Sonnet
voor een tijdelijke Minnaar
.
De kamer hangt nog vol verhalen
al toont ze leger dan voorheen
want hier zit ik, alweer alleen
slechts met mijn pen als troost (een schrale)
ik denk aan ’t bijna pastorale
het kind in jou, de edelsteen
die schitterde en dan verdween
als een gedicht in mijn annalen
ik wenste dat je hier nog was
(niet enkel op papier) en slik
met moeite die begeerte kwijt
zo nip ik nogmaals van het glas
dat aan jouw lippen hing als ik
en proef ik jouw aanwezigheid.
© bert deben
Antwerpen, o3 maart 1997, voor Peter V.
werd gepubliceerd in literair tijdschrift Gist
in de brochure van het ZonZinZomerfestival 1998 te Hengelo
en in holebi tijdschrift 'Uitkomst'
het gemis zo mooi verwoord!
BeantwoordenVerwijderenecht prachtig!
BeantwoordenVerwijderenheel mooi!
BeantwoordenVerwijderenStemt me tot denken Bert...
BeantwoordenVerwijderenZo levendig en lief als de herinnering zo pijnlijk zoet is het gemis.
BeantwoordenVerwijderenMarije hendrikx
zo herkenbaar...
BeantwoordenVerwijderenSoms is een foto al wat rest. Dat beeld erop moet je dan koesteren.
BeantwoordenVerwijderenAu......
BeantwoordenVerwijderenMooi, doet me een beetje denken aan een liedje dat ik ooit schreef, niet zo poëtisch nmmaar met dezelfde strekking, het is natuurlijk ook een bekend gegeven, net als alles trouwens.
BeantwoordenVerwijderenhttp://www.dagboekvaneenfotogek.nl/wp-content/uploads/2013/07/Rene-Louman-Op-Het-Eerste-Gezicht.mp3
BeantwoordenVerwijderenja, dezelfde sfeer, dezelfde tristesse van gemis en leegte na een al te vol gevoel ... mooi! Voor de muze natuurlijk wel het perfecte moment om te verschijnen ;-)
Verwijderenhoe mooi kan je gemis omschrijven
BeantwoordenVerwijderenPrachtig Bert ..het verlangen . het gemis . de begeerte .. menselijk. Mooi verwoord en meeslepend.
BeantwoordenVerwijderenEen vol gevoel, maar toch een leegte
BeantwoordenVerwijderenna wat mooi was maar verdween...
Een leeg gevoel en toch heel vol
toen hij daarna niet meer verscheen
Vol van verlangen nog en dronken
van - vergaan - verlangen...
Eén glas blijft leeg en onbeschonken
dat als herinnering blijft hangen...