Het Bad

Breskens, dinsdag 2 januari 2024. 

Voor een schrijfoefening van schrijversgroep Apropos. Opdracht: Iedereen kreeg een foto van een ruimte in een huis en 10 minuten om een verhaal te schrijven in de ik vorm, van uit het perspectief van een oudere vrouw die net te horen heeft gekregen dat ze niet lang meer te leven heeft. Het verhaal moet zich afspelen in de kamer van de foto, ik kreeg een foto van een badkamer met ligbad. 

Oud opnieuw

Zo vier ik oud op nieuw: ik ga te bad
om 1 kwart uur voor middernacht
het water schuimend, warm en zacht
muziek van Bach, wat woordenschat

van vuurwerk hoor ik slechts de knallen
geheel ontrokken aan het zicht
alleen de kaarsen geven licht
wat mineralen, zoutkristallen

terwijl ik week word in het water
gedenk ik al wat mooi mocht zijn
het leed spoel ik de goot in later
zo neem ik afscheid van het jaar

gereinigd en verlost van pijn 
sta ik weer voor het nieuwe klaar.


© bert deben
Antwerpen, dinsdag 1 januari 2008,
geschreven in bad tijdens mijn reinigingsritueel.

 .

Trouw doorheen de jaren

Ik was je trouw doorheen de jaren 

tweeduizendvijf, tweeduizendzes 

het eerste jaar van iets rond kerst 

en nu reeds één uur januari 

waar moet het heen met mijn gejaag 

terwijl je niet eens bij me bent 

ben jij nu reeds een ‘one-week stand’ 

waar ik mij niet zo snel aan waag 

normaal had ik je reeds bedrogen 

met minstens toch een man of vier 

was het de sneeuw, was het te koud 

het had nochtans van jou gemogen 

ik schets verbazing op papier 

misschien word ik een beetje oud. 

© bert deben 

Antwerpen, zaterdag 31 dec. 2005, 23u30 - zondag 1 jan. 2006 – 01u10  

voor Ronny H., geschreven in bad (mijn oud op nieuw traditie) 

 

Nieuwjaar

Ach kijk, daar gaat het vuurwerk weer
de gekte van het nieuwe jaar
de mensheid komt in massa klaar
en gaat als dolle koe te keer

champagne, wijn en veel vertier
en kussen en komedie maar
het putten uit een repertoire
van wensen en van namaaksfeer

men wil geloven in de schijn
dat door te zuipen en te vreten
men minder last heeft van ’t geweten
en van verbloemde zielenpijn

de wereld feest om te vergeten
maar straks zal alles ’t zelfde zijn.


© bert deben
Antwerpen, 1 januari 1998,
geschreven in bad net na middernacht.

.

.

 

Hemisfeer

Het park voelt weer verlaten aan

al dolen hier wat schimmen rond

de ogen open en de mond

kreunt zacht, maar laat niets verstaan

genegenheid is hier een waan

het vormt geen cirkel, het is half rond

een wonde die lang open stond

en hoopt om even dicht te gaan

als twee helften elkaar raken

en zo de eindjes samenknopen

dan kunnen ze een cirkel maken

zo simpel lijkt het hier te lopen

wat animo tussen de bomen

tot één van hen is klaargekomen.

© bert deben

Antwerpen, Zeilstraat, 1 januari 1997,

liggend in bad geschreven van oud op nieuw.

1ste gedicht geschreven in mijn eigen huis.

De bundel waaruit je mij gedichten las

.

De bundel waaruit je mij gedichten las  (*) 
verdween al gauw weer in de kast 
en het alledaagse maakte het samenzijn 
tot een lang en saai verhaal 

ik telde nog de korrels zand 
in een woestijn 
berekende de verbittering en de steden 
waar we nimmer zouden samen zijn  

en merkte dat ik eenzaam was  

 

in de plaats van het gemis in mij 
las jij alleen nog maar de krant. 

© bert deben 
Antwerpen,in bad, dond. 10 oktober 1996, voor H. 
(*) ‘Hanestaart’ van Tom Lanoye. 

Metamorfose

.

Antwerpen, vrijdag 28 januari 1994, te bad 

werd gepubliceerd in Gist jg. 17 nr. 5 – 1994