Schaduwtanka

 .

Twee seizoenen voor Bert - Cees van der Pluijm (alias Peter Coret)

Twee seizoenen voor Bert 

I.  

De lente komt. Een wereld van clichés

Gaat zelfgenoegzaam ronkend voor ons open

Een jonge liefde bloeit – het oude liedje –

En zet zijn nagels vrolijk in je vlees  

Je zou wel willen jubelen en hopen

Dat alles goed blijft, maar je hoofd verbiedt je

Hartstochtelijk te zijn en zonder vrees

Je moest het vroeger vaak genoeg bekopen  

De angst van wie verliefd is voor verlies

Maakt alles broos en breekbaar als een vlies

Van ijs na nauw een enkel nachtje vorst

 

De angst die ik verafschuw en verkies

Omdat hij de ontroering met zicht torst

Van liefde en een niet te lessen dorst 

 

II.  

Nu legt het licht zich met een gouden glans

Als zacht fluweel op ’t felgekleurde blad

De milde middagzon krijgt nog een kans

Haar toverspel te doen met laan en pad  

Straks zal de storm de kale takken deren

En breken wat de stoere drager was

Van bloem en vrucht. Wie zou het kunnen keren?

De winter komt. Wij gaan op Gods kompas  

Zo zou de echte dichter vroeger dichten

En in ’t sextet bleek ook zijn herte moe

Zijn ogen dof als uitgedoofde lichten  

Hij schreef vol romantiek zijn woordenspel

Van liefde die vergaat, met tranen toe

Maar wij, wij doen dat niet, mijn vriend. Of wel? 

 

Cees van der Pluijm (12 jan. 1954 – 14 dec. 2014)

alias Peter Coret 

 

 

Uit ‘Het Lustprieel’ – uitgeverij de Prom, Baarn, 1984 – een keuze uit gedichten die eerder werden gepubliceerd in het Nijmeegse blad Pink. De bundel bevat voor de helft gedichten van Cees Van der Pluijm (alias Peter Coret) en voor de andere helft gedichten van Jos Versteegen (alias Robert Alquin). 

 

Voor mij was de bundel ‘Het Lustprieel’ een aangename ontdekking midden in mijn outingsperiode – niet enkel beschreven de gedichten zonder schroom het leven van de homoliefde in al haar vormen, maar het gaf mij, als nog zoekend dichter, ook een prikkel om meer te doen met zowel de klassieke sonnetvorm als met de drang om mijn leven in gedichten neer te schrijven (wat uiteindelijk zou leiden tot een 1000tal dagboekgedichten, waarvan er al een heel deel op dit blog staan en enkele zelfs in de prijzen vielen). 

 

Later zou de bundel een beetje verdwijnen tussen de vele andere bundels in mijn poëziebibliotheek, tot ik het spijtige nieuws vernam van het veel te vroege heengaan van Cees van der Pluijm op 14 december 2014. Met veel plezier herlas ik nog een keer al de gedichten van ‘Het Lustprieel’ en tot mijn verbazing ook de mini cyclus ‘Twee seizoenen voor Bert’ – alsof het voor mij geschreven werd – ik had het een mooie eer gevonden als ik die Bert had mogen zijn.  

 

Meer over Cees van der Pluijm (Dichter, toneelschrijver, prozaïst, essayist, criticus, recensent, columnist en voorvechter voor homorechten) kan men vinden op onderstaande links: 

http://www.nederlandsepoezie.org/dichters/p/pluijm.html 

http://www.vanderpluijm.demon.nl/ 

Je bent van huid

 .

.
Je bent van huid

.

Je bent van huid, je bent van vlees

ik tast en streel met beide handen

en zoen en proef en zet mijn tanden

voorzichtig op een harde pees  

ik peuzel zacht en bijt dan door

en zie hoe jouw gezicht vertrekt

terwijl het toch genot verstrekt

als ik weer zoen als net daarvoor  

en alsmaar hard met zacht verbind

en zacht met niet echt weten wat

er kort daarna gebeuren zal

of je gestraft wordt of bemind  

ik streel en kras en fluister dat

het altijd kan en overal. 

 

© bert deben

Vogelwaarde, vrijdag 26 december 2014, 2^de kerstdag.

 

 

Werd gepubliceerd in de bundel 'Erotica, 150 erotische gedichten voor bijna niets'

(uitgeverij Spleen, A'dam 2015), samen met nog 2 gedichten van mijn hand:

'Naakt sta ik en kaalgeschoren' en 'Gay Pride'
Foto: my skeletons © bert deben, New York 7 sept 2005.

 

Een edelhert langs de weg naar Gent

.

                                                                                                                         fotocollage: David De Backer

 

. 

Een Edelhert
. 
Een edelhert langs de weg naar Gent

werd als dusdanig niet herkend

omdat het beest, wel heel geniaal

vermomd was als lantaarnpaal 

het is, zo fluisterde het vol argwaan

soms beter om voor paal te staan

dan op een feestmenu

als avondmaal. 

© bert deben

Rendeux, 27.05.2003, voor Dana.
 

Dichter in de winter

.

Pied-à-terre

 

Pied-à-terre  

.

De dichter houdt graag een voet aan de grond

terwijl hij zoekt naar gevoel of een zin

naar al wat hij denkt dat een nieuw begin

zou kunnen zijn – hij beoogt, hij kijkt rond  

wie hem voorbij loopt, wat men achterlaat

een indruk, een ruwe schets, een idee

hij registreert, schrijft het op, neemt het mee

plooit het samen, staat dan recht en verlaat  

zijn bankje, het park, de hangende brug

van waar hij kijkt naar hoe mooi men ginder  

de verte aanschouwt, hij mijmert, hij denkt

als ik daar, als ik ooit … hij fronst, neemt vlug  

het blad en schrapt, want soms kan het minder

terwijl hij reeds van ginds naar zichzelf wenkt. 

 

© bert deben

Zondag 16 november 2014, stadspark Antwerpen.  

11 december 2014 werd ik eigenaar van een appartement waarvan ik vroeger altijd dacht: Dààr zou ik willen wonen! Veel kleiner dan waar ik voorheen woonde, maar wel 10 hoog (dus eigenlijk een pied au ciel !) met zicht op een groot deel van Antwerpen en vlak bij het stadspark, een favoriete plek om te schrijven.
  

     In een ver verleden was het slechts 4 hoog en een hotel: 

       Loosplaats eind 19de eeuw, scan uit '100% Expo' N°26, Cultuurmagazine van de Provincie Antwerpen.  

 

Het huis waarin wij samenwoonden

.

 

 

Kleine bijhorende note:  

 

Zaterdag 6 december werd een compromis getekend voor de verkoop van het huis waar ik 18 jaar lang wel en wee mocht beleven en beschrijven.  Als ode aan het huis o.a. dit gedicht, alsook hier onder nog enkele links naar andere gedichten die ik er schreef:

 

- Ik schrijf mij in gedichten neer

- De liefde kent geen nederlagen 

- Zo kwetsbaar sta ik plots weer in het leven 

- Je ruimt mijn resten op en gaat tekeer 

- Ik raam de maten van jouw meubels

- Na het vrijen steek ik een gedicht op

- Ik streel het bed waar jij en ik begon

- Mijn grote vrees 

- Stadstuintje 

- Eindelijk Thuis

 

 

Alles staat zoals voorheen

 

Alles staat zoals voorheen

de flesjes reuk, al zijn ze leeg

een serie engeltjes in steen

de plastic bloemen die ze kreeg  

ze zijn al lang van kleur verschenen

een breekbaar beeld van porselein

geen kleinigheid is hier verdwenen

alsof het nooit gebeurd zou zijn  

het stof wordt dagelijks afgedaan

gedweild op net dezelfde dagen

gegeten op hetzelfde uur  

maar dan komt alles stil te staan

als niets gedachten kan verjagen

bij oude foto’s aan de muur. 

 

© bert deben

Antwerpen, vrijdag 16 maart 2007.  

 

 

Dit gedicht werd gepubliceerd in 'Nostalgie' een selectie uit inzendingen voor de
5de Hillegomse Poëziewedstrijd, Artbooks 2014.

’t Gebeurde zomaar op een dag ...

 .

.

’t Gebeurde zomaar op een dag

hij sloeg haar in het aangezicht

ontnam haar meest spontane lach

haar zelfvertrouwen en het zicht  

op wat er nog belangrijk was

de kinderen, haar waardigheid

de boeken die ze niet meer las

haar wereld was het noorden kwijt  

nooit zou zij nog het huis verlaten

tenzij gekleed in schuchter zwijgen

de blos van vrouw voorgoed voorbij
haar blik ver weg, het niet meer praten

ze maakte zich de stilte eigen
alsof het winter werd in mei.


© bert deben
Semarang, Java, Indonesië, 09.12.2003.
 

 

25 november is het de Internationale Dag ter Uitbanning van Geweld tegen Vrouwen.  Deze VN-Dag is in 1981 opgericht door vrouwenorganisaties wereldwijd om geweld tegen vrouwen tegen te gaan, een probleem dat zich nog steeds veel voordoet. 25/11 is als datum gekozen, omdat in 1960 op die dag 3 vrouwenrechtenactivisten op brute wijze werden vermoord in Honduras, in opdracht van de toenmalige president daar. 

 

Ze lacht van achter haar laptop

 

 

Je stopt overal, kijkt rond ...

.

Je stopt

.

Je stopt overal, kijkt rond

je zoekt, tast in het duister en

luistert naar een lied in de lucht  

de wolken kleuren anders

als je zucht en ziet dat niets

dat niemand, dat zij nog altijd  

niet hier is, je zoekt naar een zin

in een eenzaam bestaan, waar ze was

waar ze ooit hier met jou en  

je weet het niet meer, je voelt soms

een hand op je schouder, of je ergens

moet zijn, of je iemand niet vindt. 

 

© bert deben

Stoptrein Antwerpen – Brussel, donderdag 10 april 2014.

 

 

Dit gedicht kreeg vrijdag 14 nov. 2014 een Eervolle Vermelding van de jury van de Literatuurprijs Zeist 2014. 

 

Uit het juryverslag:

Een gedicht waar de lezer even zoekend en tastend in rondwandelt als de hoofdpersoon in diens wereld. Het gevoel van verwarring, aarzeling en onzekerheid kan meebeleefd worden, zonder dat precies duidelijk wordt wat er aan de hand is. Een suggestief vers! 

 

Winnaar van de wedstrijd werd Martin Carette, met ‘De stem is het moeilijkst’.  De 30 beste gedichten uit de wedstrijd werden gepubliceerd in de bundel met de prachtige titel: ‘Tot al het zand jouw naam werd’  

(foto: Anneke Wasscher)

 

Het volledige juryverslag kan men, mits wat doorklikken, terugvinden op: http://www.literairzeist.nl/index.php

 

Erespeldje en een plechtig schrijven

Een held was hij, dat was zijn troost

een held die voor het vaderland

gevochten had – gedronken en

geacht en menig hand had met  

een schouderklop wat steun betuigd –

een held waar men naar op kon kijken

het zou niet blijken thuis, waar hij

zijn kast als alle dagen open deed  

en dan weer dicht – een erespeldje en

een plechtig schrijven – een kast met

kleding die er hangt alsof hij straks

weer binnen komen zou en blijven.

 

© bert deben

Antwerpen, maandag 9 juli 2012.
 

 

 

 

Werd gepubliceerd in 'Nostalgie' een selectie uit inzendingen voor de 

5de Hillegomse Poëziewedstrijd, Artbooks 2014. 

Wat zou jij kunnen missen?

 

Een alsmaar veranderende lichtbakreclame

bij de plasparking naast de autostrade

vraagt mij: Wat zou jij kunnen missen?  

Waarna een volgende advertentie

alvast even meedenkt:

Een retro sporttas voor slechts 44,95 €! 

 

© bert deben

A4 net voorbij Rotterdam, zondag 2 november 2014.

 

Soms hoeft een dichter niet ver te zoeken naar inspiratie …

Maar thuis zocht ik toch even op waar die eerste reclame voor stond en dat bleek een stuk ernstiger te zijn dan een mens gewend is voorgeschoteld te krijgen op een reclamebord:

 

 

Wie meer wil weten over deze mooie campagne rond Multiple Sclerose of een bijdrage zou willen leveren kan terecht op onderstaande website:

http://msresearch.nl/

of: http://msresearch.nl/wat-zou-jij-kunnen-missen-5

 

 

 

persbericht uit 'Nieuws van Hier - Hillegom' - Vlaming wint vijfde Hillegomse gedichtenwedstrijd

Wethouder Annechien Snuif (l.) met de prijswinnaars van de vijfde Hillegomse gedichtenwedstrijd: Anneke Wasscher, Bert Deben en Sabine van den Berg (Foto: Jacqueline Wallaart).

Vlaming Bert Deben wint vijfde Hillegomse gedichtenwedstrijd
Laatste update: 3 november 2014 om 15:22

HILLEGOM - Bert Deben heeft de vijfde Hillegomse gedichtenwedstrijd gewonnen. De wedstrijd stond dit jaar in het teken van 'Nostalgie'.

Afgelopen zondag ontving de Belgische deelnemer in Het Raam de felicitaties en bijbehorende prijs met oorkonde uit handen van wethouder Annechien Snuif. "Volgens de jury voldeed het gedicht aan alle gestelde eisen. Deben weet met eenvoudige zinnen een schitterend beeld op te roepen: begrijpelijk, gevoelig maar niet sentimenteel," aldus Snuif. Zij liet weten dat de jury, bestaande uit Peter Nieuwendijk (schilder, vormgever en dichter), Ben Prins (zanger en dichter), Gerrit Kleijheeg (oud-wethouder) en Veronica Handgraaf (journaliste en kinderboekenschrijfster), uit de 332 ingezonden gedichten unaniem heeft gekozen voor het gedicht 'Met potlood stond jouw naam er in' van de Vlaamse Deben. De tweede prijs ging naar Sabine van den Berg uit Amsterdam en de derde prijs was voor de eersteprijswinnares van vorig jaar, Anneke Wasscher uit Leek. Snuif: "Het leuke is dat na de bekendmaking van de prijswinnaars de gedichten gepubliceerd mogen worden. Ik stel me daarbij voor dat, naast het verschijnen in de gedichtenbundel 'Nostalgie' en op de website van Hillegom Promotie, de gedichten ook te zien zullen zijn op posters in winkels en op verschillende gebouwen in Hillegom."

Deben, die in Antwerpen woont en eerder in de prijzen viel bij de Hillegomse gedichtenwedstrijd, is al van kinds af aan bezig met gedichten schrijven: "Op school maakte ik mijn opstellen vaak in dichtvorm en alle kinderen vroegen mij een gedichtje te schrijven in hun poëziealbum. Inmiddels is het dichten echt een stuk van mij geworden en noem ik mezelf 'dichter'. Het winnende gedicht schreef hij drie jaar geleden in het stadspark van Antwerpen. "Mijn inspiratie komt zomaar, soms omdat ik een verhaal lees of iets zie. Dat zet ik dan om in een gedicht."

Het thema voor de gedichtenwedstrijd van volgend jaar is 'Beeldspraak'. De dichters worden uitgedaagd een gedicht  te maken bij een geliefd voorwerp. Dat kan zijn een beroemd kunstwerk of een foto, een gebruiksvoorwerp en zelfs een gehaakte westertoren of een mooi vaasje.

Jacqueline Wallaart
Nieuws van Hier - Hillegom
geplaatst met sympatieke toestemming van de redactie

het winnende gedicht: 'Met potlood stond jouw naam er in'

1ste prijs 5de gedichtenwedstrijd Hillegom‏

.

Zondag 2 november 2014, mocht ik tijdens de 5de Poëziemiddag voor de 2de keer een 1ste prijs in ontvangst nemen te Hillegom, deze keer voor mijn gedicht ‘Met potlood stond jouw naam er in’. De 2de prijs ging naar Sabine van den Berg voor haar gedicht 'Begraafplaats' en Anneke Wasscher (vorig jaar de winnares) ontving de 3de prijs voor haar gedicht ‘Lappenpop’. Thema van deze 5de Hillegomse Gedichtenwedstrijd was ‘Nostalgie’ - de jury ontving ruim 300 inzendingen, waaruit 90 gedichten werden opgenomen in een bundel. 

.

Met potlood stond jouw naam er in

voorzichtig klein geschreven

zo kreeg je als herinnering

alsnog een tweede leven 

alleen jouw naam, niet meer dan dat

niet eens waarom, niet eens de dag

en ook niet wie toen wie aanbad

alsof je reeds de toekomst zag 

toch deed het iets toen ik het las

na al die tijd toch weer verstomd

omdat het enkel dat maar was

en ik jou nooit had uitgegomd 

ik zuchtte even en bedacht:

we leven in het nu en hier

en legde jou opvallend zacht

de doos in bij het oud papier. 

© bert deben

Antwerpen, 25 augustus 2011. 
 

In 'Nostalgie', de bundel met beste gedichten uit de wedstrijd, werden buiten het winnende gedicht ook nog 4 andere gedichten van mij opgenomen: 'Alles staat zoals voorheen', 'In het voorbijgaan van de tijd', 'In stilte kijkt verleden toe' en 'Waar men naar op kon kijken'. 

bijhorend: Persbericht

De Bruid

                                                                            Foto: Bride, New Orleans van Rosalind Solomon

.

De Bruid  

Een kroon van witte rozen op haar hoofd

een lang wit kleed in fijne kant

verwelkte bloemen in haar hand

de ogen zwart en bijna uitgedoofd  

alsof ze uit het grote niets verscheen

precies te midden van de straat

om nog te remmen veel te laat

ik reed, zo weet ik zeker, door haar heen  

ik was verward, maar de agent

vroeg niet of ik te veel gedronken had

hij luisterde en sprak bedaard:  

“het fenomeen is ons bekend

ze wou dat men het voorval nooit vergat

het is vandaag de dag dat het verjaart ...” 

 

© bert deben

Antwerpen, donderdag 15 juli 2010.