Dansen in het luchtledige - Leven met HIV

Zopas verscheen het boek  'Dansen in het luchtledige - Leven met HIV'
het levensverhaal van Patrick Reyntiens, geschreven in samenwerking met auteur Luc De Keersmaecker. 

Patrick Reyntiens en Luc De Keersmaecker vertellen tijdens deze voorstelling over het tot stand komen van “Dansen in het luchtledige” en over hun samenwerking aan het boek.  Ilke De Boel modereert het gesprek en Bert Deben leest enkele passages uit het boek voor. 

Na de presentatie biedt de bibliotheek een glaasje aan.

uit: Sensoa/Nieuws/Lifetime Achievement Award Patrick Reyntiens:

"Op 18 januari 2014 ontving Patrick Reyntiens, medewerker van Sensoa, tijdens het SPARKLE  evenement van Cavaria een Lifetime Achievement Award voor zijn jarenlange inspanningen om HIV uit het verdomhoekje te halen. 29 jaar geleden kreeg hij te horen dat hij besmet was geraakt door HIV, toen dat nog onvermijdelijk tot aids leidde en dat een doodvonnis was. Toen hij besloot de oversten van het bedrijf waar hij werkte erover in te lichten werd hij prompt ontslagen, tot zijn grote verbazing en verontwaardiging.

Een man met een missie was opgestaan. Hij werd één van de eersten die eerst nog anoniem, dan met naam en foto, in de Belgische media getuigde over de dagelijkse strijd tegen de discriminatie van mensen met HIV. Hij klaagde het stigma aan dat zelfs vandaag nog aan HIV kleeft. Duizenden leerlingen leerden hem kennen, de man die zo bevlogen kwam spreken over HIV en die hen aanspoorde veilig te vrijen ..."

Een inkijkexemplaar van het boek kan je vinden op:
Cosmox boeken: Dansen in het luchtledige

'Dansen in het luchtledige' opent met 2 gedichten die ik voor Patrick schreef:
'Hoe ernstig wordt de liefde' en 'Ik ben een kikker die gekust wil worden'

Enkele foto's van de voorstelling:

 

Luc De Keersmaecker en Patrick Reyntiens 

 

 

The Rose / De Roos

 .

 

The Rose

Artist:  Bette Midler
Words & Lyrics by: Amanda McBroom

Some say love it is a river
that drowns the tender reed
Some say love it is a razor
that leaves your soul to bleed

Some say love it is a hunger
an endless aching need
I say love it is a flower
and you it's only seed

It's the heart afraid of breaking
that never learns to dance
It's the dream afraid of waking
that never takes the chance
It's the one who won't be taken
who cannot seem to give
and the soul afraid of dying
that never learns to live

When the night has been too lonely
and the road has been too long
and you think that love is only
for the lucky and the strong
Just remember in the winter
far beneath the bitter snows
lies the seed
that with the sun's love
in the spring
becomes the rose

 

 

  

De Roos

Artiest : Ann Christy

Vertaling : Johan Verminnen

 

Men zegt van liefde dat ze zacht is
als een lief en teder woord
Men zegt van liefde dat ze hard is
en zo vaak het geluk vermoord

Men noemt haar hunker en verlangen
men noemt haar redder in nood
Ik zeg dat liefde als een bloem is
waarop de zon haar stralen strooit

Ze is het hart, zo bang en breekbaar
zo wankel en zo broos
ze is de droom, bang voor 't ontwaken
omdat ze dan de waarheid hoort

Ze wacht op wie haar nu wil plukken
op wie haar tranen steelt
Zo bang om vroeg te sterven
voor ze werkelijk heeft geleefd

En is de nacht zo koud en eenzaam
duurt het wachten veel te lang
denk dan maar, dat geluk alleen is
voor wie er hevig naar verlangt
Denk dan maar dat bittere winters

en dikke lagen sneeuw
nog nooit
hebben verhinderd
dat de roos

hen overleefd

 

 

Normandië

.

.

Normandië

.

Hier sta ik dan, de tijd voorbij

een kerkhof vol gesneuvelden

maar al wat ik kan zien, ben jij

jouw tengere gestalte, jouw felle blik

de foto’s die ik heb bewaard

herinneringen opgebaard en 

telkens weer naar voor gehaald

je straalt, je lacht, je kijkt verbaasd

en veel te snel en overhaast

ging alles als een storm weer heen

hier sta ik dan, zo zeer alleen

mijn ogen naar het niets gericht

zo zie ik tussen duizend graven,

alleen maar jouw gezicht.

© bert deben

Normandië, o9 juli 2oo2, voor Frank B. 

 

3de plaats Poëziewedstrijd Bibliotheek Zeeuws Vlaanderen Terneuzen,

gedichtendag 29 januari 2010.

 

Uit het Juryverslag :  “Het gedicht Normandië : Dit is een gedicht dat op eenvoudige woorden stoelt; een gedicht van gewild eenvoudige woordkeus maar tegelijk helder en waarachtig van toon en beleving.  Het kon in feite al enkele decennia eerder geschreven zijn, maar dat is geen minpunt.  Het doet ook niets af aan zijn zeggingskracht. ‘Normandië’ steunt niet op een zuiver rijmend vers en vertoont zelfs enkele kenmerken van latere en dus nieuwere schrijfvormen.  Het verenigt een goede ritmiek met een directe woordkeus en een sobere, tegelijk onmiskenbare gemoedsduiding.” (kwotering 4/5)

.

Is het mooier ginder ?

                                                                                    

                                                                        

Is het mooier ginder

schijnt daar altijd dan de zon

is het allemaal oneindig 

daar waar alles ooit begon? 

.

© bert deben

Antwerpen, Aids Memorial Day, zondag 21 mei 2006,
op een kaartje aan een ballon voor Jille.

 

 

Normandië

 

Normandië

.

Hier sta ik dan, de tijd voorbij

een kerkhof vol gesneuvelden

maar al wat ik kan zien, ben jij

jouw tengere gestalte, jouw felle blik

de foto’s die ik heb bewaard

herinneringen opgebaard en 

telkens weer naar voor gehaald

je straalt, je lacht, je kijkt verbaasd

en veel te snel en overhaast

ging alles als een storm weer heen

hier sta ik dan, zo zeer alleen

mijn ogen naar het niets gericht

zo zie ik tussen duizend graven,

alleen maar jouw gezicht.

© bert deben

Normandië, o9 juli 2oo2, voor Frank. 

 

3de plaats Poëziewedstrijd Bibliotheek Zeeuws Vlaanderen Terneuzen,

gedichtendag 29 januari 2010.

Een schaduw op het water ...

.

voor Jille (1959 - 2002)  
een vriend die er voor koos om niet langer met HIV te moeten leven ...

Aids Memorial Day, zat. 25 mei 2002, Handelsbeurs, Antwerpen

.

Tijdens de plechtigheid voor Aids Memorial Day mocht ik zaterdag 25 mei 2002 een poëzievoordracht geven in de Handelsbeurs te Antwerpen. Ik koos voor een aantal gedichten over HIV en aids, liefde, hoop, een nieuwe lente en afscheid nemen. Het was (ik schrijf dit nu in 2020) veruit de meest gewaardeerde voordracht die ik ooit mocht geven, met vanuit het publiek hartverwarmende reacties tijdens en na de lezing. 

De gedichten die ik bracht (wie ze wil lezen kan dit door op de titels te klikken):

Hoe ernstig wordt de liefde
Ik ben een kikker die gekust wil worden
Ik voel in mij september weer
Winter
Regenboog
Opeens werd het weer lente
Als jij straks sterft
Ik zie je graag
Op een avond …

Enkele foto’s en een korte bespreking van de plechtigheid in Sensor (tijdschrift van sensoa): 

(Voor wie zich zou afvragen waarom mijn arm in een mitella zat: ik had een 

dubbele elleboogbreuk vanwege een ongeval met de fiets kort voordien)

Hij beminde (Il adore)

Moeder koestert het hoofd van haar stervende zoon
woede, tranen, allerlei gevoelens stromen door haar heen
zo'n gevoelige jongen – hij was goed met zijn handen, weet je …
niemand vernoemt het onuitsprekelijke
maar iedereen begrijpt het

hier, in deze koude witte kamer
vastgebonden aan allerlei toestellen
is het moeilijk voor te stellen hoe hij vroeger was:
lachend, gillend, een tuimelende majesteit 
de meest verbazingwekkende lichtshow die men zien kon 
wervelend, swingend, altijd opgewekt
hoe kon je sterven, wat een eenzaam iets om te doen …

stilte staat gelijk aan dood is wat men zegt
maar ook woede en tranen nemen pijn niet weg
hoe ver moet dit gaan, hoe dichtbij moet het komen
voordat het jou beroert?
voordat het ook mij zal raken …

hier, in deze koude witte kamer
vastgebonden aan allerlei toestellen
is het moeilijk voor te stellen hoe je vroeger was:
lachend, gillend, een tuimelende majesteit 
de meest verbazingwekkende lichtshow die men zien kon 
wervelend, swingend, altijd opgewekt
hoe kon je sterven, wat een egoïstisch iets om te doen …

vroeg je ooit aan al die vreemde zielen
wat ze eigenlijk zochten bij jou?
en lachten ze dan?
of zeiden ze dat ze het zelf ook niet echt wisten?
je werd gekwetst door de liefde
maar toch zocht je ze telkens opnieuw op …

je beminde …

je beminde …

je beminde …  

 

 

Boy George 
(‘Il adore’ uit ‘Cheapness and beauty’ Virgin Records 1995)
hertaling: © bert deben, maart 1995.