Eerste dag op reisen corona slaat toemet een schijfje limoen.
© bert debenM.S. Rotterdam, zaterdag 6 mei 2023.
Posts tonen met het label corona-crisis. Alle posts tonen
Posts tonen met het label corona-crisis. Alle posts tonen
zaterdag 6 mei 2023
maandag 4 april 2022
Op een terras
vrijdag 22 januari 2021
Inenting - Cornelis Paradijs
.
Art: James Gillray, The cow-pock, the wonderful effects of the new inoculation (1802)
Inenting
Zou ik mijn kind niet laten vaccineeren
Met zuiv’re koepokstof,
Zou ik dien wreeden geesel niet bezweren,
Die reeds zoovelen trof?
God zond den dood om ’t menschdom te genezen,
Met zonden zwaar belaân,
Toch heeft ons tevens zijn genâ gewezen
Hoe hem te keer te gaan.
Geweldig komt het pestvuur ons bestoken,
Elk schoon zwicht voor zijn kracht,
Doch licht en schaad’loos wordt die kracht gebroken:
Een prik en ’t is volbracht.
Volgroote goedheid! nimmer te doorgronden
Is Godes heerschappij:
De Heer der Heem’len slaat zoo fel geen wonden,
Of schenkt er pleister bij.
Cornelis Paradijs (1860-1932)
uit: Grassprietjes (1885)
Grassprietjes (Liederen op het
gebied van Deugd, Godsvrucht en Vaderland) is een bundel satirische gedichten uit 1885 van Cornelis Paradijs 'oud-makelaar in granen'. Achter dat
pseudoniem ging Frederik van Eeden schuil. De gedichten zijn allemaal parodieën
op huiselijke, vaderlandslievende en vrome poëzie, die populair was in de
jaren 1820-1880, maar op minachting en spotlust stuitte bij Frederik Van Eeden en de literaire stroming 'de Tachtigers' waartoe hij behoorde.
Een wetenswaardig achtergrondverhaal over de oorsprong van inentingen tegen de pokken kan men lezen als je klikt op: VRT.BE/Lady Mary Wortley Montagu, moeder van de vaccinaties.
vrijdag 1 januari 2021
Populairste berichten van 2020
(klik op de titel van het gedicht om het te lezen)
Dat een verlangen naar geluk meer nog dan anders op een eerste plaats stond in het afgelopen coronajaar is ook merkbaar aan de eerste 2 plaatsen in de top 10 van meest aangeklikte gedichten die ik vorig jaar op het blog zette. Op 3 een gedicht over het niet bestaan van grenzen, geschreven in een gemeente waar die grenzen nog absurder zijn dan elders, maar toen in maart van vorig jaar de grens tussen België en Nederland gesloten werd, voor het eerst in meer dan 100 jaar, bleek het grensgeval dat ik ben verplicht een keuze te moeten maken tussen 2 landen. Gelukkig bracht de nieuwe buurvrouw op 4 nog wat vrolijkheid en op 5 keek ik, in het jaar van mijn 60ste, met tevredenheid naar mijn spiegelbeeld.
Op 6 staat dan weer mijn ontslag,
waarmee het jaar afgesloten werd op een alles behalve fraaie manier. Een jaar dat sowieso geen pretje was: een
lockdown (Lekker Huisarrest op 7, meteen ook mijn eerste home video); het nieuw normaal (Maskers op 8 en de
afstand, hier nog liefdevol verzacht door een Kunstwerk van mijn
kleinkind). Op 10 sluit de lijst zich af
met wat eigenlijk voor mij het begin inluidde van dit vreemde jaar, een
gedicht dat voor mij geschreven werd door een vriendin, toen ik in coma lag
begin maart – het was een absoluut raar ontwaken in een wereld van verschil. Maar op de valreep van het jaar ging mijn blog over de 1 miljoen pageviews (na 10 jaar te bestaan), misschien was dat een knipoog naar mijn nieuwe toekomst ...
.
zaterdag 19 december 2020
2020 de boom in
.
1
2
20
corona
covid 19
pandemie
statistieken
coronamaatregelen
grenzen gesloten, blijft in uw kot
versoepeling
social distance
desinfecteren, handen wassen
online leren, thuiswerk
een verademing voor het milieu
2de golf
test, vaccin
overlegcomité
nevenwerkingen
angst voor inenting
gevolgen op lange termijn
etc.
20
20
mag bij deze de boom in.
© bert deben
Vogelwaarde, december 2020
(in elk rood gekleurd woord zit een link naar een toepasselijk gedicht)
donderdag 8 oktober 2020
Treinen in tijden van corona
.
Beste reizigers
.Welkom op de trein naar eldersin het land, waar U, met wat gelukop tijd zal arriverenLet wel: het dragen van een maskerdat zowel de mond als de neus bedektis gans de reis verplicht
en weet ook dat U in de trein
niets mag consumerenHelemaal alleen in een wagonwant wie wil er naar Hasselt gaanen als ik op mijn ademhaling letkom ik tot rust, dampt mijn brilwat minder aan
en kan iktussen nevels door wat lezengratis tickets en nog steeds gezonddus laten wij gelukkig wezen!© bert debenTrein Antwerpen – Hasselt, donderdag 8 oktober 2020,met dank aan de NMBS voor de gratis Hello Belgium railpass!
woensdag 30 september 2020
De angst
'2020 Stuck in the corner’ © Jon Houkes
De AngstDe angst zit om de hoek te wachtendat ze gaat winnen aan belangzelfs onafwendbaar is, weet zij al langeen kronkel slechts in de gedachtenveel meer dan dit moet het niet zijneen stil moment, een grijs gevoelde richting kwijt en/of het doeleen spiegeling van oude pijnze kent het pad uit het verleden
en weet waar het naartoe kan gaan
het even toch weer denkbaar achtengroeit langzaam uit omstandighedende angst zit om de hoek te wachtenom onverhoeds weer toe te slaan.© bert deben
Gedicht bij fotocollages van Jon Houkes uit de online Corona Art! expositie
‘2020 Fear and anger’ © Jon Houkes
‘2020 Back to normal ...?’ © Jon Houkes
.
Meer van en over Jon Houkes kan men vinden op de website:
De stichting Art & Jazz organiseert van 15 juni tot 17 november 2020 de online Corona Art! expositie op haar website. Deze expositie vormt een platform voor kunstenaars om werken te exposeren die zij in de eerste maanden van de Corona crisis hebben gemaakt. Hiermee kan het publiek kennismaken met Corona Art. Bij deze online Corona Art expositie mochten dichters niet achterblijven en daarom nodigde Art & Jazz 24 dichters uit, om bij een zelf uit te kiezen kunstwerk van één van de kunstenaars een corona gedicht te schrijven. Deze kan men vinden via de link https://www.artandjazz.nl/corona-art-kunstenaars/.
Ik werd meteen geïnspireerd door de fotocollages van Jon Houkes:
In het bundeltje 'Achter gesloten deuren' worden de kunstwerken met bijgaande gedichten gepresenteerd als tijdsdocument, een uitgave van de Stichting ART&JAZZ:
donderdag 28 mei 2020
Jente Verbist - Zullen we voortaan ... (Poëzie in de stad)
vrijdag 15 mei 2020
Terug buiten (mondmasker)
.
Terug buiten
Vandaag
mocht ik weer buiten
normaal
is dat normaal
maar
na heel lang me op te sluiten
werd
dit wel heel speciaal
mijn
mama zette mij een masker op
ook
bij haarzelf, dat moet zegt zij
ik
vond het maar een saaie flop
het
maakte mij niet blij
een
flauwe vorm van carnaval
normaal loop ik dan heel erg lang
getooid
in een prinsessenkleed
maar
buiten zag je ’t overal
het
maakte mensen ook soms bang
ik
zag hoe iedereen ons meed!
©
bert deben
Hengstdijk, donderdag 14 mei 2020,
opi
‘out of lockdown gedicht' voor Frances.
.
vrijdag 24 april 2020
Lekker huisarrest
Lekker huisarrest
We hebben lekker huisarrest
ik moet niet meer naar school
toe gaan
en mag laat op, ik vind het best
met vroeg de televisie aan
ik geef meteen wat leuke tips
het hoeft niet echt, een slanke
lijn
de bank op met een pakje chips
zolang we maar gelukkig zijn
en stil! zegt ma, ze houdt van
zen
terwijl ze weer te chatten zit
met iemand die ik nog niet ken
een man, denk ik, die zij
aanbidt
ik moet van haar niet alles
weten
riskeer ook liever geen tirade
en als ik vraag wanneer we eten
krijg ik een koek en limonade
ik zap en kijk wat naar geweld
met tussendoor heel veel reclame
voor Netflix hebben wij geen
geld
sinds ma haar laatste
spoedopname
ze was een beetje depressief
en had mij met een mes bedreigd
maar tegenwoordig is ze lief
sinds zij die nieuwe pillen
krijgt
van pa hoor ik al lang niets
meer
zijn nieuwe vrouw die moet mij
niet
dat zei hij mij eens op een keer
waarna hij mij hier achterliet
een studiootje met TV
daar buiten heerst een groot
gevaar
ik ben er best tevreden mee
al duurt het nog het hele jaar
gezellig toch, zo’n huisarrest
ik ben hier helemaal in mijn
schik
op school word ik toch maar
gepest
omdat ik dom zou zijn en dik.
© bert deben
Vogelwaarde
(in de tuin), donderdag 23 april 2020, lockdown gedicht nr 4.
geschreven
voor het project ‘Jailhouse poetry’ van Diana Van Strijdonck
met
als thema ‘Vrijheid / Onvrijheid’ (enige lichtvoetigheid is niet
verboden)
8 mei 2020 geplaatst op coronagedicht.nl
8 mei 2020 geplaatst op coronagedicht.nl
28 jan. 2021 opgenomen in de bloemlezing 'Mijn overbuurvrouw is een Meeuw',
woensdag 15 april 2020
Kleine ballerina
Kleine ballerina
Ze kijkt naar mij met iets van
argwaan
ze denkt: dit is mijn opi niet
het is een scherm, waarop ze
ziet
dat ik beweeg, ze
lacht, maar niet spontaan
waarna ze naar de mama kijkt
en zonder praten mededeelt
dat ze eigenlijk liever speelt
het is een kind, ze heeft gelijk
terwijl ze toch niet echt
verdwijnt
ik zie haar op de achtergrond
ze draait daar sierlijk in het
rond
een ballerina wil ze zijn
ze danst, ze draait, ze lacht,
ze bloost
zo heel ver weg en toch
verbonden
een knuffel kan niet meer, ’t is
zonde
’t is slechts een scherm, maar
toch een troost.
© bert deben
Vluchtoord
Vogelwaarde, woensdag 15 april 2020,
opi
in lockdown gedicht nr. 2, voor Frances en Dana.
vrijdag 10 april 2020
woensdag 25 maart 2020
Kunstwerk van mijn kleinkind
.
.
© bert deben
Ik kreeg een kunstwerk van mijn
kleinkind
stijl Miró heeft ze even
geprobeerd
mijn kleine kunstenaar, nog niet
volleerd
maar mooi om zien hoe ze soms
hersenspint
ze weet niet hoe ik die
momentjes mis
de ‘v’ van virus zal wel toeval
zijn
de ‘l’ van lockdown ook, te
jong, te klein
om te beseffen wat er gaande is
de stempelhartjes maken het
perfect
een vrolijk kaartje, aan de
binnenkant
de omtrek van haar handjes goud
omrand
bij opi wordt een traantje
opgewekt
ze leest het later wel, wat nu
gebeurt
misschien als een gewone anekdote
hoe alle grenzen werden
afgesloten
en hoe opi, bij opa nu in Nederland
door haar meesterwerk wordt opgefleurd.
© bert deben
Vluchtoord
Vogelwaarde, NL, woensdag 25 maart 2020,
Opi in lockdown gedicht
voor Frances, die ik, vanwege de coronacrisis en
de afgesloten grenzen,
een tijdlang niet meer zien kan/mag.
.
een tijdlang niet meer zien kan/mag.
Abonneren op:
Posts (Atom)