leven in poëzie: strand

Posts tonen met het label strand. Alle posts tonen

vrijdag 2 mei 2025

Vakantie aan de Schelde

Twee opvouwstoelen
een goedkope parasol
een strookje strand
met ogen dicht een wereldreis
vakantie aan de Schelde.

© bert deben
Hoofdplaat (Sluis), donderdag 1 mei 2025

.

woensdag 19 maart 2025

Vrediger dan stilte

Foto + haiku: Strand Breskens, donderdag 6 maart 2025.

De haiku werd mee opgenomen in de gedichtenroute 'Poëzie in de Branding' te Bergen aan Zee.

vrijdag 23 september 2022

Beschouwend bij het strand ...

dinsdag 8 februari 2022

Zorgeloos

.
ZORGELOOS

Ik wandel met mijn voeten door het water
zo simpel kan het zijn soms, het bestaan
het leven is een komen en een gaan
een opsomming van vroeger en van later

soms is het een geschenk en soms een straf
maar even denk ik niet aan het gewicht

de zon schijnt zonder zorg op mijn gezicht
en al wat is of was valt van me af.

© bert deben
Muscat (Oman), dinsdag 8 februari 2022.

fotograaf: Bart Leagre

.
.

zondag 18 oktober 2020

Ze wandelt fier en zelfverzekerd

Ze wandelt, fier en zelfverzekerd
met kleine stappen over het grote
mensenstrand, flamboyant, maar ook
ingetogen, elke stap weloverwogen

bij een late zomerzon (’t is al herfst)
laat ze net nog voor de avond valt
een lange, slanke schaduw na
op de foto staat de wereld stil

wat er komt en welke sporen
zij hier nog zal achterlaten
weet ze nu nog niet

ook al weet ze, voor een kleuter
meestal heel goed wat ze wil.

© opi bert
Vogelwaarde, maandag 12 oktober 2020, voor Frances.

Foto: Frances op strand bij zonsondergang, oktober 2020 © Dana Deben

dinsdag 27 juni 2017

De wolken boven mij

De wolken boven mij

Ik leg me neer om wat te blijven

alleen op een vergeten strand

met iets te lezen bij de hand

en iets ook om misschien te schrijven

we zien wel, het valt af te wachten

het is zo’n dag dat niets echt moet

en voor mezelf is het al goed

als ik verdwijn in mijn gedachten

of in de wolken boven mij

een dodo zie ik, dan een hond

een schaap wordt in de bibs gebeten

dat schuift hier allemaal voorbij

alsof er nooit een zorg bestond

en al wat mis ging werd vergeten.

© bert deben

Zaamslag, maandag 26 juni 2017, liggend bij de Schelde.

een dodo zie ik

dan een hond

een schaap wordt in de bibs gebeten

dat schuift hier allemaal voorbij

maandag 22 augustus 2016

een vluchtige passant - Daan de Ligt

De Haagse dichter Daan de Ligt is maandag 22 augustus 2016 op 63 jarige leeftijd overleden.

zondag 17 januari 2016

donderdag 29 oktober 2015

Onder het duin

hoor ik de schuivende getijden

hoor ik het krijsen van de meeuwen

en niets is dood en alles leeft

onder het duin proef ik het schuim

en hoe benard vanwaar ik lig

hoor ik hoe alles stil wordt en verdwijnt

II.

Ik hoor de stappen boven mij

hoe schep per schep

de aarde droog de kist op valt

en hoe geluiden van de zee

hoe alles dof en duister wordt

terwijl ik traag verstik in zand

ik hoor hoe alles stil wordt en verdwijnt.

III.

Hier op het duin hoor ik het spelen

hoor ik het schrille van het kind

van wie ik was, wie ik zou zijn

hoor ik mijn hart en hoe het bonst

de mond, de ogen dicht getapet

en alles vastgesnoerd en in mijn hoofd

hoor ik hoe alles stil wordt en verdwijnt

IV.

Ik voel hoe honger mij verteert

en alles schrijnt, ik voel de pijn

en denk aan wie en aan waarom

de geur in mij die vloeibaar wordt

ik voel het schuren van het hout

als ik beweeg ruik ik mijn bloed

tot alles stil wordt en verdwijnt.

Finnmark, Noorwegen, onderweg, 13 juni 2015,
cyclus geschreven voor de Hofvijver Poëzieprijs met als thema 'Onder het duin'
De openingsstrofe van mijn cyclus werd opgenomen als mooie dichtregel in het juryrapport
bij hun observatie van een trend naar 'mystieke poëzie' onder de inzendingen.

donderdag 14 november 2013

Anneke Wasscher - buitenstaander

buitenstaander

.
hij vindt geen houvast aan de kust
het strand is overal te breed
de korrel zand te klein

de zee roept dat een sterke golf
wel iedereen vervoeren kan
de wind wil dat hij meebeweegt

maar hij hoort echo’s in zijn hoofd
die oud gevaar herhalen en bouwt
een bunker om het vege lijf

bij springvloed denkt hij dat de zon
met maan en aarde samenspant
omdat paniek tot grote hoogte stijgt

hij zucht wanneer de golf gebroken is
en luistert hoe het water huilt in
nog een laatste stuiptrekking

een kalme zee stelt hem gerust
hij klampt zich vast aan surrogaat
het wrakhout en doodtij

december 2012
Anneke Wasscher

Anneke Wasscher stopte in 2006 met haar werk in de verslavingszorg, na een loopbaan van 25 jaar. Eind 2008 vond ze, als laatbloeier, de tijd en de rust om gedichten en verhalen te schrijven. Haar werk, meestal met een melancholische ondertoon, kreeg al snel de nodige aandacht dankzij verschillende nominaties en prijzen die ze won. Haar eerste succes was de Gorcumse literatuurprijs 2008/2009, dit jaar alleen al won ze de 2de prijs van de Elly Blom poëziewedstrijd (Valkenburg); de 3de prijs van de literaire gedichtenwedstrijd Beeldspraak (Unique Sculptures); de 1ste prijs van de Stichting Ongehoord te Rotterdam en de 1ste prijs van de 4de Hillegomse gedichtenwedstrijd. Anneke Wasscher werd ook al diverse keren gepubliceerd in bloemlezingen en draagt regelmatig voor uit eigen werk.

Een interview met Anneke Wasscher kan men lezen op: meandermagazine/anneke wasscher

'buitenstaander' werd voorheen al gepubliceerd op 'Pomgedichten.nl', waar het toen brons had gekregen voor een weekendwedstrijd met als thema 'verwarring', alsook in 'Land der Horizonten', een bundel van de dichters van de Prinsentuin 2013 (Groningen).