Je
stopt
.
Je
stopt overal, kijkt rond
je
zoekt, tast in het duister en
luistert
naar een lied in de lucht
de
wolken kleuren anders
als
je zucht en ziet dat niets
dat
niemand, dat zij nog altijd
niet
hier is, je zoekt naar een zin
in
een eenzaam bestaan, waar ze was
waar
ze ooit hier met jou en
je
weet het niet meer, je voelt soms
een
hand op je schouder, of je ergens
moet
zijn, of je iemand niet vindt.
©
bert deben
Stoptrein
Antwerpen – Brussel, donderdag 10 april 2014.
Dit
gedicht kreeg vrijdag 14 nov. 2014 een Eervolle Vermelding van de jury van de Literatuurprijs Zeist
2014.
Uit het
juryverslag:
Een gedicht waar de lezer even zoekend en tastend in rondwandelt als de
hoofdpersoon in diens wereld. Het gevoel van verwarring, aarzeling en
onzekerheid kan meebeleefd worden, zonder dat precies duidelijk wordt wat er
aan de hand is. Een suggestief vers!
Winnaar
van de wedstrijd werd Martin Carette, met ‘De stem is het
moeilijkst’. De 30 beste gedichten uit
de wedstrijd werden gepubliceerd in de bundel met de prachtige titel: ‘Tot al
het zand jouw naam werd’
(foto: Anneke Wasscher)
Het
volledige juryverslag kan men, mits wat doorklikken, terugvinden op: http://www.literairzeist.nl/index.php
