen
en vul een dagboek vol gedichten
tot een verbloemd extern geheugen
zo wil ik graag mezelf verlichten
 
van elk gemoed neem ik wat stalen
waarop ik schrijvend mediteer
geluk of leed en ook het falen
dat ik dan daarna distilleer
 
het hoeft niet eens dat men mij leest
ik schrijf meer aan mezelf gericht
gedachten in een streng beheer
tot functioneel zijn van de geest
 
behoef ik geen psychiater meer.
 

© bert deben
Lillo (zittend aan de Schelde), vrijdag 01 februari 2002, 
voor Jille (25.11.1959 – 23.05.2002).
 

zondag 10 juni 2001

Ik hou jou in gedachten

 
. 
Jonge besjes
. 
Het regent als ik afscheid neem
ik hou jou in gedachten
twee marktjes en twee dagen samen
de Amsterdamse grachten
 
en waar jij woont en openbaar
als jonge besjes hand in hand
in rubber ook en in elkaar
en zelfs in Broek in Waterland
 
ik zag jou soms en soms ook niet
we praatten, aten, lachten
de zon scheen toen ik afscheid nam
 
ik hou jou in gedachten.
 
 
© bert deben
Amsterdam, zondag 10 juni 2001 – voor Jille.
 
 
 

dinsdag 1 mei 2001


Nijntje op Reis

Nijntje trok op avontuur
Gepakt met lijf en lieve lach
Op weg naar grootstad Amsterdam
Het was daar Koninginnedag

Nijntje had een afspraak daar
Met Dr. Psy, zo tussendoor
Gaf Dr. Psy aan Nijntje lief
Zijn warmte en een luisterend oor

En Nijntje hij vertelde maar
Van vrouw tot man tot allemaal
Van elk wat moois en elk de pijn
Bij elke naam een nieuw verhaal

De Dr. keek, de Dr. zag
In eerste plaats ook Nijntjes lach
En hoe hij toch nog lachen kon
De Dr. zag en overwon

Hij toonde Nijntje Amsterdam
Zijn vrienden en zijn tederheid
En Nijntje vond dit alles mooi
En wilde weer zijn hartje kwijt

Maar Nijntjes hartje was verdeeld
Aan vriendjes en door ’t vrije leven
Hij vond de Dr. lief en zacht
Maar kon hem slechts een stukje geven 
.
De Dr. wijs en vol begrip
En denkend aan het woord ‘misschien’
Drong niet zichzelf aan Nijntje op
Maar zei hem graag terug te zien

En Nijntje knikte knuffelend
En voelde zich geliefd en blij
Maar wist dat ’t leven verder ging
Met weer een nieuwer naampje bij

En Nijntje nam de trein terug
Naar verder gaan in ’t vrije leven
(hij wilde wel zijn hartje kwijt maar
kon niet meer dan scherfjes geven)

Oh gaat het dan zo slecht met Nijn
Dat hij niet meer van één kan zijn
Maar met zijn glimlach opgezet
Bemint in steeds een ander bed ?

Nijntje stelt zich zelf in vraag
En zucht en zegt : “Ik weet het niet
Ik wil alleen de liefde maar
Maar daarbij nooit meer het verdriet!”

En Nijntje concentreerde zich
En zag voor hem nu weer ’t gezicht
Van Dr. Psy, nog warm in zijn herinnering
En Nijntje schreef een nieuw gedicht.


© bert deben
alias ‘Nijntje’, treinrit Amsterdam – Antwerpen
1 mei 2001, voor Jille (alias Dr. Psy