Verlichting

.

Uit ‘Lichtvoetig VI’, Light Verse gedichtenwedstrijd Stichting TaalPodium Emmen nov. 2022

geschreven bij kaarslicht. 

 

Op een terras

 

Publicatie in 'Lichtvoetig V' beste inzendingen voor

de Light Verse gedichtenwedstrijd 2021

van Stichting Taalpodium Emmen

een Jan Van Gent te Oostkapelle

.

.

 

 

Het is herfst en alle spinnen ...

.

Antwerpen, dinsdag 10 oktober 2006, voor Natalie

Spinnenfoto: © Dana Deben

 

Gay Friendly

werd gepubliceerd in Zizo nr 130, magazine voor Holebi's & transgenders

met beeldige bijpassende aquarel van Vero Beauprez

in een themanummer rond Internationaal Reizen

 

 

Gay Friendly  

.

Ik leg mijn voeten op zijn schoot

hij geeft ze teder een massage

ik ben zijn ridder, hij mijn page

het slaat wat mensen uit hun lood  

 

een dienster ruimt de tafel af

ze kijkt, kijkt weg, kijkt dan heel raar

wat later staat de barman daar

hij gniffelt stil, slaat dan linksaf  

 

het personeel passeert hier snel

men lacht, men grinnikt, men verdwijnt

eenieder lijkt plots opgebeurd

dan komt de chef van het hotel  

 

hij kijkt subtiel, een lach verschijnt

we worden niet echt afgekeurd … 

 

 

© bert deben

Turkije, Kuşadasi, hotel Sürmeli, 10 september 2006 - met Bob.

 

 

uit dezelfde reis-cyclus: Uitstap + All Inclusive + Verovering van Samos 

Twee oogjes op de loer

.

 

De bladen die ik amper las

liggen niet langer op de grond

de troep waar ik bekend om stond

staat netjes weg en waterpas  

het huis dat ooit mijn stofnest was

blinkt nu van vloer tot aan plafond

er ging een zeem en borstel rond

er schijnt weer licht doorheen het glas  

wat ik aan kleren achterlaat

op stoelen, bed of op de vloer

komt proper in een kast terecht

ik voel dat iets mij gadeslaat  

twee oogjes liggen op de loer

kaboutertjes bestaan hier echt! 

 

© bert deben

Antwerpen, zaterdag 24 juni 2006, voor Bobje.

 

De lichtjes in jouw ogen

.

Je noemt mij ‘Sus’ en lieve woordjes

zegt tien maal daags ‘ik zie je graag’

en kookt jouw liefde door mijn maag

je kuist mijn kantjes en mijn boordjes

 

je zegt dat dit mijn toekomst is

een proper huis, een vol gevoel

mij dienen als jouw levensdoel

mijn wens is jouw bekommernis

 

als ik de lichtjes in jouw ogen zie

dan zie ik mijn verleden tijd

geheel verliefd en vol geloof

verdwijnend in een utopie

 

ooit raakte ik mijn lichtjes kwijt

als ik maar die van jou niet doof.

 

 

© bert deben

Oostende, zaterdag 15 april 2006, voor Bobje

. 

Voor Bob,

(9 mei 1961 – 3 juni 2013)

. 

Het leven gaat zoals het gaat, in sommige gevallen is het zelfs een beetje voorspelbaar, zoals in bovenstaand gedicht, dat ik schreef in de beginperiode dat ik Bob leerde kennen.  Er zouden nog heel wat gedichten volgen voor Bob in de drie jaar dat we elkaars leven deelden, waarvan bv. ‘Je ruimt mijn resten op en gaat tekeer’ dan weer één van de vele grappige anekdotes was die resten als herinnering aan mooiere momenten.  Maar zoals ik het in bovenstaand gedicht al een beetje aanvoelde, bleef het niet duren - de dingen zijn zoals ze zijn, of eerlijker nog: vooral ik was zoals ik was, in die periode …

Op de laatste dag dat we samen woonden schreef ik als afscheidsgedicht voor Bob: ‘De Liefde kent geen nederlagen …’ – het einde van een bundeltje gedichten, het einde ook van de relatie, het doven van de lichtjes …

Gelukkig was onze band ondertussen weer wat nauwer geworden, een vriendschap.  Nog niet zo lang geleden gingen we samen nog wat eten, praatten we bij over het leven en ging Bob mee naar een poëzievoordracht.  Het was een mooie avond, waar ik nu extra blij om ben.  Er volgde geen gedicht meer, maar wel de afspraak om elkaar in het kort weer terug te zien, dat zou gisteren geweest zijn …  maar nu maandag, totaal onverwacht, veel te jong en veel te snel, werden de lichtjes in de ogen van Bob voor altijd gedoofd – hij was net 51 geworden …

 

“We zullen je missen, elke dag

in kleine eenvoudige dingen,

maar in ons hart

zal je altijd bij ons blijven …” 

zo staat er liefdevol op de aankondiging.  

Voor mij zal dat ook in gedichten zijn, een bundeltje vol, waar er spijtig genoeg nog één afscheidsgedichtje bij is gekomen, dat op het doodsprentje staat:

 

Voor Bob  

Geluk is soms een kleine droom

een beetje houvast in het leven

je hoopt, je geeft, je bleef zelfs geven

al ging het soms aan jou voorbij  

je gaf zoveel, want zo was jij

je gaf niet eens om iets te krijgen

je gaf ook niet om min of meer

je zette steeds jezelf opzij  

geluk, al duurt het maar heel even

was wat jij wou voor iedereen 

al kreeg je het niet steeds terug

je bent het wel steeds blijven geven. 

© bert deben

Antwerpen, dinsdag 4 juni 2013, voor Bob (9 mei 1961 – 3 juni 2013)

Met diep respect en warme genegenheid voor de familie van Bob

en met warme herinneringen aan een zachtmoedige man met lichtjes in de ogen.

Bert

De zwerver

.

.
De zwerver

“Hé jij daarginds, van blij gemoed

zie jij dan niet het groot verdriet

van oorlogen en zure regen

van pijn en smart en stromend bloed

 

en komt een traan niet halverwege

als jij op ’t nieuws de beelden ziet

van honger, dorst en wreed geweld

terwijl jij zelf dan zwemt in ’t geld!”

 

“’t is lente - zeg ik - laat mij doen

en als ik zwem is ’t niet in poen!”

maar mijn gemoed wordt zwaar getest

ik stop de man wat zwijggeld toe

 

aan de kassa zie ik later hoe

hij aanschuift met wat blikjes bier

‘ach ja’ zucht ik dan maar summier:

‘tenminste iemands dorst gelest!’

 

 

© bert deben

Antwerpen, dinsdag 25 april 2006

.

street art: Banksy - Keep your coins, I want change

1ste prijs - 2e Hillegomse poëziewedstrijd - okt. 2011

Uitstap

Er stond een uitstap op het plan

uniek bezoek aan oude stenen

reeds half vergaan en half verdwenen

attractie noemt men zoiets dan

men kan op zulke plaatsen leren

dat alles na een tijd vergaat

een rijk, een grens, een stad, een staat

tot stof zal alles wederkeren

een beetje ernst een halve dag

en een tapijtenweverij

met extra korting per toerist

als stof dat ik omschrijven mag

het bracht mij vast wat wijsheid bij

als ik de bus niet had gemist.

© bert deben

Kuşadasi, hotel Sürmeli, Turkije 12 september 2006.  

Geschreven liggend aan het zwembad, op een moment dat ik op uitstap in Efesi had moeten zijn … ;-)

1ste prijs - 2e Hillegomse poëziewedstrijd, 30 oktober 2011.

Na een aangename en zeer afwisselende cultuurnamiddag in het prachtige gebouw van de Kulturele Raad te Hillegom, mocht ik de 1ste prijs (de wel heel mooie glazen trofee, zie foto) in ontvangst nemen voor de 2de Hillegomse Poëziewedstrijd, voor bovenstaand gedicht. 

Het thema van de wedstrijd was ‘Op Reis’ en onder die naam verscheen ook een bundel met 65 gedichten, uitgekozen uit de 328 inzendingen (waarvan ongeveer 1/3de uit Vlaanderen).  Buiten mijn winnend gedicht werden ook nog 2 andere gedichten van mij hierin opgenomen: ‘Birkenau’ en ‘Amsterdam, op een zaterdag’.

 

foto met Bennie Sieverink (Hengelo), die samen met Gui Nijs (Tienen) gedeeld 3de werd in deze wedstrijd. 

Michelle Brouwer (Zwolle) behaalde de 2de prijs.

Prijsuitreiking en voordracht kan men bekijken op:

Voordracht op HTV - YouTube

 

Rambi (het agressieve damhert ...)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  

Rambi .

 

Verschuild achter een boomstam zat
een damhert met een baseball bat

een jager op te wachten

om diens zeden te verzachten

zou het hert hem, met een slag of tien

een aantal sterren laten zien

en het gevaar van vlees te eten

zo sloeg het hert hem een geweten

een schedelbreuk en hersendood

waarna het zijn excuses bood …

het hert zag namelijk pas dan

dat hij de paraplu van deze man

aanzien had als een jachtgeweer

“Dat is verdomd nu al de derde keer,

dat ik mij deze week vergis !”

– vloekte het beest vol ergernis – 

“Als ze het merken, dan zet men mij

hier straks nog uit de kinderboerderij !”

 

© bert deben 

Antwerpen, maandag 18 december 2006.
fototransformatie: David De Backer


gepubliceerd in de bundel 'Daar lach je dan' (een uitgave van Artbooks - 2016)

 

The Hanging Garden

.

 

 

The Hanging Garden

.

Hier woonde ik een huis van angst

maar nog niet wetend van de dood

een zwijgzaam kind van klein tot groot

hier woonde ik in mij het langst

 

een dorp met ogen midden in

een hoofd vol glimlach en verveling

hier woonde ik het lot der speling

met ouders uit een Vlaams gezin

 

nu giet ik hier de oude tuin

tot zachter land en groener gras

de boom waaraan ik mij verhing

heb ik al lang ontdaan van kruin

 

ik giet de wortels die ik was 

tot lijdzame herinnering.

 

 

© bert deben

Zandvliet, donderdag 27 juli 2006

 

 

Donderdag 22 juli 2010, tijdens De Avond van het Hoge Woord te Aardenburg mocht ik, ex aequo met Evi Lommers, de 1ste prijs voor de Aardenburgse dichtwedstrijd in ontvangst nemen voor bovenstaand gedicht.  Het thema van de wedstrijd was "Ontboezemingen”

 

De titel van het gedicht ontleende ik aan een prachtige film uit 1997 (als je de titel van het gedicht aanklikt krijg je hiervan een bespreking), wat mij betreft nog steeds een aanrader voor iedereen die graag een apart psychologisch drama kan smaken.

  

Uit

Een

lelijk

sparretje

met Kerst

kwam van verdriet

een traan geperst

omdat niemand het versieren wou

graag wat warmte in de kou

was het boompjes grootste wens

toen trok een

man met dikke pens

en vreemde jas en lange baard

het lelijke boompje uit de grond

enkel goed

maar voor de haard

mompelde de kerel tot zijn hond

het sparretje

nu vol van vuur

leerde in zijn laatste uur:

wees, boompjes, in de buurt van mensen

steeds heel voorzichtig met uw wensen!

©

bert

deben

Antwerpen, zondag 24 december 2006.

A Walk in the Park

.

.

A Walk in the Park

Het vlees is zwak, de geest gewillig

de onrust bruist vooral bij nacht

en trekt naar waar er iemand wacht

op mij misschien, de sfeer is grillig

de blikken kijken als een schicht

er zijn er bij ook van erkenning

verlangen hier is een gewenning

aan telkens weer een nieuw gezicht

er wordt getast en afgekeurd

men wil een ander of wat later

als voorkeur wat wordt bijgekleurd

of als die ander iemand anders wil

het park verleidt, maar niemand praat er,

de nacht is van ontberen kil.

© bert deben

Eilat, Israël, 25 november 2006

picture: In The Vale of Cashmere - Thomas Roma, digital art conversion: bert deben

Nominatie Poëzieprijs Holebihuis Leuven, sept. 2010

bijhorend : 1^ste prijs Holebihuis sept. 2010

.

De mensheid heeft haar weg gevonden

O.K. – zei God – het is geschied
de mensheid heeft haar weg gevonden
al is het dan de Mijne niet
en stroomt er bloed uit vele wonden

de mens doet goed, de mens doet slecht
hij werkt, hij speelt, hij leeft voor geld
en trekt een grens waarvoor hij vecht
de mens bemint en pleegt geweld

God had het niet zo in gedachten
toen Hij de mens en aarde schiep
en mens zijn eigen weg wou lopen
maar God was minzaam en verwachtte

zoals Hij zag dat het verliep
liet Hij alvast Zijn deur nog open.

© bert deben
Kibbuts Lavi, Galilee, Israel, 21 november 2006 

 

oorspronkelijk geplaatst op VK-blog 29-12-2006 21:18 

God herlas Zijn boek nog even ...

God herlas Zijn boek nog even

Hij wist, het stond er zeker in

het stond zelfs duidelijk omschreven

'Gij zult niet doden' sprak de zin

 

Hij had zonet T.V. gekeken

en was behoorlijk aangedaan

want uit het nieuws was wel gebleken

dat men Zijn zin niet had verstaan

 

men deed het ook nog in Zijn naam

als had Hij het bevel gegeven

dat vond Hij nog het ergst van al

ontstemd keek God door ’t vensterraam

 

een aarde zag Hij, vol van leven

door mens gemaakt tot tranendal.

 

© bert deben

Golan Height, Israel, 20 november 2006.